Türkçede yan yana gelen ünsüzler, belirli kurallara tabidir: 1. İki ünsüzün yan yana gelmesi kelime başında mümkün değildir. 2. Türkçe kelimelerde tonlu (sedalı) ünsüzler, tonlu ünsüzlerle; tonsuz (sedasız) ünsüzler ise tonsuz ünsüzlerle yan yana gelebilir. 3. Aynı hecede kalın ünsüzlerinin kalın ünlülerle, ince ünsüzlerinin ise ince ünlülerle bulunması bir uyumdur. 4. İki ünlü arasında belirli ünsüzler yer alabilir: -lç, -lk, -lp, -lt, -nç, -nk, -nt gibi.