Yapay zekadan makale özeti
- Kısa
- Ayrıntılı
- Bu video, bir eğitmen tarafından sunulan Osmanlıca dilbilgisi konulu bir eğitim içeriğidir.
- Videoda Osmanlıca'daki bildirme eklerinin kullanımı detaylı olarak anlatılmaktadır. Eğitmen önce günümüz Türkçe'sindeki bildirme eklerini hatırlatarak başlayıp, Osmanlıca'daki karşılıklarını açıklamaktadır. Birinci tekil ve çoğul şahıslar, ikinci tekil ve çoğul şahıslar, üçüncü tekil ve çoğul şahıslar için kullanılan bildirme ekleri ve bunların ünlüyle ve ünsüzle biten formlarında nasıl kullanılacağı örneklerle açıklanmaktadır.
- Eğitmen, gramerde tek bir durum dışında standart formun ezberlenmesinin yeterli olacağına vurgu yapmakta ve her şahıs için hangi eklerin kullanıldığını ve bunların hangi durumlarda kullanılacağını örneklerle pekiştirmektedir.
- Osmanlıca Bildirme Ekleri
- Osmanlıca bildirme ekleri, günümüz Türkçe'deki "ben, sen, o, biz, siz, onlar" gibi şahıs zamirlerini ifade eden eklere karşılık gelmektedir.
- Osmanlıca'da bildirme ekleri şahıs ve sayıya göre değişmektedir.
- Birinci tekil şahıs için Osmanlıca'da "ye", "mim" veya sadece "mim" formları kullanılır; ünlü ile biten kelimelerde "ye mim" formu, ünsüz ile biten kelimelerde sadece "mim" formu kullanılır.
- 02:02Osmanlıca Bildirme Ekleri Şahıslar
- İkinci tekil şahıs için "sin" eki kullanılır ve bu ekin formu değişmez.
- Üçüncü tekil şahıs için "dir", "dur", "tir", "tur" eki kullanılır ve bu ekin formu da değişmez.
- Birinci çoğul şahıs için kelimeler ünlü ile bitiyorsa "yz", ünsüz ile bitiyorsa sadece "z" formu kullanılır.
- 04:21Osmanlıca Bildirme Ekleri Çoğul Şahıslar
- İkinci çoğul şahıs için "sinkafz" formu kullanılır.
- Üçüncü çoğul şahıs için "dirlar", "durlar", "tirlar", "turlar" eki kullanılır ve bu ekin formu "lamra" şeklinde standart bir formdadır.
- Osmanlıca'da bildirme eklerini öğrenmek için örneklerin incelenmesi ve deftere yazılması önemlidir.
- 12:02Osmanlıca Bildirme Eki Kuralları
- Gramerde sadece tek bildirme eki vardı, diğerlerinde standart formu ezberlemek yeterliydi.
- Birinci tekil şahıs ünlüyle bitiyorsa "-im", ünsüzle bitiyorsa "-ım" eklerini alıyordu.
- Birinci çoğul şahıs ünlüyle bitiyorsa "-iz", ünsüzle bitiyorsa "-ız" eklerini alıyordu.
- Osmanlıca bildirme ekleri bu noktada son buluyordu.