"Ekmek İstedin Afiyet İstemedin" hikayesi, İmam Kuşeyri tarafından nakledilmiştir 123.

Hikayeye göre, bir sufi manevi terbiyeye ilk girdiği günlerde hamallık yaparken, dinlenmesi için bir yere koyduğu ağır bir un yükü sırasında şöyle dua eder: "Ya Rabbi, eğer her gün bana yorulmadan iki ekmek versen, onlarla yetinirdim!" 123.

Daha sonra, önünde iki kişinin dövüştüğünü görür ve aralarını bulmak için yanlarına gider 123. Ancak, biri elindeki şeyi diğerine vurmak isterken sufinin başına vurur ve sufi kana bulanır 123.

Mahalle asayişinden sorumlu biri, sufiyi kavgacı sanarak onu da gözaltına alır ve sufi bir müddet hapiste kalır 123. Hapiste her gün iki ekmek verilir 123. Bir gece sufi bir rüya görür; rüyasında biri ona, "Sen her gün yorulmadan iki ekmek istedin ama Allah'tan afiyet (beden, din ve dünya selameti) istemedin, işte istediğin sana verildi!" der 123.

Sufi, bundan sonra "Ya Rabbi, afiyet ver, Ya Rabbi afiyet ver!" diye dua etmeye başlar 123. Bir gün hapishane kapısı çalınır ve sufi serbest bırakılır 123.

Hikayenin sonunda, Hz. Muhammed'in "Allah'tan afiyet isteyin. Kula kamil imandan sonra afiyetten daha büyük bir nimet verilmemiştir." sözü aktarılır 123.