McDonaldlaştırma teorisi, Amerikalı sosyolog George Ritzer tarafından geliştirilen ve toplumsal yaşamın farklı alanlarında fast-food restoranlarının işleyişine benzer bir rasyonelleşme sürecini ifade eder. Bu teori, dört temel unsur üzerine kuruludur: 1. Verimlilik: Operasyonların ve üretim süreçlerinin en az zamanla tamamlanması. 2. Hesaplanabilirlik: Ölçülebilir hedeflere odaklanma, kaliteden ziyade niceliğin önemli olması. 3. Öngörülebilirlik: Tekrarlayan ve rutinleştirilmiş hizmet veya ürün sunumu, her yerde aynı deneyimi yaşama. 4. Kontrol: Teknolojinin ve sistemin insan davranışlarını şekillendirmesi, insan çalışanların azaltılması veya değiştirilmesi. McDonaldlaştırma, bu özelliklerin sadece üretim ve tüketimde değil, aynı zamanda eğitim, sağlık, medya gibi toplumun tüm alanlarında da gözlemlenebileceğini öne sürer.