Yazeka
Arama sonuçlarına göre oluşturuldu
Peto Paradoksu, büyük gövdeli ve uzun ömürlü canlıların, daha fazla vücut hücresine sahip olmalarına ve daha fazla hücre bölünmesi yaşamalarına rağmen, kansere yakalanma oranlarının küçük ve kısa ömürlü canlılara göre daha düşük olmasıdır 123.
Bu paradoks, 1977 yılında İngiliz istatistikçi ve epidemiyolog Richard Peto tarafından gözlemlenmiştir 4.
Peto Paradoksu'nun olası açıklamaları arasında:
- Metabolizma hızı: Büyük canlıların metabolizma hızı daha yavaştır, bu da hata oranını ve kanser gelişme riskini azaltır 15.
- Tümör baskılayıcı genler: Filler ve balinalar gibi bazı türler, TP53 gibi tümör baskılayıcı genlerin fazladan kopyalarına sahiptir, bu da kanser gelişimini engeller 23.
- Hipertümör mekanizması: Kanserli hücrelerin, diğer kanserli hücrelerle rekabet ederek onları yok etmesi 15.
5 kaynaktan alınan bilgiyle göre: