Yapay zekadan makale özeti
- Kısa
- Ayrıntılı
- Bu video, Yaşar Kemal'in "Üç Anadolu Efsanesi" eserinden Köroğlu hikayelerinin anlatıldığı bir hikaye anlatımı formatındadır. Anlatıcı, Osmanlı döneminde Bolu Beyliği'nde geçen olayları ve Koca Yusuf'un hikayesini dinleyicilere aktarmaktadır.
- Video, Bolu Bey'in Osmanlı padişahlarıyla ilişkisi ve at yetiştiriciliğiyle ününü anlatarak başlıyor, ardından Koca Yusuf'un atların padişahı olarak bilinen, atlarla konuşan ve onların dertlerini dinleyen bir seyisbaşı olduğu hikayesini sunuyor. Hikaye, kıtlık döneminde Yusuf'un babası tarafından Kırat adlı atını farklı yerlere götürmesi ve sonunda Yusuf'un babasının vasiyetiyle Kırat'ı deniz kıyısına bırakmasıyla devam ediyor.
- Hikaye, at yetiştiriciliğinin önemini ve Kırat'ın vatanını bulma yolculuğunu vurgulayarak, atların ve insanların yaşadığı zorlukları anlatarak sona eriyor.
- 00:02Köroğlu Hikayelerinin Başlangıcı
- Yaşar Kemal'in "Üç Anadolu Efsanesi" adlı eserinden Köroğlu hikayeleri anlatılacak.
- İnsanoglu dünyada en çok dostluk ve kardeşliği arar.
- Köroğlu hikayeleri, dinleyenlerin damaklarını tatlı ve gönüllerini hoş tutmak için anlatılacak.
- 01:11Bolu Beyi'nin Hayatı
- O zamanlar İstanbul padişahlık, Bolu beylikti ve İstanbul'da Osmanlıoğulları hüküm sürerdi.
- Bolu beyi, Osmanlı padişahları kadar ünlü, itibarlı, genç, yakışıklı ve adaletliydi.
- Bolu beyi, Bolu'da dünyanın en güzel atlarını yetiştirmiş ve bu atların ünü Hindistan'dan Frengistan'a, İran'dan Turan'a ulaşmıştı.
- 02:01Bolu Beyi'nin Derdi
- Bolu beyi'nin büyük derdi, Osmanlı padişahları ile aralarının iyi gitmemesiydi.
- Osmanlı ile arasının iyi olmaması tehlikeli bir durumdu, çünkü Osmanlı'nın kötü gözle baktığı bir bey ne pahasına olursa olsun başını beladan kurtaramazdı.
- Bolu beyi, Osmanlı'nın gözüne girmek ve onunla barışmak için hiçbir fırsatı kaçırmıyordu.
- 03:20Koca Yusuf'un Hikayesi
- Bolu beyi'nin atlarından dolayı ünü dünyayı tutmuştu ve at yetiştiricisinin adına "Koca Yusuf" denirdi.
- Koca Yusuf hakkında dünyanın her köşesinde akla hayale gelmez hikayeler vardı; onu bir kısrak doğurmuş, at dilini bilirmiş ve atlarla konuşurmuş.
- Koca Yusuf, atların padişahı olarak her yaratığın padişahı olarak kabul edilirdi ve uzaktan bir ata baksa o atın yedi sülalesini sayabilirdi.
- 04:34Atların Cenneti
- Yusuf'un yaşadığı yer, çamlıklı, bulutları eksik olmayan, bol pınarlı, yarpuz kokulu, sarı çiçekli bir dağın eteğindeydi.
- Bereketli, taş eksen biter çayı, çimen düz bir ovada yüzlerce, binlerce soylu at otluyordu.
- Ovadaki binlerce at çobansız, yularsız ve burası bir atlar cennetiydi.
- 05:30At Yetiştirme Halkı
- Bu toprak halkının tek işi at yetiştirmekti ve dünyaya cins cins, ışıl ışıl, boy boy, renk renk atlarla donatmaktı.
- Atlar yüzünden dünyanın her yerinden oluk oluk altın geliyordu ve padişahlar, beyler onlardan yılkı yıl atlar alıyorlardı.
- At yetiştiricisi halk öylesine mutluydu ki, Allah'tan hiçbir dilekleri olmuyordu.
- 06:01Kıtlık ve Göç
- Bir gün beklenmedik bir kıtlık geldi, bulutlardan bir damla yağmur düşmedi ve toprak bölük bölük bölündü.
- Atlar kırılmaya başladı, tay ölüsü uzanmış yatıyor, kısraklar yavruların başında dönüp duruyordu.
- İnsanlar ve atlar göç etmeye başladı, ovada bir tek attan başka at kalmadı.
- 07:29Yusuf'un Babası
- İnsanlardan da köyde bir tek Yusuf'un babası kaldı, her ölen atıyla bir kere ölmüş, her kaçan atıyla onun yüreğinin bir parçası gitmişti.
- Atlardan kaçmayıp da kalan at Yusuf'un babasının atıydı, kır bir attı ve yelesi bulut gibi kabarmıştı.
- Yusuf'un babası hasta düştüğünden beri evin kapısından ayrılmıyor, büyük, kederli gözlerinde sonsuz bir acıyla kapıda kıpırdamadan duruyordu.
- 08:02Kırat'ı Götürme
- Baba bir gün oğlunu çağırdı ve Kırat'ı çayırlık, sulak bir diyara götürmesini istedi.
- Yusuf ertesi gün ala şafakta ata atladı, sürdü ve kıtlık diyarından çıktı.
- Yusuf attan indi, eğrini gemini aldı, iki gözlerinden öpüp onu salıverdi ve yaya olarak yola düşüp günler sonra eve geldi.
- 09:00İkinci Götürme
- Yusuf eve geldiğinde Kırat kapıda olduğu gibi duruyordu ve Yusuf baba, vallahi götürdüm dedi.
- Baba inanmazsan ayaklarıma bak baba diyerek ona inandığını söyledi.
- Baba atı gene götürmesini istedi, bu sefer yurdumuza benzer bir dağ eteğindeki ovaya götür.
- 09:38Üçüncü Götürme
- Yusuf daha soluk almadan ata atladı, sürdü ve güzel topraklar, sulak, otlu ovalar gördüler.
- En sonunda Yusuf bir yer buldu ki, kendi diyarlarının tıpkısı, attan indi, gemini eğrine aldı ve Kırat'ı bıraktı.
- Yusuf eve geldiğinde gene Kırat kapıda duruyordu ve Yusuf baba, baba, inan bana, bu sefer de götürdüm dedi.
- 10:44Deniz Kıyısına Gönderme
- Baba bu bir deniz aygırıdır, beş-on beş yıl deniz kıyısı bekleyerek denizden çıktığı bir anda yakalayıp getirdim dedi.
- Baba hasta baba daha fazla konuşamadı, sustu ve başı yastığa düştü.
- Baba iki dirseği üstüne dayanarak doğruldu ve Yusuf'u beni Kırat'ın yanına götür diye inledi.
- 11:50Kırat'ı Deniz Kıyısına Bırakma
- Yusuf baktı ki atın boynuna asılı kalmış, babasının ayakta duracak hali yok, onu aldı yatağına götürdü.
- Baba yatakta azıcık dinlendikten sonra oğluna seslendi ve Kırat'ı deniz kıyısına götürmesini istedi.
- Yusuf ikircikliydi Kırat'a, bu eri vursam mı vurmasam mı diye düşünüyordu ama babasına karşı koyamadı.
- 13:00Kırat'ın Deniz Kıyısına Varışı
- Yusuf bir şafak vakti en yakın deniz kıyısına sürdü ve günlerden sonra bir şafak vakti bir denizin kıyısına vardı.
- Deniz kudurmuş, dalgalar minare boyu doruklarında ak köpükler dünyayı bir gümbürtü almış, ortalık inliyordu.
- Yusuf elindeki dizginini eğin kaşına bağlayıp Kıratı gözlerinden öptü, sarısına bir şaplak vurup işte seni vatanına getirdim, yolun açık olsun Kırat, sağlıcakla deyip onu bıraktı.
- 13:34Kırat'ın Denizde Uçuşu
- At bir sıçradı ki iki şalladı, birkaç sefer kıyının kumluğunda kuyruğu dikip gitti, geldi.
- Sonra da denize açıldı, denizin üstünden, tozlu yoldaymış gibi, ayağı suya dokunmuyormuş gibi, uçup gidiyormuş gibi koşuyordu.
- Yusuf Kıratta ötelerde, denizin uzağında ak bir nokta kalıncaya kadar arkasından baktı, sonra onu gözden iyice kaybetti ve geriye döndü.
- 14:04Yusuf'un Kararı
- Eve gelince Kırat'ı gene karşısında bulacaktı ama bu sefer o kadar üzülmüyordu.
- Kırat bu sefer eğri de birlikte getirecekti ve Yusuf karar vermişti: Kırat'ı bir daha götürmeyecekti.
- Köyün üst başındaki tepeden evlerine baktı, eğer at geri gelmişse, evin önünü bir altın ışıltısı alacaktı, hiçbir şey göremeyince yüreği cız etti.
- 14:29Baba-Oğul Viraneköy'de
- Demek Kırat da yurdunu görünce onları bırakmıştı, şimdi baba-oğul viraneköy'de yapayalnız kalmışlardı.
- Baba zayıf elleriyle yüzünü kapatmıştı Kırat'ın geri gelmemiş, onu ta yüreğinden vurmuştu.
- Aradan günler geçti, baba yataktan kalkamadı ve Yusuf hasta babasını sırtına alıp yangından, kıtlıktan başka diyarlara göç etmek istedi.
- 15:31Baba'nın Vasiyeti
- Bir gün oğluna seslendi: Benim ömrüm azalmıştır, oğlum, benim sana vasiyetim şudur ki, baba mesleğini bırakma.
- Baba, sana iyilik de kötülük de ünde şan'da baba mesleğinden gelecek, ölümde yaşamak da baba mesleğinden gelecek dedi.
- Baba, bu topraklar bir daha ihya olamaz, bu bizim topraklar çürüdü, kendine git daha güzel bir diyar, orada daha güzel atlar yetiştir, kul kul olma, kulun emrine girme, girersen bil ki başına büyük belalar gelecektir, kendi başına buyruk ol, dünyayı güzel atlarla donatmaya devam et dedi.