Aşık ve aşıklık geleneği, Türk kültürünün önemli bir parçasıdır ve şu şekilde tanımlanır: Aşık, saz eşliğinde söz ve şiir söyleyen, toplumun sosyal olaylarını dile getiren ve tarihe not düşen sanatçıdır. Aşıklık geleneği ise, aşıkların şiirlerini söyleme, saz çalma ve hikaye anlatma gibi faaliyetlerini içeren, kuşaktan kuşağa aktarılan kültürel bir mirastır. Bu gelenekte öne çıkan bazı unsurlar şunlardır: Mahlas Alma: Aşıklar, gerçek adlarını kullanıp yerine mahlas adı verirler. Rüya Sonrası Aşık Olma (Bade İçme): Aşıklar, rüyalarında aşıklık özelliğini kazanırlar. Usta – Çırak: Aşıklar, bir ustanın yanında yetişirler. Atışma: İki veya daha fazla aşığın karşılıklı söyleşmesi ve birbirini alt etmeye çalışmasıdır. Tarih Bildirme: Aşıklar, şiirlerinde tarihi olayları ve kendi doğum tarihlerini belirtirler.