Einstein'ın genel göreliliği, 1919'da İngiliz astronom Arthur Eddington tarafından yönetilen bir keşifle kanıtlanmıştır. Bu kanıt, 29 Mayıs 1919 tarihindeki tam güneş tutulması sırasında, yıldız ışığının Güneş tarafından bükülmesinin, Einstein'ın genel görelilik teorisinin öngördüğü şekilde gerçekleştiğini doğrulayarak yapılmıştır. Eddington, bu teoriyi kanıtlamak için tam güneş tutulmasını dayanak olarak kullanmış ve ışığın, Güneş'in yerçekimi tarafından sapmasının veya bükülmesinin ölçülebileceğini savunmuştur. Eddington'ın 1919'da Afrika’daki Príncipe adasında kaydettiği güneş tutulması gözlemleri ve fotoğrafları, Einstein’ın da öngördüğü gibi Güneş'in çekim alanının neden olduğu ışıktaki hafif bir sapmayı doğrulamıştır.