Fâni olmak, "geçici, yok olan, sonlu" anlamına gelir. Tasavvufta fâni olmak, insanın nefsini ve dünyevi arzularını terk ederek Allah’a yaklaşmaya çalışmasıdır. Dini metinlerde fâni olmak, insanların bu dünyada geçici olarak kaldığını ve bir gün öleceğini ifade eder. Ayrıca, "fâni" kelimesi, kibar bir telaffuzuyla günlük hayatta da kullanılabilir.