• Buradasın

    Epiküros ve Epiküryenizm nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Epikür (Epicurus), M.Ö. 341 yılında doğmuş ve MÖ 270 yılında ölmüş olan Helenistik dönem filozofudur 23. Epikürcülük ise onun ortaya koyduğu felsefe akımıdır 23.
    Epikürcülüğün temel görüşleri:
    • Mutluluk (eudaimonia) 12. Felsefenin ana düşüncesi, bireyin temel amacının mutluluk ve hazza ulaşmak olmasıdır 12.
    • Haz ve acı 14. Mutluluğun ve iyiliğin ölçütü olarak haz ile acı kavramları temel alınır 14.
    • Materyalizm 12. Epikür, Demokritos’un atomculuğunu benimser ve evrenin temelinin bölünmez ve parçalanmaz atomlardan oluştuğunu savunur 12.
    • Ruh ve ahiret 1. Ruhun maddi bir niteliğe sahip olduğunu ve ölümle birlikte yok olduğunu, dolayısıyla ahiret hayatının olamayacağını öne sürer 1.
    • Devlet ve toplum 12. Devleti veya toplumu değer taşıyan unsurlar olarak görmez; sadece bireyin hazzını sağladıkları ve bireyi acıdan uzak tuttukları ölçüde iyi olduklarını savunur 12.
    Epikürcülük, hedonist bir felsefe olarak da kabul edilir, çünkü yaşamdaki en önemli şeyin mutluluk veya acıdan kaçınma olduğu düşüncesine dayanır 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Stoacılık ve Epikürosçuluk arasındaki fark nedir?

    Stoacılık ve Epikürcülük arasındaki bazı farklar şunlardır: Mutluluğun kaynağı: Stoacılık için mutluluk erdem ve akıldan, Epikürcülük için ise haz ve acının yokluğundan kaynaklanır. Duygulara yaklaşım: Stoacılar duygulara teslim olmamayı, Epikürcüler ise hazza ve duygulara ölçülü bir şekilde yer vermeyi önerir. Kader anlayışı: Stoacılar kadercidir, Epikürcüler ise özgür iradeyi savunur. Toplumsal yaşam: Stoacılık toplumsal görevleri vurgularken, Epikürcüler yalnız ve sakin bir yaşamı tercih eder. Ağrıya bakış: Stoacılar acıya dayanmayı, Epikürcüler ise acıdan kaçınmayı önerir. Her iki felsefe de aşırı hazlardan ve zevklerden kaçınmayı öğütler.

    Epiküre göre mutluluk nasıl elde edilir?

    Epikür'e göre mutluluk, şu yollarla elde edilebilir: Dostluk: Epikür, dostluğun mutluluğa giden kritik bir yol olduğunu vurgular. Ölçülülük: Lüks ve aşırılıktan kaçınarak, basit ve doğal ihtiyaçlarla yetinmek. Zevklerin Tadı: Hareketli zevklerden (örneğin, acıkınca yemek yemek) ziyade, durağan zevkleri (arzusuzluk) hedeflemek. Felsefi Düşünme: Felsefe öğrenimi ve tefekkür gibi zihinsel zevklere yönelmek. Sivil Katılımdan Kaçınma: Tatmin edilemez arzulara yol açabileceğinden, sivil katılımdan uzak durmak. Epikür'ün mutluluk felsefesi, hedonist bir temele dayanır; ancak bu, aşırı zevkleri değil, kalıcı ve sürdürülebilir hazzı hedefler.

    Epikurus neyi savunur?

    Epikür, aşağıdaki görüşleri savunur: 1. Mutluluk (Eudaimonia): Felsefesinin ana düşüncesi mutluluktur. 2. Haz ve Acı: Mutluluğun ve iyiliğin ölçütü olarak haz ile acı kavramlarını temel alır. 3. Episteme ve Din: Bilgi konusunda duyumcudur ve doğru bilginin ancak duyular ile elde edilebileceğini düşünür. 4. Kader: İnsanların özgür istence sahip olduğunu, doğanın deterministik yapısına rağmen kendi kaderlerini belirleyebileceklerini savunur. 5. Ruh ve Ahiret: Ruhun maddi bir niteliğe sahip olduğunu ve ölüm gerçekleştiği zaman atomların parçalanacağını, dolayısıyla ölümsüzlük veya ruh göçü gibi bir şeyin olamayacağını öne sürer. 6. Devlet ve Toplum: Devletin, bireylerin güven içinde yaşamasını garanti altına alması gerektiğini, siyasal yaşama katılan bireylerin ise ruhsal dinginlikten uzak bir hayata mahkûm olacağını düşünür.