Osmanlı'da ilim, üç ana kategoride toplanabilir: seyfiye, kalemiye ve ilmiye. İlmiye sınıfı, ulema olarak adlandırılan ve medreselerde yetişen bilim insanlarından oluşmaktaydı. Bu sınıfa dahil olanlar: - Kadılar: İdare ve yargı görevlerini yerine getirirlerdi. - Şeyhülislam: Şeriatla ilgili konularda fetva verirdi. - Kazaskerler: Dava sisteminde görev alan hakimlerdi. - Müderrisler: Medreselerde ders veren öğretmenlerdi. Osmanlı'da ilmin gelişimi, Selçuklu ve Beylikler döneminden gelen alt yapı sayesinde hızlandı. Ayrıca, Avrupa ile olan ilmi ilişkiler de devam etti ve bu ilişkiler sayesinde Osmanlı bilim insanları, askeri teknoloji, haritacılık, coğrafya, tıp ve astronomi gibi alanlarda Batı'daki gelişmelerden faydalandılar.