Padişahlar

Akıllı ve merhametli padişahlardan bazıları şunlardır: I. Abdülhamid. Orhan Gazi. II. Bayezid. Osmanlı padişahları hakkında kesin bir sıralama yapmak mümkün değildir; farklı kaynaklar ve görüşler farklı listeler sunabilir.

Fatih Sultan Mehmet, 1444 yılında 12 yaşındayken babasının tahttan çekilmesi üzerine 21 yaşında padişah oldu.

Sorguç, Abdülaziz döneminde Osmanlı padişahları tarafından yasaklanmıştır.

Dede Efendi, III. Selim, II. Mahmud ve Abdülmecit dönemlerinde yaşamıştır.

Kamer Hatun, Yavuz Sultan Selim'in süt annesi olarak bilinmektedir.

Hacı Murâd, I. Murad Hüdavendigar döneminde yaşamıştır.

En havalı padişah olarak kabul edilebilecek tek bir isim yoktur, çünkü "havalı" kavramı kişisel tercihlere göre değişebilir. Ancak, tarihçiler ve kaynaklar tarafından Osmanlı İmparatorluğu'nun en başarılı ve takdir edilen padişahları arasında şunlar gösterilmektedir: Fatih Sultan Mehmet. Kanuni Sultan Süleyman. Yavuz Sultan Selim.

18. yüzyıl ıslahatlarını Osmanlı padişahları ve yabancı uzmanlar gerçekleştirmiştir. Osmanlı padişahları: I. Mahmut: Humbaracı Ahmet Paşa'yı (Kont Dö Boneval) askeri ıslahatlar için görevlendirmiş, Batı tarzında ilk teknik okul olan Hendesehane'yi açmıştır. III. Mustafa: Sürat Topçuları Ocağı'nı kurmuş, modern bir top dökümhanesi ve Mühendishane-i Bahri Hümayun'u açmıştır. I. Abdülhamit: Humbaracı ve Lağımcı Ocağı'nı ıslah etmiş, istihkam okulu açmış ve esham sistemini uygulamaya koymuştur. III. Selim: Nizam-ı Cedit ordusunu kurmuş, Avrupa'da ilk kez daimi elçilikler açmış ve askeri okullarda Fransızca dersler verdirmiştir. Yabancı uzmanlar: Humbaracı Ahmet Paşa (Kont Dö Boneval): Humbara ve topçu ocaklarını ıslah etmiş, Batı tarzında bölük, tabur, alay sistemlerini Osmanlı ordusuna kazandırmıştır. Baron De Tott: Sürat Topçuları Ocağı'nın başına geçmiş ve top dökümhanesi kurmuştur.

Rabia Bala Hatun, Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu Osman Gazi'nin eşlerinden biridir.

II. Abdülhamit'ten sonra gelen padişahlar V. Mehmed Reşâd ve VI. Mehmed Vahîdüddîn'dir. V. Mehmed Reşâd (1909-1918). VI. Mehmed Vahîdüddîn (1918-1922). 1922 yılında saltanatın kaldırılmasının ardından Osmanlı Devleti'nde padişahlık sona ermiştir.

Taşlıcalı Yahya, Yavuz Sultan Selim ve Kanuni Sultan Süleyman dönemlerinde yaşamıştır.

Yedi Sekiz Hasan Paşa, Abdülmecit, Abdülaziz, V. Murat ve II. Abdülhamit dönemlerinde yaşamıştır. Abdülmecit döneminde, askerlik görevi için İstanbul'a gelmiş ve teğmen rütbesi almıştır. Abdülaziz döneminde, Beşiktaş karakol komutanı olarak görev yapmış ve padişahın sadakatini kazanmıştır. V. Murat döneminde, Fatih Karakolu’na tayin edilmiş ve memleketi Çorum’a dönmüştür. II. Abdülhamit döneminde, tekrar Beşiktaş karakol komutanlığına atanmış ve padişahın yaverleri arasında yer almıştır.

Ethem Paşa, II. Abdülhamid döneminde yaşamıştır.

Küçük Mustafa, I. Mehmed'in soyundan gelen bir Osmanlı prensidir.

Kuyucu Murat Paşa Külliyesi'nde, külliyenin kurucusu olan I. Ahmed padişahının mezarı bulunmaktadır.

Molla Hüsrev, II. Murat ve Fatih Sultan Mehmet dönemlerinde yaşamıştır.

Molla Fenârî, Yıldırım Bâyezîd (1389-1402), Çelebi Mehmed (1413-1421) ve II. Murad (1421-1451) dönemlerinde yaşamıştır.

"Sultanı Guzât" unvanı, Orhan Gazi tarafından kullanılmıştır.

Tunus'un fethi, 2. Selim döneminde gerçekleşmiştir.

Selçuklu Devleti'nin en önemli 3 padişahı ve özellikleri şunlardır: 1. Tuğrul Bey (1038-1063): Büyük Selçuklu Devleti'nin kurucusu olarak kabul edilir. 2. Alp Arslan (1063-1072): Tuğrul Bey'in yeğenidir ve onun ölümünden sonra tahta geçmiştir. 3. Melikşah (1072-1092): Alp Arslan'ın oğludur ve hükümdarlığı döneminde Büyük Selçuklu Devleti en geniş sınırlarına ulaşmıştır.