SaitFaikAbasıyanık

Semaver kitabı, Sait Faik Abasıyanık'ın 1936 yılında yayımlanan ilk öykü kitabıdır ve üç bölümden oluşur. Kitapta anlatılan konular: 1. İlk bölüm: Yazarın çocukluğunun geçtiği Adapazarı ve çevresini anlatır. 2. İkinci bölüm: İstanbul'da geçen ve yazarın bu şehirdeki tecrübelerinden yola çıkarak yazdığı öyküleri içerir. 3. Son bölüm: Sait Faik'in Fransa'da geçirdiği günlere göndermeler içerir. Kitabın adını taşıyan öykü ise, İstanbul Halıcıoğlu'nda bir fabrikada çalışan Ali'nin annesiyle geçirdiği mutlu günleri anlatır.

“Mahalle Kahvesi” eseri, Sait Faik Abasıyanık'a aittir.

Sait Faik Abasıyanık'ın "Benimle Beraber Seyahatten Dönenler" adlı öyküsü, Çehov tarzı (durum kesiti) hikayeciliği akımına aittir.

"Denizde Kaybolan Çocuk" kitabı, Sait Faik Abasıyanık tarafından yazılmış bir öykü olup, bir çocuğun denizde kaybolması ve annesinin onu aramasını konu almaktadır.

En güzel sonbahar hikayesi konusunda kesin bir yanıt vermek zor olsa da, Sait Faik Abasıyanık'ın "Bir Sonbahar Akşamı" adlı hikayesi bu mevsimin ruhunu yansıtan önemli eserlerden biridir.

“Ben Ne Yapayım?” Sait Faik Abasıyanık’ın hikayesinde, geçimini sadece yazı yazarak kazanmayı amaçlayan bir adamın, geçmişte bir ortakla ticarete girip dolandırılmasının hikayesi anlatılır. Hikayede, yazarın dolandırıcılık tipolojisini çizdiği ve bu tür insanların genellikle başkalarını kandırarak işlerini yürüttükleri vurgulanır.

"Semaver Hikayesi", Sait Faik Abasıyanık tarafından yazılan ve ilk kez 1935 yılında Varlık Dergisi'nde yayımlanan bir öyküdür. Hikayenin konusu, Ali adlı bir fabrika işçisinin annesiyle birlikte yaşadığı mutlu günleri anlatmaktadır. Ancak bir gün Ali, annesini namaz kılarken ölmüş olarak bulur ve o evde bir daha semaver kaynamaz.

Yalçın Armağan, Sait Faik Abasıyanık'ı çeşitli açılardan ele alan yazılar derlemiştir. Bu yazılarda Sait Faik'in Türk edebiyatındaki önemi ve hikayeciliğinin özellikleri anlatılmaktadır. Armağan'ın yazılarında vurgulanan bazı noktalar şunlardır: - Sait Faik, Çehov tarzı hikayeciliğin en usta temsilcisidir ve günlük konuşma dilini, argoyu, halk söyleyişini hikayelerinde işlemiştir. - Eserlerinde sıradan insanların hayatlarını anlatmış, bu yolla edebiyatı insanın kendini eğitme aracına dönüştürmüştür. - İnsan sevgisi onun temel felsefesidir; insanları olduğu gibi kabul eder ve onlara sevgiyle yaklaşır.

"Büyüyen Eller" kitabı, Sait Faik Abasıyanık'ın müsvedde ve taslak metinlerinden oluşmaktadır. Kitapta yer alan hikayeler, yazarın titiz bir dikkatle yazdığını, yazdıklarını okuyup değiştirdiğini ve bazılarından vazgeçtiğini göstermektedir. Kitabın konusu ise şu şekilde özetlenebilir: Çok hasta olduğu zamanlarda, ateşi kırka yaklaştığında yazarın elleri büyür.

“Semaver” hikayesi, Sait Faik Abasıyanık tarafından kaleme alınmış, günlük yaşamın sıradanlığı içinde derin duygusal çatışmaların ve insan ilişkilerinin ele alındığı bir eserdir. Hikaye, Hacı Emin Efendi ve oğlu Ali’nin etrafında döner ve şu konuları işler: - Baba-oğul ilişkisi: Ali, babasının yalnızlığını hisseder ve onunla daha fazla vakit geçirmek için çaba gösterir. - Semaverin önemi: Evin merkezinde yer alan semaver, baba-oğulun buluşma noktası ve geçmişin güzel anılarını canlandıran bir sembol haline gelir. - Beklenmedik veda: Hacı Emin Efendi’nin vefatı, Ali için büyük bir yıkım olur ve semaver, babasının anısını yaşatmanın bir sembolü olarak kalır.

Sait Faik Abasıyanık, gerçeküstücülük (sürrealizm) akımına mensuptur.

Sait Faik Abasıyanık'ın "Seçme Hikayeler" kitabı 136 sayfadan oluşmaktadır.

"Semaver" eseri, Sait Faik Abasıyanık'a aittir ve öykü türündedir.

"Semaver" ve "Seçme Hikayeler" adlı eserler, Sait Faik Abasıyanık'ın farklı temaları işlediği öykü koleksiyonlarıdır. "Semaver" kitabı, yazarın çocukluk, gençlik ve Fransa günlerini anlatan üç ana bölümde yer alan öykülerden oluşur. Kitapta öne çıkan konular şunlardır: - Adapazarı ve çevresi: Yazar, çocukluğunun geçtiği yerleri ve oyunları anlattığı öyküler. - İstanbul'da geçen öyküler: Denizde çalışan ve geçim kavgası veren insanları anlattığı eserler. - Semaver: Kitabın adını taşıyan öykü, İstanbul Halıcıoğlu'nda bir fabrikada çalışan Ali'nin annesiyle geçirdiği mutlu günleri anlatır. "Seçme Hikayeler" ise Sait Faik'in çeşitli dergilerde yayımlanan ve daha önce derlenmemiş öykülerini içerir.

"Lüzumsuz Adam" hikayesi, Sait Faik Abasıyanık tarafından yazılmış olup, her günü aynı faaliyetleri tekrar eden sıradan bir adamın hayatını anlatır. Hikayede, Mansur Bey adlı bu adamın monoton ve beklentisiz yaşamı, şehirden korkarak sadece mahallesinde vakit geçirmekten hoşlanması ve giderek yalnızlaşması işlenir.

Sait Faik Abasıyanık'ın hayatı kısaca şu şekilde özetlenebilir: 1. Doğum ve Eğitim: 23 Kasım 1906'da Adapazarı'nda doğdu. 2. Yurtdışı Eğitimi: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde bir süre eğitim aldıktan sonra ekonomi öğrenimi için İsviçre'nin Lozan kentine gitti ve oradan Fransa'ya geçti. 3. Edebiyat Hayatı: 1933 yılında aktif edebiyat hayatına başladı. 4. Son Yılları ve Ölümü: 1954 yılında İstanbul'da sirozdan yaşamını yitirdi.

Sait Faik Abasıyanık'ın "Hişt Hişt" öyküsü, doğanın güzelliklerini ve insan-doğa ilişkisini anlatan pastoral bir anlatıma sahiptir. Öyküde anlatılan ana tema şudur: Yazar, yürürken duyduğu "hişt hişt" sesiyle doğanın kendisine yaptığı çağrıyı hisseder ve bu ses, ona yaşamın ve doğanın sunduğu küçük zevklerin farkına varmasını sağlar. Öykünün sonunda yazar, "Nerden gelirse gelsin; dağlardan, kuşlardan, denizden, insandan, ottan, böcekten, çiçekten... bir hişt hişt sesi gelsin" diyerek, doğanın ve yaşamın her an sunduğu bu tür seslerin önemini vurgular.

"Meraklısı İçin Öyle Bir Hikaye", Sait Faik Abasıyanık'ın öykülerinden ve anılarından yola çıkarak Savaş Dinçel tarafından yazılmış tek kişilik bir tiyatro oyunudur. Oyun, izleyicileri İstanbul'un çeşitli semtlerinde bir gezintiye çıkarıyor: Burgaz Adası, Karaköy, Fatih, Beyoğlu, Taksim gibi yerlerde Sait Faik, öykülerinin kahramanlarıyla karşılaşıyor.

"Semaver" ve "Bir Kıyının Dört Hikayesi" adlı öykülerde Sait Faik Abasıyanık farklı temaları işlemiştir: "Semaver" öyküsünde, bir fabrika çalışanının hayatı anlatılır ve bu hikaye yazarın Grenoble'da gözlemlediği olaylara dayanır. "Bir Kıyının Dört Hikayesi" ise dört ayrı bölümden oluşur: 1. "Soğan Kayığı": Adaya soğan gemisiyle gelen bir işçinin hikayesi ve denizdeki kadınların ilgisini çekmesi. 2. "Kediler": Adadaki kedilerin durumu ve yazarın onlarla olan ilişkisi. 3. "Çocuklar": Yazarın adalı çocuklarla olan sohbeti ve onların kuşları ve balıkları anlatmaları. 4. "Ölü": Korkunç durumdaki bir balıkçı ölüsü ve insanların bu manzaradan etkilenmeleri.

"Semaver" ve "Bir Kıyının Dört Hikayesi" farklı eserlerdir. "Semaver", Sait Faik Abasıyanık'ın 1936 yılında yayımlanan ilk öykü kitabının adıdır. "Bir Kıyının Dört Hikayesi" ise aynı kitapta yer alan ve denizde çalışan insanların hayatını anlatan bir öyküdür.