NazımHikmetRan

"Kadıncağım" şiirinin ne anlattığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, "Kadınım" şiiri hakkında bilgi verilebilir. Nazım Hikmet Ran'ın "Kadınım" şiiri, şairin sevgilisinin gelişiyle yaşadığı mutluluğu anlatır. Ayrıca, Sefer Keskin'in "Kadınım" şiiri de bir kadının şair için ne ifade ettiğini anlatır.

"Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür" ifadesi, Nazım Hikmet Ran'ın "Davet" şiirinde geçen bir dizedir. Bu dize şu şekilde devam eder: "Ve bir orman gibi kardeşçesine". Bu dizelerin anlamı şu şekilde açıklanabilir: Tek ve hür: İnsan, bir ağaç gibi yeryüzünün sabit bir alanına bağlı değildir ve hareket özgürlüğüne sahiptir. Orman gibi kardeşçesine: Her ağaç ve her bitki güneşten ve topraktan daha çok faydalanmak için var olduğu alanı kaplamak ister. Ayrıca, bu dizeler insan toplumunu ağaç ve ormanla özdeş bir yapılanmadan hayal etmeyi de ifade edebilir. "Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür" ifadesi, aynı zamanda Ahmet Faruk Keçeli'nin bir şiirinin adı olarak da kullanılmıştır.

"En güzel deniz henüz gidilmemiş olandır" sözü, Nazım Hikmet Ran'a aittir. Tam sözleri şu şekildedir: > "En güzel deniz: henüz gidilmemiş olandır. En güzel çocuk: henüz büyümedi. En güzel günlerimiz: henüz yaşamadıklarımız. Ve sana söylemek istediğim en güzel söz: henüz söylememiş olduğum sözdür".

Nazım Hikmet Ran, Ankara şiirini, Milli Mücadele'ye destek olmak amacıyla yazmıştır. Bu şiir, Mart 1921'de on bin adet bastırılıp dağıtılmıştır.

"Yıldızlar ve senin kafan kâinatın en güzel şeyidir" dizeleri, Nazım Hikmet Ran'ın "Delikanlım" şiirine aittir. Şiirin tamamı şu şekildedir: "Delikanlım!. İyi bak yıldızlara, onları belki bir daha göremezsin. Belki bir daha yıldızların ışığında kollarını ufuklar gibi açıp geremezsin.. Delikanlım!. Senin kafanın içi yıldızlı karanlıklar kadar güzel, korkunç, kudretli ve iyidir. Yıldızlar ve senin kafan kâinatın en mükemmel şeyidir. Delikanlım!. Sen ki, ya bir köşe başında kan sızarak kaşından gebereceksin, ya da bir darağacında can vereceksin. İyi bak yıldızlara onları göremezsin belki bir daha...".

"Ne kötüdür insanın bildiğini anlatamaması" ifadesi, Mevlana Celaleddin-i Rumi'nin "Ne Kötüdür İnsanın" adlı şiirinden bir dizedir. Şiirin tamamı şu şekildedir: > Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması. > Ne kötüdür zamanın bir an kadar yakın, > Bir asır kadar uzak olması. > Ve bilir misin? > Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması. > “Ben”, deyip susması... > “Sen”. deyip ağlamaklı olması... Bu dize, aynı zamanda Nazım Hikmet Ran'a atfedilerek paylaşılmıştır.

Karayılan Destanı, Nâzım Hikmet Ran'ın bir şiiridir. Bu şiir, Nâzım Hikmet Ran'ın Kuvâyi Milliye Destanı adlı eserinin birinci babı olarak yer alır.

"Ve zaten bu kadar az misafir kaldığımız bu ölümlü, bu yaşanası dünyada bu bezirgan saltanatı, bu zulüm bitmesin diyedir" dizeleri, Nazım Hikmet Ran'ın "Ellerinize ve Yalana Dair" adlı şiirinden bir bölümdür.

Simavne Kadısı Oğlu Şeyh Bedreddin Destanı, Nâzım Hikmet tarafından kaleme alınmıştır.

"Tahir ile Zühre Meselesi" şiiri, Nazım Hikmet Ran'a aittir.

Bu dize, Nazım Hikmet Ran'ın "Hiçbir Ağaç Böyle Harikulade Bir Yemiş Vermemiştir" adlı şiirinden bir bölümdür. Şiirin ilgili kısmı şu şekildedir: > "Ve insanlar ellerini korkmadan, düşünmeden birbirlerinin ellerine bırakarak, yıldızlara bakarak: - 'Yaşamak ne güzel şey!' diyecekler; bir insan gözü gibi derin, bir salkım üzüm gibi serin, bir ferah, bir rahat bir işitilmemiş şarkı söyleyecekler..."

"Biz Küçükken" şiiri, Mahmut Nedim Amcaoğlu'na aittir. Ayrıca, Nazım Hikmet Ran'a ait olduğu düşünülen "Biz Küçükken" dizeleri de bulunmaktadır. Bu dizeler şu şekildedir: > Biz küçükken çok büyüktük. > Mesela kollarımızı bir açardık, > Dünyayı kucaklardık. > Güzeldik biz küçükken.

"Yıldızlar ve Kafan Kainatın En Mükemmel Şeyidir" dizeleri, Nazım Hikmet'in "Delikanlım" adlı şiirinden bir bölümdür. Şiir, bir baba figürünün oğluna seslenişi olarak başlar. Şiirin anlattığı bazı konular: Hayatın belirsizliği ve kaçırılan fırsatlar. Gençliğin içsel zenginliği. Yaşamın acı dolu yanları ve kadersel belirsizlik. Şiirin tamamı, "Benerci Kendini Niçin Öldürdü" kitabından alınmıştır.

Serbest ölçünün ilk örneği olarak Tevfik Fikret'in "Sis" şiiri gösterilebilir. Serbest ölçü, Türk edebiyatında ilk defa Milli Edebiyat döneminde, Servet-i Fünun döneminde Batı'dan alınan nazım biçimlerinden biri olarak ortaya çıkmıştır. Serbest ölçünün en önemli temsilcisi ise Nazım Hikmet Ran'dır.

"Şurdan şuraya gitmek" ifadesinin kimin sözü olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, bu ifade, yemin etmek için kullanılan ve iki yakın yer işaret edilerek söylenen bir söz öbeğidir.

Nazım Hikmet'in "Kerem Gibi" şiiri, kendisiyle aynı yola baş koyan fakat sonrasında o yoldan çekilmek zorunda kalan ve Nazım'a bu konuda baskı yapan birkaç arkadaşı için yazılmıştır. Arkadaşları, Nazım Hikmet'i "Vazgeç bu sevdadan, görmüyor musun daha beter yakacaksın başını, fazla gelir sana bu yaşam tarzı" diyerek vazgeçirmeye çalışmışlardır. Şiirin başlığının "Kerem Gibi" olmasının sebebi, arkadaşlarının onun kavgasını Kerem ile Aslı'nın aşkına benzetmeleridir.

"Ölüme Dair" şiiri, Nazım Hikmet Ran'a aittir.

"Günaydın Güneşi Çiğnemeden Yutan Evren" şiiri, Nazım Hikmet Ran'a aittir. Şiirin bir kısmı şu şekildedir: > Günaydın güneşi çiğnemeden yutan evren, Sana da günaydın beynimin vızıltısı, Son cigaramın ateşi, külleri günaydın, Yeni yıllar, doğum günleri, Takvimde asılı duran günler, aylar, yıllar, zamanlar... Hayatımızın dönüm noktaları, Unutmadan unutuldu sanılanlar günaydın... İz bırakmış unutulmamış tarihler... Ocak, Şubat, Mart, Mayıs, Ekim, Aralık, Size de günaydın.

"Salkım Söğüt" şiiri, Nazım Hikmet Ran'a aittir.

"Ne ben sana kızarım ne de zatın zahmet edip bana küssün" dizesi, Nazım Hikmet Ran'ın "Sen" şiirinden bir bölümdür. Şiirin tamamı şu şekildedir: > En güzel günlerimin üç mel'un adamı var: Ben sokakta rastlasam bile tanımayım diye En güzel günlerimin bu üç mel'un adamını, Yer yer tırnaklarımla kazıdım hatıralarımın camını.. > En güzel günlerimin üç mel'un adamı var: Biri sensin, biri o, biri ötekisi.. Düşmanımdır ikisi.. Sana gelince... > Yazıyorsun, Okuyorum.. Kanlı bıçaklı düşmanım bile olsa, İnsanın bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum.. Ne yazık! > Ne kadar beraber geçmiş günlerimiz var; Senin ve benim en güzel günlerimiz.. Kalbimin kanıyla götüreceğim ebediyete ben o günleri.. Sana gelince, > Sen o günleri - kendi oğluyla yatan, Kızlarının körpe etini satan bir ana gibi satıyorsun! Satıyorsun: günde on kaat, bir çift rugan pabuç, sıcak bir döşek ve üç yüz papellik rahat için... > En güzel günlerimin üç mel'un adamı var: Biri sensin, biri o, biri ötekisi.. Kanlı bıçaklı düşmanımdır ikisi.. Sana gelince... > Ne ben Sezarım, Ne de sen Brütüssün.. Ne ben sana kızarım, Ne de zatın zahmet edip bana küssün.. Artık seninle biz, düşman bile değiliz.