Okyanus altı, farklı derinliklere göre değişen katmanlara ayrılır ve her katmanın kendine özgü bir görünümü vardır: 1. Fotik Zon: Güneş ışığının ulaşabildiği 200 metrelik yüzey tabakası, en yüksek su sıcaklığına sahiptir ve burada mercanlar, yosunlar, denizanası gibi canlılar bulunur. 2. Mezopelajik Zon: 200-1.000 metre arasında kalan bölge, daha sönük bir ışıkla karakterizedir ve biyolüminesan canlılar bu bölgeden itibaren görülmeye başlar. 3. Batipelajik Zon: 1.000 metre derinlikten sonra ışık görülmez, bu nedenle bu bölge "gece yarısı bölgesi" olarak adlandırılır ve sadece biyolüminesansla aydınlanır. 4. Abisopelajik Zon: 4.000 metreden sonra başlayan bu bölge, okyanus tabanına kadar devam eder ve yüksek basınç nedeniyle az sayıda makroskopik canlıya ev sahipliği yapar. 5. Hadal Zon: Okyanus tabanının en derin kısmı, Mariana Çukuru gibi yerlerde bulunur ve basınç 110 MPa'ya kadar çıkar, burada basket denizyıldızı ve ufak mürekkepbalıkları gibi omurgasız canlılar yaşar.