Auteur teorisi, film yönetmenini filmin birincil yaratıcı gücü olarak gören bir film eleştirisi kavramıdır. Teorinin temelleri, 1950'lerde Fransız film eleştirmeni ve yönetmen François Truffaut tarafından atılmıştır. Auteur teorisinin üç temel ilkesi, Andrew Sarris tarafından 1962 yılında ortaya konmuştur: 1. Teknik yeterlilik: Yönetmenin teknik yetenekleri, filmin kalitesinin bir göstergesidir. 2. Ayırt edilebilir kişilik: Yönetmenin, görsel stil, konu, temalar ve genel ton aracılığıyla tanınabilir bir kişiliği vardır. 3. İçsel anlam: Sinema, bir sanat formu olarak kabul edilir ve bir filmin anlamı, büyük ölçüde yönetmenin kişiliği ile ürettiği malzeme arasındaki ilişkiden kaynaklanır.