Edebiyatta insicamlı anlatım, sözcüklerin ve cümlelerin arasında doğal bir akışın olduğu, okuyan veya dinleyen kişinin anlatımı zorlanmadan takip edebildiği akıcı ve uyumlu bir üslup anlamına gelir. İnsicam, hem manzum (şiir) hem de mensur (düz yazı) eserlerde kullanılır. Örnek bir cümle: "Caminin içi güzelliğinin hususiyeti bu çinilerdeki nefaset ve insicamdan ileri gelmektedir".