Antik Yunan'da kahramanlık, toplumun yararına büyük işler yapan ve muazzam meziyetlere sahip kişilerle ilişkilendirilirdi 1. Bu bağlamda, kahramanlar erdem olarak görülmezlerdi çünkü hüküm, başkalarının görüşlerine veya eylemin yaşama etkisine bağlıydı 1.

Platon döneminde ise kahramanlık anlayışı değişti ve savaş alanıyla sınırlı olmaktan çıktı 1. Platon'a göre kahramanlar, sadece filozoflar veya halk hizmetkârları gibi kendi alanlarında en iyi olanlardı ve bu üstünlük, bir düşmanı kılıçla öldürmek anlamına gelmezdi 13.

Çin felsefesinde kahramanlık, çoğunluğun iyiliğini düşünen ve toplumun güvenliğine yönelik endişe taşıyan bir yaklaşım olarak görülürdü 1. Bağlılık ve özveri, kahramanlığın belirleyici unsurları olarak kabul edilirdi 1.

Rönesans döneminde ise kahraman, iyi eğitimli, iyi sporcu, iyi vatandaş ve asil bir insan olarak tanımlanmaya başlandı 1.