Bloom Taksonomisi, Benjamin Bloom ve arkadaşları tarafından 1956 yılında geliştirilen, öğrenme hedeflerini hiyerarşik bir yapı içinde düzenleyen bir eğitim modelidir. Bu taksonomi, altı ana basamaktan oluşur: 1. Bilgi (Knowledge): Temel bilgilerin hatırlanması ve tanınması. 2. Kavrama (Comprehension): Bilginin anlaşılması ve yorumlanması. 3. Uygulama (Application): Öğrenilen bilgilerin yeni durumlarda kullanılması. 4. Analiz (Analysis): Bilgilerin parçalara ayrılarak ilişkilerin anlaşılması. 5. Sentez (Synthesis): Farklı bilgilerin bir araya getirilerek yeni bir bütün oluşturulması. 6. Değerlendirme (Evaluation): Bilginin değerinin ve öneminin ölçülmesi, eleştirel düşünme. Bloom Taksonomisi, eğitimde öğretmenlerin ders planlarını ve değerlendirme süreçlerini daha etkili bir şekilde düzenlemelerine yardımcı olur.