Zamirler

Loro ve gli arasındaki temel fark, kullanım şekilleridir: - Loro, resmi ve çoğul hitaplarda kullanılır ve genellikle "onlar" anlamına gelir. - Gli ise, üçüncü tekil şahıs dolaylı nesne zamiridir ve "ona" anlamına gelir. Örnekler: - Loro: "Onlara bir mektup gönderdim" (I sent a letter to them). - Gli: "Ona bir kitap verdim" (I gave him a book). Konuşulan İtalyanca'da, "gli" genellikle "loro" yerine de kullanılabilir, özellikle günlük dilde.

"Se me" ifadesi, İspanyolca'da belirli bir zaman ifadesiyle kullanılmaz. Ancak, "se me" genellikle "kaza ile" veya "yanlışlıkla" anlamına gelir ve belirli bir olayın istemeden gerçekleştiğini ifade eder. Örnekler: - "Se me ha roto el ordenador" (Bilgisayarım kırıldı). - "Se me ha quemado la tostada" (Tostum yandı). Bu tür ifadeler, olayın kişinin kontrolü dışında gerçekleştiğini vurgulamak için kullanılır.

Arapça zamirler tablosunu okumak için aşağıdaki siteler kullanılabilir: fasiharapca.com. arapcadeposu.com. arapcakampus.com. Ayrıca, Arapça zamirler hakkında bilgi veren "ARAPÇA ZAMİRLER (Munfasıl Zamirler/Muttasıl Zamirler)" başlıklı bir YouTube videosu da mevcuttur.

Tek başına anlamı olmayan kelimeler şunlardır: Bağlaçlar: "ve", "ile", "ama", "ancak", "çünkü", "bile". Edatlar: "göre", "gibi", "üzere". Zamirler: "o" (örneğin, "O geldi."). Ünlemler: "oh", "eyvah", "vay". Bu kelimeler, cümle içinde başka kelimelerle birleşerek anlam kazanırlar.

Tu ve vous arasındaki temel fark, tu'nun gayri resmi ve tekil, vous'un ise resmi ve/veya çoğul olmasıdır. Tu: Aile, arkadaşlar, tanıdıklar ve aynı yaştaki kişilerle kullanılır. Vous: Tanımadık kişilerle, öğretmenlerle, patronlarla veya sizden daha yüksek pozisyondaki kişilerle kullanılır. Ayrıca, vous birden fazla kişiye hitap ederken de kullanılır.

Evet, "he" ve "she" özne olarak kullanılabilir. İngilizce özne zamirleri şunlardır: I (ben); you (sen/siz); he (o - erkek); she (o - kadın); it (o - cansız varlık veya hayvan); we (biz); they (onlar). Örneğin: "He gets along with his friends at school" (Okuldaki arkadaşlarıyla iyi geçiniyor). "She is a talented artist" (O yetenekli bir sanatçı).

Other ve others arasındaki temel fark, kullanım şekilleridir: - Other: Sayılabilen çoğul isimler ve tüm sayılamayan isimler için kullanılır. - Others: "Other" kelimesinin çoğul halidir ve genellikle zamir olarak kullanılır. Ayrıca, "the other" kullanımı da vardır ve bu, bilinen bir şeyi ifade eder.

Arapçada üçüncü şahıs zamirleri şunlardır: Eril (gaib): هُوَ (huve) "o (erkek)". Dişil (gaibe): هِيَ (hiye) "o (kadın)". Üçüncü şahıs zamirleri, fiillere veya isimlere farklı şekillerde eklenir: Munfasıl zamir: أَنْتَ (ente) "sen". Muttasıl zamir: كَتَبْتَ (ketebte) "sen yazdın". İsmiye bitişen zamir: كِتَابُكَ (kitabuke) "senin kitabın". Arapçada tüm sözcükler yapıları bakımından eril ve dişil olarak ayrılır. Daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynakları inceleyebilirsiniz: acikders.ankara.edu.tr; fasiharapca.com.

Arapça'da "o" zamiri şu şekillerde kullanılır: Munfasıl (ayrı) zamir: "هُوَ" kelimesi, erkekler için "o" anlamında olan bir ayrı zamirdir. Muttasıl (bitişik) zamir: "هِيَ" kelimesi, bayanlar için "o" anlamında olan bir bitişik zamirdir. Örnek cümleler: Munfasıl zamir: "هُوَ" (o) kelimesi, "Ali'yi gördüm ve ona selam verdim" cümlesinde "Ali" isminin yerine kullanılabilir: رَأيْتُ عَلِيّاً وسَلّمْتُ عَلَيهِ. Muttasıl zamir: "هِيَ" (o) kelimesi, "Arkadaşı ziyaret etti" cümlesinde kullanılabilir: نَصَحَ (هِيَ) صَدِيقَهَا. Arapça'da zamir kullanımı, cümlenin akışını daha kısa ve edebî bir şekilde ifade etmeyi sağlar.

Almanca zamirlerin çekimi, zamirlerin hali (Nominativ, Akkusativ, Dativ, Genitiv), sayısı (tekil veya çoğul) ve cinsiyeti (eril, dişil, nötr) dikkate alınarak yapılır. Bazı örnek çekimler: Nominativ (Yalın Hal): ich (ben); du (sen); er (o, eril); sie (o, dişil); es (o, nötr); wir (biz); ihr (siz); sie (onlar); Sie (resmi/formel, siz). Akkusativ (Belirtme Hali): mich (beni); dich (seni); ihn (onu, eril); sie (onu, dişil); es (onu, nötr); uns (bizi); euch (sizi); sie (onları); Sie (sizi). Dativ (Yönelme Hali): mir (bana); dir (sana); ihm (ona, eril); ihr (ona, dişil); ihm (ona, nötr); uns (bize); euch (size); ihnen (onlara); Ihnen (size). Almanca kişi zamirlerinin çekimleri, "evdealmanca.com", "bilisselakademi.com" ve "almancaabc.com" gibi sitelerde detaylı olarak ele alınmıştır.

He ve her arasındaki temel fark, he'nin erkekler için, her'in ise kadınlar için kullanılmasıdır. He: "O" anlamına gelir. Örnek: "He is a doctor" (O bir doktor). Her: "Onu" veya "ona" anlamına gelir. Örnek: "I talked to her yesterday" (Dün onunla konuştum). Ayrıca, "his" kelimesi bir erkeğe ait olan bir şeyi belirtmek için, "her" ise bir kadına ait olan bir şeyi belirtmek için kullanılır. Örnek: "This is his car" (Bu onun arabası). "Her book is on the table" (Onun kitabı masanın üzerinde).

"Neither of" ifadesi, çoğul bir gruptan bahsederken kullanılır ve "hiçbiri" anlamına gelir. Bazı kullanım örnekleri: "Neither of my kids like swimming" (Çocuklarımdan ikisi de yüzmeyi sevmez). "Neither of the boys were well-groomed" (Çocuklardan hiçbiri bakımlı değil). "Neither of my colleagues deserve this insult" (Meslektaşlarımdan hiçbiri bu hakareti hak etmiyor). "Neither" tek başına kullanıldığında ise, seçeneklerden her ikisinin de geçerli olmadığı durumları ifade eder.

İtalyanca'da en zor dil bilgisi kuralı olarak genellikle artikeller ve ismin cinsiyeti öne çıkar. Artikeller: İtalyancada Türkçeden daha fazla artikel kullanılır ve bunlara alışmak zaman alabilir. İsmin Cinsiyeti: İtalyanca'da tüm nesnelerin eril veya dişil olması ve buna bağlı olarak artikel alması, özellikle Türkçede bu kuralın olmaması nedeniyle zorluk yaratabilir. Ayrıca, fiil çekimleri ve sıfatların isimle uyum sağlaması da karmaşık bulunabilecek diğer dil bilgisi kuralları arasındadır.

Zamirler konu anlatımı PDF dosyalarını aşağıdaki sitelerden indirebilirsiniz: ogmmateryal.eba.gov.tr. zaferhoca.com.tr. files.derslig.com. yeninesilturkce.com.

Arapçada "bu" ve "şu" şu şekilde ayırt edilir: Hâzâ (ھٰذَا): "Bu" anlamına gelir ve yakın nesneleri işaret eder. Zâke (ذَاك): "Şu" anlamına gelir ve "bu" ile "o" arasındaki mesafedeki nesneleri işaret eder. Ayrıca, "uzakta olan bir şey için" "bu" ve "şu" yerine "Tilke (تلك)" kullanılır. Örnekler: ھٰذَا مَكْتَبُ المُدَرِّسِ وَذَاكَ كُرْسِيُّهُ: Bu, öğretmenin masası ve şu da onun sandalyesidir. تلك مُدَرِّسانِ، وذَانِكَ طَالِبانِ: Bu ikisi öğretmendir ve o ikisi ise öğrencidir.

İsim yerine kullanılan sözcüklere zamir (adıl) denir. Bazı zamir türleri: Kişi (şahıs) zamirleri: ben, sen, o, biz, siz, onlar. İşaret zamirleri: bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar. Belgisiz zamirler: bazıları, kimileri, hiç kimse, herkes, birkaçı, biri, hepsi, hiçbiri, birçoğu. Soru zamirleri: ne, kim, nereye, hangisi, kaçı, ne kadar, neresi, neyi, kimi, nerede. Dönüşlülük zamiri: kendi.

"Her" ve "him" İngilizce zamirlerdir ve cümle içindeki kişileri veya nesneleri belirtmede, tanımlamada ya da onlara atıfta bulunmada kullanılırlar. "Him", üçüncü tekil şahıs erkekleri temsil eden bir zamirdir. "Her", genellikle üçüncü tekil şahıs kadınları temsil eden bir zamirdir. "His", bir erkeğe ait olan bir şeyi belirtmek için kullanılan bir iyelik sıfatıdır. Örnek cümleler: "I saw him at the park" (Parkta onu gördüm). "This is his book" (Bu, onun kitabıdır). "I talked to her yesterday" (Dün onunla konuştum).

Possessive pronouns (iyelik zamirleri) ve possessive determiners (iyelik belirleyicileri) arasındaki ayrımı yapmak için şu noktalara dikkat edilmelidir: 1. Kullanım Şekli: - Possessive pronouns bağımsız olarak kullanılır ve bir ismin yerine geçer. - Possessive determiners ise bir isimden önce gelerek sahiplik belirtir. 2. Cümle Yapısı: - Possessive pronouns cümlede özne veya nesne olarak yer alabilir. - Possessive determiners ise her zaman bir isimden önce gelir. 3. Yazılış: - Possessive pronouns asla kesme işareti ('s) ile kullanılmaz. - Its kelimesi hem possessive pronoun hem de possessive determiner olarak kullanılabilir, ancak it’s sadece "it is" veya "it has" kısaltması olarak kullanılır.

"Kamp çadırımızı buraya kuralım" cümlesinde işaret zamiri vardır. Çünkü "buraya" kelimesi, bir yeri işaret ederek gösterdiği için işaret zamiri olarak değerlendirilir.

Arapçada merfu ve mansub zamirlerin nasıl ayırt edileceği şu şekilde açıklanabilir: Merfu Zamirler: Tekil kelimelerin merfu durumu, son harfin damme (ötre) ile harekelenmesiyle belirlenir. Örnek: الطّالِبُ (öğrenci) ismi, özne (fâil) olarak kullanıldığında merfûdur ve ref alâmeti olan damme (ötre) ile harekelenir. Mansub Zamirler: Son harekesi fetha (kesme işareti) olan isimler mansubdur. Örnek: كِتَابًا (kitap) ismi, nesne (mef‘ûlün bih) olarak kullanıldığında mansûbdur ve nasb alâmeti olan fetha ile harekelenir. Arapça'da bir kelimenin cümle içindeki konumunu belirlemek için anlamın yanı sıra, kelimenin son harfinin harekesi veya son eki de dikkate alınır.