MehmetAkifErsoy

İstiklal Marşı'nın kabul edildiği gün, 12 Mart, her yıl "İstiklal Marşı'nın Kabulü ve Mehmet Âkif Ersoy'u Anma Günü" olarak kutlanır. Bu günün kutlanmasının bazı nedenleri şunlardır: İstiklal Marşı'nın önemi: Marş, Türk milletinin bağımsızlık mücadelesini yansıtır ve Kurtuluş Savaşı'nın kazanılacağına olan inancı, Türk askerinin özverisine ve Türk ulusunun bağımsızlığa, yurduna, dinine bağlılığını dile getirir. Mehmet Âkif Ersoy'un anılması: Marşın yazarı Mehmet Âkif Ersoy'u onurlandırmak ve onun katkılarını hatırlamak amacıyla da bu gün kutlanır. Tarihsel önem: 12 Mart 1921, İstiklal Marşı'nın Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kabul edildiği tarihtir.

Mehmet Akif Ersoy'un "Bülbül" şiirinin hikayesi, Bursa'nın 1920 yılı Temmuz ayında Yunanlılar tarafından işgal edilmesidir. Şair, Taceddin Dergâhı'nda kaleme aldığı bu şiirde, bir bülbüle ülkenin ve milletin durumunu anlatır. Şiir, "Basri Bey oğlumuza” ifadesiyle Meclis'te Karesi mebusu olarak bulunan Hasan Basri Bey'e ithaf edilmiştir. "Bülbül" şiiri, Safahat’ın yedinci kitabı olan "Gölgeler"de yer alır ve ilk defa Sebilürreşad dergisinin 7 Mayıs 1921 tarihli sayısında yayımlanmıştır.

"Çanakkale Şehitlerine" şiiri, Mehmet Âkif Ersoy'a aittir.

İstiklal Marşı, Türkiye Cumhuriyeti'nin bağımsızlığını ve milli mücadelesini simgeleyen bir eserdir. Marşın hikayesi: Yarışma ve Mehmet Akif Ersoy: 1921 yılında, Anadolu'da Milli Mücadele devam ederken, Maarif Vekaleti (Milli Eğitim Bakanlığı) bir güfte yarışması düzenledi. Kaleme alma süreci: Ersoy, marşı Ankara'daki Taceddin Dergahı'nda yazdı. İlk okunuş ve kabul: Marş önce cephede askerler arasında okundu ve büyük beğeni topladı. Beste: Marşın bestelenmesi iki yıl ertelendi. İstiklal Marşı, Türk milletinin bağımsızlık mücadelesinin sembolü ve ifadesidir.

Safahat, Mehmet Âkif Ersoy'un 1911-1933 yılları arasında yayımladığı yedi şiir kitabındaki şiirleri bir araya getirdiği eserdir. Eserin yedi cilt olmasının nedeni, kitapların ayrı ayrı zamanlarda ve farklı başlıklar altında yayımlanmış olmasıdır. Kitapların isimleri ve yayım tarihleri: Safahat (1911); Süleymaniye Kürsüsünde (1912); Hakkın Sesleri (1913); Fatih Kürsüsünde (1914); Hatıralar (1917); Âsım (1924); Gölgeler (1933).

İstiklal Marşı, 12 Mart 1921'de Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kabul edilmiştir. Süreç şu şekilde gelişmiştir: 1921 yılında Milli Eğitim Bakanlığı, İstiklal Marşı yazılması için bir yarışma düzenlemiştir. 724 şiirin katıldığı yarışmada, Mehmet Akif Ersoy'un "Kahraman Ordumuza" adlı şiiri en çok beğenilen eser olmuştur. 17 Şubat 1921'de Sebilürreşad dergisinde yayımlanan şiir, 12 Mart 1921'de yapılan Meclis oturumunda tartışmaya açılmıştır. Mehmet Akif'in şiiri, Meclis kürsüsünde Hamdullah Suphi Bey tarafından okunmuş ve coşkulu alkışlarla kabul edilmiştir. Mehmet Akif, yarışmanın ödülü olan 500 lirayı yoksul kadın ve çocuklara iş öğreten Darülmesai vakfına bağışlamıştır.

"Herkesin derdi ekmek parası" sözünün kime ait olduğu bulunamamıştır. Ancak, "kim kazanmazsa bu dünyada bir ekmek parası" sözünün Mehmet Akif Ersoy'a ait olduğu bilinmektedir. Mehmet Akif Ersoy'un ilgili sözü şu şekildedir: > Kim kazanmazsa bu dünyada bir ekmek parası, dostunun yüz karası, düşmanının maskarası.

İstiklal Marşı, diğer adıyla "Korkma Sönme Şiiri", Türk milletinin bağımsızlık mücadelesi sırasında, Kurtuluş Savaşı yıllarında yazılmıştır. Yazılış amacı: Türk ordusuna ve milletine cesaret ve direnme gücü vermek; Türk milletinin bağımsızlığa, yurda ve dine olan bağlılığını dile getirmek. Şiirin ilk kelimesi olan "Korkma!" ifadesi, Hz. Muhammed'in hicret sırasında Hz. Ebu Bekir'e söylediği "Korkma ey Ebu Bekir, Allah bizimledir!" sözünden ilham alınarak yazılmıştır.

İstiklal Marşı, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde ilk kez Hamdullah Suphi Tanrıöver tarafından okunmuştur. Marş, 12 Mart 1921 tarihinde TBMM tarafından kabul edilmiştir ve bu tarihte Meclis kürsüsünde Hamdullah Suphi Tanrıöver tarafından okunmuştur.

Mehmet Akif Ersoy'un "Seyfi Baba" şiiri, yoksulluk, toplumsal eşitsizlik ve adaletsizlik gibi konuları ele alarak, toplumun genelinin yaşadığı zorlukları ve trajedileri gözler önüne serer. Şiirde anlatılan bazı mesajlar: Yoksulluk: Seyfi Baba, kışın soğuğunda evini ısıtamayan, yiyecek bulmakta zorlanan bir adamdır. Toplumsal eleştiri: Seyfi Baba'nın yaşadığı zorluklar, bireysel bir durum değil, toplumsal yapının bozukluğuna ve yetkililerin duyarsızlığına işaret eder. İnsani duyarlılık: Şair, Seyfi Baba'ya karşı merhamet ve empati duyar. Ayrıca şiir, sosyal gerçekçi ve didaktik bir eser olarak, yoksulluğun temel nedenlerini ve fakirlikten kurtulmanın çarelerini de dolaylı olarak anlatır.

"Yumuşak başlı isem kim dedi uysal koyunum? Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!" dizeleri, Mehmet Akif Ersoy'un "Zulmü Alkışlayamam" şiirine aittir.

"Korkma, sönmez! Bu şafaklarda yüzen Alsancak" dizeleri, Mehmet Akif Ersoy'un İstiklal Marşı'ndan bir bölümdür.

Mehmet Akif Ersoy'un yılbaşı ile ilgili bir şiiri bulunmamaktadır. Mehmet Akif Ersoy'a ait olduğu iddiasıyla paylaşılan şiir, aslında ilahiyatçı ve şair Ömer Berber'e aittir.

12 Mart İstiklal Marşı ve Mehmet Akif Ersoy panosu, her yıl 12 Mart tarihinde asılır. Bu tarih, İstiklal Marşı'nın kabul edildiği gündür ve Türkiye'de "İstiklal Marşı'nın Kabulü ve Mehmet Akif Ersoy'u Anma Günü" olarak kutlanır.

Tarih-i Kadim şiiri, Mehmet Akif Ersoy'a karşı yazılmıştır. Şiir, Tevfik Fikret tarafından 1905 yılında yazılmış, ancak 1912 yılına kadar yayımlanmamıştır. Mehmet Akif, Fikret'e "zangoç" (kilise hizmetkarı) gibi ifadelerle hitap ederken, Fikret de Akif'e "Molla Sırad" şeklinde karşılık vermiştir. Bu tartışma, Türk edebiyatında geniş yankılar uyandırmış ve Fikret, Tarih-i Kadim'in yayımlanmasından müteessir olurken, Akif de şiirinde doğrudan Fikret'e yönelik eleştirilerini Safahat'a dahil etmemiştir.

Çanakkale şiirinin en ünlü dizelerinden biri, Mehmet Akif Ersoy'un "Çanakkale Şehitlerine" adlı şiirinden bir bölümdür: > "Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker! Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer. Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi... Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi".

Mehmet Akif Ersoy, dilimizin zenginlikleri için şu katkıları sağlamıştır: Halkın konuştuğu Türkçeyi kullanması: Mehmet Akif, eserlerinde sadece İstanbul'da konuşulan edebî dili değil, Rumeli ve Anadolu'da kullanılan kelime ve deyimleri de yer vermiştir. Sadeleşmeyi savunması: Aydınlar ile halk arasındaki iletişim kopukluğunu gidermeyi savunmuş ve dilin doğal akışında gelişmesi gerektiğini belirtmiştir. Yöresel ifadeleri kullanması: Şiirlerinde "cıllık" (talaş), "cızıktırıvermek" (yazmak, karalamak) gibi yöresel ifadeleri kullanmıştır. Milli dile önem vermesi: "Fatih Kürsüsünde" adlı eserinde, Batı dillerinden kelime alınmasını eleştirerek, dilin millî bir vaka olması gerektiğini savunmuştur. Bu çabalar, Mehmet Akif'in Türkçenin zenginliğini ve gücünü ortaya koyan eserler bırakmasını sağlamıştır.

Akif Ersoy'un hangi üniversitede olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi'nden bahsediyor olabilirsiniz. Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi'nin web sitesi mehmetakif.edu.tr adresindedir. Ayrıca, Mehmet Âkif Ersoy, 1893 yılında birincilikle bitirdiği Ziraat ve Baytar Mektebi'nde (Tarım ve Veterinerlik Okulu) daha sonra Türkçe öğretmenliği yapmıştır.

Mehmet Akif Ersoy, İstiklal Marşı'nı Ankara'da, Taceddin Dergahı'nda yazmıştır. Taceddin Dergahı, Ankara'nın Altındağ ilçesinde, Hacettepe Üniversitesi Merkez Kampüsü sınırları içinde yer alan iki katlı ahşap bir yapıdır.

Mehmet Akif Ersoy, Taceddin Dergahı'nda İstiklal Marşı'nı yazmıştır. Nisan 1920’de Ankara’ya gelişinden itibaren Mayıs 1921 tarihine kadar Taceddin Dergahı’nın selamlık binasında kalan Ersoy, burada Safahat’ın altıncı kitabı Âsım’ı tamamlamış, “İstiklal Marşı”, “Süleyman Nazif”, “Bülbül” gibi şiirlerini yazmıştır.