Özgecilik ölçeği, bireylerin özgecilik düzeylerini ölçmek için geliştirilmiş araçlardır. Özgecilik, karşılık beklemeden, başkalarının yararına yapılan davranışları ifade eder. Bazı özgecilik ölçekleri: Rushton, Chrisjohn ve Fekken (1981) tarafından geliştirilen Özgecilik Ölçeği. London ve Bower (1968) tarafından geliştirilen, Akbaba (2001) tarafından Türkçeye uyarlanan Özgecilik Ölçeği. Yavuzer ve arkadaşlarının (2006) geliştirdiği Öğretmen Özgeciliği Ölçeği. Ayrıca, Ümmet, Ekşi ve Otrar (2013) tarafından geliştirilen ve Tekeş ile Hasta (2015) tarafından Türkçeye uyarlanan bir Özgecilik Ölçeği de bulunmaktadır.