Hümanizme göre insan, kanunların düzenlenmesinde tanrı'nın değil, insan aklının esas alındığı, bireyin yaratıcı ve ahlaki gelişiminin, rasyonel ve anlamlı bir biçimde doğaüstü alana hiç başvurmadan doğal yoldan gerçekleştirilebileceği bir varlıktır. Hümanizm, insanın potansiyelini ve failliğini vurgular. Hümanizm, insanın diğer canlı türlerinden daha özel olduğu düşüncesini reddeder ve türcülük karşıtıdır. Hümanizmin insan tanımına dair bazı farklı görüşler de bulunmaktadır. Örneğin, Sadi Irmak'a göre hümanizm, insanın ruh, fikir ve bedençe dengelenmiş olması anlamına gelir. Hümanizmin insan tanımının zamanla değişebileceği ve farklı yorumlamalara açık olduğu unutulmamalıdır.
