Planck'ın çözümü, 1900 yılında Alman teorik fizikçi Max Planck'ın, kara cisim ışıması problemine getirdiği kuantum teorisidir. Planck, elektromanyetik enerjinin yalnızca nicelenmiş biçimde yayılabileceğini, yani enerjinin "kuantumlu enerji: kuanta" denilen miktarın tam katlarıyla değişebileceğini öne sürmüştür. Planck'ın formülü E = hv olarak ifade edilir; burada E, bir enerji kuantumunu, v serbest kalan elektromanyetik dalganın frekansını ve h ise Planck sabiti olarak adlandırılan orantı katsayısını temsil eder (h = 6,626068 × 10⁻³⁴ J.s). Bu teori, önce 1905 yılında Albert Einstein'ın fotoelektrik olayı açıklamasında, ardından 1913 yılında Niels Bohr'un atomu açıklayan modelin elektronların yörüngesinin nasıl belirlendiğini ifade etmesinde ve 1924 yılında de Broglie'nın ileri sürdüğü dalga-parçacık ikililiği tezinde önemli bir rol oynamıştır.