Farsça tamlamalar, "terkîb-i izâfî" olarak adlandırılır ve iki unsurdan oluşur: muzâf (tamlanan) ve muzâfun ileyh (tamlayan). Bazı Farsça tamlama örnekleri: âb-ı çeşm (gözyaşı); âvâz-ı hezâr (bülbülün sesi); bende-i Hudâ (Allah’ın kulu); çeşm-i mûr (karıncanın gözü); gubâr-ı râh (yolun tozu); leb-i deryâ (deniz kenarı); pây-ı mâr (yılanın ayağı); reng-i rû (yüzün rengi). Farsça tamlamalarda, tamlanan (muzâf) ünsüzle bitiyorsa izafet kesresi yazılmaz, sadece son harf esreli okunur.