Sanallaştırma

VBS (Virtualization-Based Security), sanallaştırma tabanlı bir güvenlik özelliğidir ve Windows işletim sistemlerinde kullanılır. VBS'nin temel işlevleri: - Kötü amaçlı yazılımların sisteme girmesini önlemek için güvenli bir bellek bölgesi oluşturur ve işletim sisteminin geri kalanından izole eder. - Kimlik doğrulama verilerini, şifreleme anahtarlarını ve diğer hassas bilgileri sanal bir ortamda korur. - Sistemin bütünlüğünü koruyarak, çekirdek düzeyinde saldırılara karşı savunma sağlar. Ancak, yüksek performans gerektiren uygulamalarda VBS'nin aktif olması, performans düşüşüne yol açabilir.

VT kısaltmasının farklı anlamları vardır: 1. Video Terminal: Bilgisayar terminali anlamına gelir ve video görüntüleme özelliklerine sahiptir. 2. Sanallaştırma Teknolojisi (Virtualization Technology): Tek bir fiziksel bilgisayar veya sunucunun donanım kaynaklarını kullanarak daha fazla verim elde etmeyi sağlar. 3. Değişken Zamanın Kısaltması: Programlamada kullanılan bir terimdir. 4. Venture Capital (Risk Sermayesi): Yatırım şirketi adı olarak kullanılır.

Donanım sanallaştırma özelliğini açmak için aşağıdaki adımları izleyin: 1. İşlemci Sanallaştırma Desteği: Öncelikle, sanallaştırma özelliğini destekleyen bir işlemciye sahip olduğunuzdan emin olun. 2. BIOS Ayarları: Bilgisayarınızı yeniden başlatın ve açılış sırasında BIOS menüsüne girin. Bu tuş, bilgisayarınızın markasına ve modeline göre değişebilir, genellikle "F2" veya "Del" tuşudur. 3. Sanallaştırma Ayarı: BIOS menüsünde, "Advanced" veya "CPU Configuration" gibi bir seçeneği seçin ve burada "Intel Virtualization Technology" (Intel işlemciler için) veya "AMD-V Technology" (AMD işlemciler için) seçeneğini bulun. 4. Etkinleştirme: Bu seçeneği "Enabled" (Etkin) olarak ayarlayın ve ayarları kaydedip BIOS menüsünden çıkın. Bu adımları tamamladıktan sonra, sanallaştırma yazılımı daha verimli çalışacaktır.

Xen sanal makinesi, açık kaynaklı bir sanallaştırma platformu olan Xen tarafından oluşturulan sanal bir bilgisayardır. Xen, birden fazla işletim sisteminin tek bir fiziksel makine üzerinde aynı anda çalışmasını sağlar. Xen sanal makineleri, yüksek performans, güvenlik ve izolasyon sunar.

İlkbyte, Netinternet Bilişim Teknolojileri AŞ tarafından geliştirilen yerli bir sanallaştırma orkestrasyon sistemidir. İş yaptığı alanlar: - Bulut sunucu hizmetleri: Yüksek performanslı, uygun fiyatlı ve saatlik kiralanabilen bulut sunucular sunar. - Ek servisler: İşletim sistemi ve lisanslama gibi çeşitli ek servisleri tek tıkla sağlama imkanı sunar. - Güvenlik: DDoS saldırılarına karşı koruma ve web uygulaması güvenlik duvarı (WAF) hizmetleri sunar. - Referans programı: Kullanıcılarının oluşturduğu içerikler ve referanslarla bulut sunucu hizmetlerini ücretsiz hale getirme imkanı tanır.

Docker ve sanal makine (VM) arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Sanallaştırma Düzeyi: Docker, işletim sistemini sanallaştırır ve host işletim sistemi çekirdeğini paylaşır. 2. Performans ve Kaynak Kullanımı: Docker, daha hafif ve hızlıdır çünkü daha az sistem kaynağı tüketir. 3. Taşınabilirlik: Docker konteynerleri, platformdan bağımsızdır ve herhangi bir platformda çalıştırılabilir. 4. Güvenlik: VM'ler, tam izole edilmiş bir ortam sağladığından, bir VM'deki güvenlik açığı diğer VM'leri etkilemez. 5. Yönetim Kolaylığı: Docker, konteynerleri yönetmek ve dağıtmak için çeşitli araçlar ve platformlar sunar.

BIOS'ta sanallaştırmayı etkinleştirmek için aşağıdaki adımları izleyin: 1. Bilgisayarınızı yeniden başlatın ve BIOS menüsüne girmek için açılış sırasında belirli bir tuşa basın. 2. BIOS menüsünde, "Advanced" veya "CPU Configuration" gibi bir seçeneği seçin. 3. "Sanallaştırma Desteği" veya "Virtualization Technology" seçeneğini bulun ve "Enabled" (Etkin) olarak ayarlayın. 4. Ayarları kaydedin ve BIOS menüsünden çıkın. Sanallaştırma özelliğini etkinleştirdikten sonra, işletim sisteminizin bu özelliği destekleyip desteklemediğini kontrol edin ve gerekirse sanallaştırma yazılımı kurun.

Proxmox, açık kaynaklı bir sanallaştırma platformudur ve hem KVM (Kernel-based Virtual Machine) hem de LXC (Linux Containers) teknolojilerini destekler. Proxmox'un işe yarar yönleri: 1. Sanal Makine ve Konteyner Yönetimi: Kullanıcıların fiziksel sunucular üzerinde sanal makineler ve konteynerler oluşturarak kaynakları verimli bir şekilde yönetmesine olanak tanır. 2. Web Tabanlı Yönetim Arayüzü: Tüm yönetim işlemlerini merkezi bir noktadan yapmayı sağlar. 3. Yüksek Erişilebilirlik (HA): Bir sunucu arızalandığında hizmetin kesintisiz olarak devam etmesini sağlar. 4. Depolama Yönetimi: ZFS, Ceph gibi güçlü depolama sistemlerini destekler. 5. Ağ Yönetimi: VLAN’lar, köprü ağları ve sanal ağ kartları gibi ağ seçeneklerini kullanarak ağ yönetimini optimize eder. 6. Yedekleme ve Kurtarma: Sanal makineler ve konteynerler için otomatik yedekleme çözümleri sunar. Proxmox, veri merkezleri, geliştirme ve test ortamları, eğitim kurumları ve küçük ve orta ölçekli işletmeler gibi çeşitli alanlarda kullanılır.

Xen ve KVM arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Mimari: Xen, doğrudan donanım üzerinde çalışan bir Type 1 hiperвизор olarak tasarlanmıştır ve daha iyi izolasyon sağlar. 2. Sanallaştırma Yöntemi: Xen, hem tam sanallaştırma hem de paravirtualizasyon desteği sunar. 3. Performans: Her iki hipervisor da çoğu iş yükü için rekabetçi performans sunar. 4. Yönetim Araçları: KVM, libvirt ve virt-manager gibi çeşitli Linux tabanlı yönetim araçlarından yararlanır. 5. Ekosistem: KVM, Linux ekosisteminde daha yaygın olarak benimsenmiştir ve Red Hat Enterprise Linux (RHEL) ve Ubuntu gibi birçok Linux dağıtımının varsayılan hipervisörüdür.

Sanallaştırma özelliği aktif değilse, aşağıdaki adımları izleyerek bu özelliği etkinleştirebilirsiniz: 1. BIOS Ayarları: Bilgisayarınızı yeniden başlatıp BIOS'a girin (genellikle F2, F10, DEL veya ESC tuşlarıyla erişilebilir). 2. Windows Özellikleri: Başlat menüsüne "PowerShell" yazın ve yönetici olarak çalıştırın. Aşağıdaki komutları girerek sanallaştırma özelliğini açın: - `enable-WindowsOptionalFeature -Online -FeatureName Microsoft-Hyper-V -All`. - `dism /online /enable-feature /featurename:Microsoft-Hyper-V -All`. Ardından sistemi yeniden başlatın. 3. Ek Yazılım: Intel veya AMD işlemciler için "Intel Processor Identification Utility" veya "AMD-V Detection Utility" gibi yazılımları indirip kurarak sanallaştırma desteğini kontrol edin ve gerekli ayarları yapın. Bu adımlar, sanallaştırma özelliğini etkinleştirmezse, işlemcinin bu desteği sunmuyor olabilir ve yeni bir işlemci gerekebilir.

İşlemci sanallaştırma özelliğini aktif etmek için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. BIOS veya UEFI Ayarlarına Erişim: Bilgisayarınızı başlatırken BIOS veya UEFI ayarlarına erişmek için gerekli tuşa basın (genellikle F2, F12, Delete veya Esc). 2. Sanallaştırma Desteğini Etkinleştirme: BIOS veya UEFI ayarları içinde "Sanallaştırma Desteği" veya "Virtualization Technology" seçeneğini bulun ve etkinleştirin. 3. İşletim Sistemi Kontrolü: Donanım sanallaştırma özelliğini etkinleştirdikten sonra, işletim sisteminizin bu özelliği destekleyip desteklemediğini doğrulayın. 4. Sanallaştırma Yazılımının Kurulumu: Sanallaştırma yazılımını (örneğin, VMware, VirtualBox, Hyper-V) kurun ve yeni sanal makineler oluşturmaya başlayın. Bu adımlar, işlemcinizin sanallaştırma özelliğini açmak için genel bir rehberdir. Detaylı talimatlar, kullandığınız bilgisayarın marka ve modeline göre değişiklik gösterebilir.

HyperV ve VMware arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Entegrasyon ve Uyumluluk: HyperV, özellikle Windows ortamlarında sıkı entegrasyon sunar ve diğer Microsoft teknolojileriyle uyumludur. 2. Performans ve Ölçeklenebilirlik: VMware, tarihsel olarak daha iyi performans ve kaynak yönetimi sunar, özellikle büyük ölçekli ve yoğun kaynak kullanan ortamlarda. 3. Yönetim Arayüzü: HyperV, Hyper-V Manager ve PowerShell üzerinden yönetilirken, VMware vCenter Server gibi merkezi bir web tabanlı arayüz kullanır. 4. Lisanslama: HyperV, Windows Server lisanslarına dahil edildiğinden genellikle daha maliyet-etkin bir çözümdür. 5. Güvenlik: Her iki platform da güvenlik özellikleri sunar, ancak VMware'in güvenlik çözümleri ve üçüncü taraf entegrasyonları daha gelişmiştir.

Hyper-V şu işlevleri yerine getirir: 1. Sanallaştırma: Fiziksel bir bilgisayarın donanımında birden fazla sanal makinenin kendi işletim sistemlerini çalıştırmasına olanak tanır. 2. Kaynak Yönetimi: İşlemci, RAM, disk ve ağ kaynaklarını sanal makineler arasında dengeli bir şekilde tahsis eder. 3. Canlı Geçiş (Live Migration): Çalışan sanal makineleri farklı Hyper-V sunucularına taşıyabilir. 4. Güvenlik: Sanal makineleri mantıksal olarak izole eder, böylece bir VM'de meydana gelen hata veya saldırı diğer VM'leri etkilemez. 5. Anlık Görüntüler (Snapshots): Sanal makinelerin belirli anlarını kaydeder ve gerektiğinde geri dönülmesini sağlar. Hyper-V, özellikle veri merkezleri, kurumsal ortamlar ve test/geliştirme senaryolarında kullanılır.

KVM (Kernel-based Virtual Machine) ile aşağıdaki işlemler yapılabilir: 1. Birden fazla sanal makine çalıştırma: KVM, tek bir fiziksel makinede birden fazla sanal makine (VM) çalıştırmaya olanak tanır. 2. Farklı işletim sistemleri çalıştırma: Sanal makineler, bağımsız işletim sistemleri çalıştırabilir ve bu işletim sistemlerini paylaşabilir. 3. Kaynak optimizasyonu: Sanal makineler, fiziksel makine kaynaklarını verimli bir şekilde kullanarak maliyetleri düşürür ve enerji tüketimini azaltır. 4. Geliştirme ve test ortamları: Yazılım geliştiriciler, KVM ile farklı işletim sistemleri ve yapılandırmalar üzerinde test yapabilirler. 5. Bulut bilişim: KVM, birçok bulut hizmeti sağlayıcısı tarafından sanallaştırma altyapısı olarak kullanılır. 6. Eğitim ve öğretim: Eğitim kurumları, KVM ile sanal laboratuvarlar oluşturarak öğrencilere çeşitli işletim sistemleri ve yazılımlar üzerinde deney yapma imkanı sunar. 7. Yedekleme ve kurtarma: Sanal makineler, KVM ile kolayca yedeklenebilir ve gerektiğinde hızlı bir şekilde kurtarılabilir.

Sanal bilgisayar kurmak için aşağıdaki programlar kullanılabilir: 1. VMware Workstation: Windows, Linux ve Mac OS X üzerinde çalışan, gelişmiş sanallaştırma özellikleri sunan bir yazılımdır. 2. VirtualBox: Açık kaynaklı ve ücretsiz bir sanal makine programıdır, Windows, Mac ve Linux ile uyumludur. 3. Parallels: Mac, Windows ve Linux'ta çalışan, yüksek performanslı sanallaştırma sağlayan bir yazılımdır. 4. QEMU: Ücretsiz ve dinamik donanım emülasyonu yapabilen bir sanal makine yazılımıdır. 5. Hyper-V: Windows işletim sistemine entegre edilmiş, ücretsiz bir sanallaştırma aracıdır.

Windows Server ile aşağıdaki işlemler yapılabilir: 1. Sunucu Yönetimi ve Ağ Desteği: Ağ kaynaklarını merkezi olarak yönetme, kullanıcı hesaplarının ve cihazların kontrolü. 2. Veri Saklama ve Dosya Yönetimi: Büyük miktarda veriyi güvenli ve düzenli bir şekilde saklama, veri yedekleme. 3. Sanallaştırma: Hyper-V özelliği ile sanal makineler oluşturma ve yönetme. 4. Web ve Uygulama Barındırma: IIS ile web uygulamaları ve siteler barındırma, .NET Framework ile uyumlu uygulamaları destekleme. 5. Güvenlik ve Veri Koruma: BitLocker, Windows Defender ve Dynamic Access Control gibi güvenlik araçlarıyla verileri koruma. 6. Bulut Entegrasyonu: Azure Arc ile hibrit bulut çözümleri sunma ve Azure portalı üzerinden sunucuları yönetme. Bu özellikler, işletmelerin dijital altyapılarını optimize etmelerine ve iş sürekliliğini sağlamalarına yardımcı olur.

Hyper-V açık kalırsa, sanal makineler (VM) çalışmaya devam eder ve bu makineler, fiziksel kaynakların (işlemci, bellek, ağ bant genişliği) kullanımını paylaşır. Bu durumun bazı sonuçları: - Verimlilik artışı: Birden fazla işletim sistemi ve uygulamanın aynı anda çalıştırılması, donanım kaynaklarının daha verimli kullanılmasını sağlar. - Canlı geçiş: VM'ler, altta yatan donanımdan bağımsız hale gelir ve yeterli işlem kaynaklarına sahip başka bir sanallaştırılmış sunucuya taşınabilirler. - Güvenlik: VM'ler mantıksal olarak izole edilir, bu da bir VM'de meydana gelen hata, çökme veya kötü amaçlı yazılım saldırısının diğer VM'lere yayılmasını önler. Ancak, Hyper-V'nin sürekli çalışması, sistem kaynaklarının aşırı yüklenmesine ve performans sorunlarına yol açabilir.

VDS (Virtual Dedicated Server), sanal bir sunucu türüdür ve fiziksel bir sunucunun sanallaştırılmasıyla oluşturulur. VDS'nin işe yarar yönleri şunlardır: Web barındırma: Birden fazla web sitesini barındırabilir ve her biri için bağımsız yapılandırmalar ve kaynaklar sağlar. Veritabanı sunucusu: Büyük ve veri yoğun uygulamaları çalıştırmak için kullanılabilir. Uygulama sunucusu: Özel uygulamaları barındırmak için idealdir. Oyun sunucusu: Çok oyunculu oyunlar için sunucu barındırmak, yüksek işlemci gücü ve düşük gecikme süresi sağlamak amacıyla kullanılır. Dosya depolama sunucusu: Büyük miktarda veriyi depolamak ve paylaşmak için merkezi bir çözüm sunar. VDS, esneklik, özelleştirme ve yüksek performans gibi avantajlar sunar.

KVM (Kernel-based Virtual Machine), Linux çekirdeği üzerine inşa edilmiş bir sanallaştırma teknolojisidir ve çeşitli alanlarda işe yarar: 1. Sunucu Konsolidasyonu: Birden fazla fiziksel sunucunun iş yükünü tek bir fiziksel sunucu üzerinde birleştirerek maliyetleri düşürür ve kaynak kullanımını optimize eder. 2. Geliştirme ve Test Ortamları: Yazılım geliştiriciler ve test mühendisleri için izole ve güvenli ortamlar oluşturur, farklı işletim sistemleri ve yapılandırmalar üzerinde test yapma imkanı sunar. 3. Bulut Bilişim: Birçok bulut hizmeti sağlayıcısı tarafından sanallaştırma altyapısı olarak kullanılır, kaynakların dinamik olarak ayrılmasını ve ölçeklenebilirliği sağlar. 4. Eğitim ve Öğretim: Eğitim kurumları için sanal laboratuvarlar oluşturur, öğrencilerin çeşitli işletim sistemleri ve yazılımlar üzerinde deney yapmalarına olanak tanır. 5. Yedekleme ve Kurtarma: Sanal makineleri kolayca yedekleyebilir ve gerektiğinde hızlı bir şekilde kurtarabilir, iş sürekliliğini sağlar.

DRS (Distributed Resource Scheduler) sistemi iki farklı alanda nasıl çalışır: 1. VMware vSphere DRS: VMware sanallaştırma ortamında kaynakların otomatik olarak dengelenmesini sağlar. Çalışma prensibi: - DRS, vSphere Cluster'ındaki her bir sanal makine için kaynak ihtiyaçlarını sürekli olarak izler. - Kaynak ihtiyaçlarına göre sanal makineleri otomatik olarak farklı ESXi sunucuları arasında taşır (VMotion). 2. Formula 1 DRS: Formula 1 yarışlarında araçların daha kolay hızlanarak önlerindeki araçları geçmelerini sağlayan bir teknolojidir. Çalışma prensibi: - DRS açıldığında aracın arkasındaki hareketli parça araçla paralel bir konuma gelir ve araca saatte 10-20 kilometre hız kazandırır. - Bu sistem, sadece belirli DRS zone bölgelerinde ve sürücünün önündeki araçla arasındaki fark 1 saniyeden az olduğunda kullanılabilir.