Jean Calvin'in hukuk anlayışı şu temellere dayanır: Din ve hukukun ayrılması: Calvin, insanların dini, kilise veya öğretim kurumları aracılığıyla değil, doğrudan Kutsal Kitap'a başvurarak öğrenmeleri gerektiğini savunmuştur. Doğal hukuk: Calvin, ebedi bir hukukun varlığını ve bu hukukun Tanrı tarafından insanlığı varlığa çıkardığını ve onları birbirine bağladığını öne sürmüştür. Dinsel hukukun uygulanması: Calvin, dinsel hukukun toplum üzerinde kutsal metin hukukunu gündelik moral kodlar olarak düşünüp uygulanması gerektiğini savunmuştur. Sivil yönetim: Calvin'e göre, sivil yönetim üç unsurdan oluşur: yönetici, hukuk ve halk. Calvin, ayrıca, On Emir hükümlerini doğal hukukun bünyesinde yer alan moral hukukun ifadeleri olarak tanımlamıştır.