Bade kelimesi farklı bağlamlarda farklı hikayelerle ilişkilendirilebilir: Tasavvuf edebiyatında bade, "ilahi aşk" veya "mürşidin taliplerine sunduğu aşk vitamini" anlamına gelir. Halk edebiyatında bade, aşıkların rüyalarında içtikleri efsanevi ve yarı kutsal bir içkidir. Fuzuli'nin "Beng ü Bade" eserinde bade, Şah İsmail'i temsil eder ve hareketli, fevri bir mizaca sahiptir. Melekler ve Şeytanlar Okulu adlı eserde Bade, Melda'nın gerçek öz ablasıdır ancak fiziksel olarak dünyada bulunamaz.