Okyanuslar

Okyanuslar, Asya'nın bir parçası değildir, çünkü kıtalar arasındaki büyük çukurlarda kalan geniş ve derin su kütleleridir.

Derin deniz kalamarları, dünyanın okyanuslarının en derin bölgelerinde yaşarlar. Bu canlılar genellikle 330-1100 yarda (300-1000 metre) derinlikte bulunurlar.

Mavi ejderhalar (Glaucus atlanticus), ılıman ve tropikal denizlerde, özellikle Avustralya'nın doğu sahilleri ve sıcak okyanus sularında yaşarlar. Ayrıca, Atlantik, Hint ve Pasifik okyanuslarında da bulunabilirler.

Foraminiferler, deniz ve okyanusların çeşitli bölgelerinde yaşarlar. Bu tek hücreli organizmalar: - Gelgit alanlarından; - En derin okyanus hendeklerine kadar; - Kutuplardan tropik bölgelere kadar geniş bir yelpazede bulunabilirler. Ayrıca, bazı foraminifer türleri mercan resiflerinde ve acısulu haliçlerde de görülebilir.

Okyanusların çekilmesi durumunda, dünya genelinde büyük çaplı ekolojik ve iklimsel felaketler meydana gelirdi. İşte bazı olası sonuçlar: 1. Yaşam için gerekli oksijen azalır: Okyanuslar, fitoplanktonlar aracılığıyla atmosferdeki oksijenin önemli bir kısmını üretir. 2. Deniz taşımacılığı ve balıkçılık çöker: Okyanusların buz tutması, deniz yolu ile yapılan ticareti ve balıkçılığı durdururdu. 3. Su döngüsü durur: Okyanusların buharlaşması sona erer ve su döngüsü neredeyse tamamen kesilirdi. 4. Küresel ekonomi altüst olur: Ekonomik faaliyetler büyük ölçüde etkilenir, gıda, ilaç ve temel ürünlerde krizler yaşanırdı. 5. Gezegen soğur: Buz ve kar, güneş ışığını büyük oranda yansıtarak gezegenin daha da soğumasına neden olur.

Güney Okyanusu, Antarktika çevresindeki suların benzersiz özellikleri nedeniyle 5. okyanus olarak kabul edilir. Bu özellikler şunlardır: 1. Akıntı: Güney Okyanusu, Antarktika Çevresel Akımı (ACC) adı verilen ve batıdan doğuya doğru akan güçlü bir akıntıya sahiptir. 2. Sıcaklık ve Tuzluluk: ACC içindeki sular, kuzeydeki okyanus sularından daha soğuk ve biraz daha az tuzludur. 3. Ekolojik Bölge: Bilim dünyası, Güney Okyanusu'nun ayrı bir ekolojik bölge olduğunu uzun zamandır kabul etmektedir. Bu farklılıklar, Güney Okyanusu'nun diğer okyanuslardan farklı bir coğrafi ve biyolojik yapıya sahip olduğunu gösterir.

"Uzaylı balık" olarak adlandırılan bazı balık türleri farklı yerlerde bulunmuştur: 1. Kurbağa balığı, Rus balıkçı Roman Fedortsov tarafından Kuzey Pasifik Okyanusu'nda, Rusya'nın Murmansk açıklarında yakalanmıştır. 2. Uzun burunlu kimera adlı balık, Kanada, Nova Scotia eyaletinden balıkçılar tarafından yakalanmıştır. 3. Derin su balıkları, Şili açıklarında bulunan Atamaca Çukuru'nda keşfedilmiştir.

Güney Okyanusu'nun sınırı, Antarktika kıyılarından 60 derece güney enlemine kadar uzanır. Diğer okyanusların sınırları: Arktik Okyanusu: Kuzey Kutbu'nu kapsar ve Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika'nın kuzeylerinde yer alır. Atlantik Okyanusu: Avrupa ve Afrika'yı Amerika kıtalarından ayırır. Hint Okyanusu: Kuzeyde Asya, batıda Afrika ve Arabistan Yarımadası, doğuda Malezya Yarımadası, Sunda Adaları ve Okyanusya ile çevrilidir. Büyük Okyanus (Pasifik Okyanusu): Amerika, Asya ve Okyanusya kıtaları arasında yer alır.

Güneydoğu Asya, batıda ve güneyde Hint Okyanusu (Andaman Denizi ve Bengal Körfezi) ve doğuda Pasifik Okyanusu ile sınır komşusudur.

Panama Kanalı, Atlas Okyanusu'nu Büyük Okyanus'a bağlayan kanaldır. Orta Amerika'daki Panama Cumhuriyeti'nde bulunan kanalın uzunluğu yaklaşık 80 kilometredir.

Atmosferin oluşumu kısaca şu şekilde özetlenebilir: İlk atmosfer: Hafif gazlar olan hidrojen ve helyum içeriyordu, ancak Dünya'nın çekim gücü zayıf olduğundan bu gazlar uzaya kaçtı. İkinci atmosfer: Volkanik aktiviteler sonucu Dünya'nın içinden çıkan gazlar (buhar, karbondioksit, nitrojen) atmosfere karıştı. Oksijenin artışı: Fotosentez yapan bakterilerin ortaya çıkmasıyla oksijen üretimi başladı ve atmosferde oksijen birikti. Atmosfer, yer çekimi sayesinde tutuldu ve zamanla çeşitli gazların eklenmesiyle bugünkü yapısını kazandı.