Bişr-i Hafi, Allah'a tövbe ettiği ve günah işlememeye söz verdiği zaman yalınayak olduğu için ayakkabı giymeyi kendine yakıştıramadığı ve bu yüzden "Hâfî" (yalınayak) lakabını aldığı rivayet edilir 145.

Ayrıca, Attâr'ın belirttiğine göre, Bişr-i Hafi, "Allah tarafından döşenmiş bir yerde ayakkabı ile yürümenin edebe uygun olmadığını" düşündüğü için yalınayak gezmeyi tercih etmiştir 2.

Bir başka rivayete göre ise, müşahede halinin kendisine hakim olması sebebiyle ayağına hiçbir şey giymemiştir 2.

Bişr-i Hafi'nin yalınayak gezmesinin bir hikmeti de, Mûsâ Peygamber'in Tûr'a çıktığında Allah'ın ona ayakkabılarını çıkarmasını emretmesi ve bu emrin, Hakk'a mülakatın ve huzurda bulunmanın hem zahiri hem de batini şartlarını göstermesi olarak açıklanmıştır 3. Bişr-i Hafi, bu şartlara riayet ederek hem zahiri hem de batini şartı yerine getirmiş, daima huzurda olduğunu bilerek edebe riayet etmiş ve ayakkabısız dolaşmıştır 3.