"Hem de afaki tefekkür dipsiz denize benziyor, sahili yoktur; içine dalma, boğulursun" ifadesi, afaki tefekkürün tehlikelerine işaret eder 23.

Afakî tefekkür, insanın dış dünyaya dalarak tabiat, yıldızlar ve zerreler gibi unsurlar üzerinde düşünmesini ifade eder 124. Ancak bu süreçte, kişi kendini ve iç dünyasını ihmal edebilir; elde ettiği bilgileri inanç dünyasıyla birleştirmeden kuru bir bilgi yığını haline getirebilir 24.

Bu durum, insanın fikrini dağıtarak evham ve gaflete yol açabilir; enaniyetini ve benlik duygusunu güçlendirebilir 235.

Çözüm olarak, iç alemine dönen ve dış dünyadan aldığı bilgileri kalbî tefekkürüyle birleştiren bir kişinin, Allah’ın varlığı ve birliği inancını daha iyi kavrayacağı belirtilir 35.

Ayrıca, afaki tefekkürde detaylara inmemek, genel ve yüzeysel bir bakış açısı benimsemek gerektiği vurgulanır 25.