Immanuel Kant, aklın sınırlarını zorlamanın gerekli olduğunu çünkü bu sayede metafiziğin bir bilim olarak olanak ya da olanaksızlığına dair bir karara varılabileceğini ve metafiziğin kaynaklarının ve sınırlarının çizilebileceğini savunur. Kant'a göre, aklın sınırlarını zorlamak şu faydaları sağlar: Teorik aklın eleştirisi: Akıl, deney alanının ötesine geçtiğinde çelişkilere (antinomiler) yol açar. Metafiziğin yeniden yapılandırılması: Metafizik, dogmatik spekülasyondan arındırılarak, ahlaki temellerle yeniden kurulabilir. Pratik aklın kullanımı: Akıl, sadece teorik değil, pratik anlamda da kullanılabilir ve bu, bireyin özgür ve ödev ahlakına dayalı bir özne olarak kendini gerçekleştirmesini sağlar. Kant, aklın sınırlarını belirlerken aynı zamanda metafiziğin yeniden yapılandırılabileceği alan olarak ahlakı ve pratik aklı öne çıkarır.