Linux

Linux'ta en çok kullanılan bazı temel komutlar şunlardır: 1. ls: Dizin içeriğini listeler. 2. cd: Çalışma dizinini değiştirir. 3. mkdir: Yeni bir dizin oluşturur. 4. touch: Yeni bir dosya oluşturur veya bir dosyanın zaman damgasını değiştirir. 5. cp: Dosyaları veya dizinleri kopyalar. 6. mv: Dosyaları veya dizinleri taşır veya yeniden adlandırır. 7. rm: Dosyaları veya dizinleri siler. 8. cat: Dosyaların içeriğini görüntüler veya birleştirir. 9. grep: Dosya veya dizin içeriğinde belirli bir metin örneği arar. 10. find: Dosya sistemlerinde belirli dosya veya dizinleri arar. Bu komutlar, Linux işletim sistemi üzerinde günlük görevleri yerine getirmek için sıkça kullanılır.

Linux bilgisayarı rahatlatabilir, çünkü: 1. Güç Yönetimi: Linux'ta güç ayarlarını optimize ederek işlemcinin daha az çalışmasını sağlamak mümkündür. 2. Güvenlik: Linux, virüslere ve kötü amaçlı yazılımlara karşı daha güvenlidir, bu da kullanıcıların verilerini daha rahat korumalarını sağlar. 3. Özelleştirme: Açık kaynak kodlu olması sayesinde kullanıcılar, sistemi ihtiyaçlarına göre özelleştirebilir ve gereksiz uygulamaları kapatarak performansı artırabilirler. 4. Stabilite: Linux işletim sistemi, sık ve sorunsuz güncellemelerle daha stabil bir yapı sunar.

Ollama işletim sistemi olarak Windows, macOS ve Linux'u destekler.

Linux'ta kullanıcı listesini almak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 1. `/etc/passwd` Dosyası: Bu dosya, sistemdeki tüm kullanıcı bilgilerini içerir. 2. `getent` Komutu: Bu komut, `/etc/passwd` dahil olmak üzere çeşitli sistem veritabanlarından bilgi almak için kullanılır. 3. `id` Komutu: Belirli bir kullanıcının veya tüm kullanıcıların UID'lerini (Kullanıcı Kimliği) görüntülemek için `id` komutunu kullanabilirsiniz. 4. `awk` ve `cut` Komutları: `/etc/passwd` dosyasındaki belirli alanları çıkarmak için `awk` ve `cut` komutlarını kullanabilirsiniz.

`chmod` komutu, Linux ve Unix tabanlı işletim sistemlerinde dosya veya dizinlerin erişim izinlerini değiştirmek için kullanılır. Kullanım şekli: `chmod [opsiyonlar] mod dosya/dizin adı`. Opsiyonlar: - -r: Dosya/dizin adının alt dizinlerinde değişiklik yapar. - -v: Yapılan değişiklikleri gösterir. - -c: Sadece değiştirilen dosyaları ve dizinleri gösterir. Mod: İzinler, rakamlarla veya sembollerle belirtilir: - Rakamlarla: Örneğin, 777 (tam erişim). - Sembollerle: Örneğin, `rwxrwxrwx` (okuma, yazma ve yürütme izinleri). Bazı yaygın `chmod` kullanım örnekleri: - 755 izni ayarlamak: `chmod 755 filename` komutu, dosyanın sahibine okuma, yazma ve yürütme, grup üyelerine ve diğerlerine ise sadece okuma ve yürütme izni verir. - Dosyayı çalıştırılabilir yapmak: `chmod +x script.sh` komutu, `script.sh` dosyasının çalıştırılabilir izinlerini ekler. - Grup üyelerine yazma izni vermek: `chmod g+w file.txt` komutu, `file.txt` dosyasının grup üyelerine yazma izni ekler.

Alt + F10 klavye kısayolu, farklı yazılım uygulamalarında ve işletim sistemlerinde çeşitli işlevlere sahiptir: - Windows: Microsoft Office uygulamalarında Selection pane'i açar; ayrıca bazı pencerelerde menüyü veya araç çubuğunu etkinleştirir. - Linux: GNOME, KDE Plasma ve Xfce gibi masaüstü ortamlarında pencereyi maksimize eder. - Tarayıcılar: Google Chrome, Mozilla Firefox ve Microsoft Edge'de menü çubuğunu açar. - Oyun Uygulamaları: NVIDIA GeForce Experience'da oyun kaydı başlatma kısayolu; Discord'da mikrofonu susturma veya açma işlevi. Bu kısayolun işlevi, kullanılan programa göre değişiklik gösterebilir.

Linux masaüstünü kişiselleştirmek için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 1. Masaüstü yardımcı programlarını değiştirme: Dosya yöneticisi, pencere yöneticisi ve kenar çubuğu gibi uygulamaları farklı seçeneklerle değiştirebilirsiniz. 2. Tema ve arka plan değiştirme: Masaüstü arka planını ve duvar kağıdını kolayca değiştirebilirsiniz. 3. Yeni simgeler ve yazı tipleri ekleme: Çeşitli simge paketleri ve yazı tipleri kullanarak masaüstünüzün görünümünü değiştirebilirsiniz. 4. Conky ile özelleştirme: Conky, sistem izleme aracı olmasının yanı sıra, çarpıcı temalar ve widget'lar da sunar. Conky'yi kurup yapılandırarak masaüstünüzü yeniden düzenleyebilirsiniz. 5. Yeni bir masaüstü ortamı kurma: Eğer diğer yöntemler yeterli gelmezse, tamamen yeni bir masaüstü ortamı kurabilirsiniz.

Kali Linux'ta Firefox'u güncellemek için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Terminal açma: Komut satırını açın. 2. Sistem depolarını güncelleme: `sudo apt update` komutunu girin. 3. En son sürümü yükleme: `sudo apt install firefox-esr` komutunu girin. Eğer normal Firefox sürümünü kullanıyorsanız, komut `sudo apt install firefox` şeklinde olmalıdır. Güncellemenin ardından, Firefox'un yeni bir sürümü varsa, kurulumu onaylamak için `y` tuşuna basmanız gerekecektir.

Linux Mint kurulumu için en az 4 GB kapasiteye sahip bir USB bellek kullanılması önerilir. USB belleğe ISO dosyasını yazmak ve Linux Mint'i kurmak için aşağıdaki araçlar kullanılabilir: Etcher: Windows, Linux ve macOS işletim sistemlerinde kullanılabilir. Rufus: Özellikle Windows kullanıcıları için uygundur. Ayrıca, DVD de kullanarak Linux Mint kurulumu yapılabilir.

Linux'ta hangi dağıtımın kullanıldığını öğrenmek için aşağıdaki komutları kullanabilirsiniz: 1. cat /etc/\-release: Bu komut, Linux dağıtımınızla ilgili tüm bilgileri görüntüler. 2. lsb\_release -a: Dağıtımla ilgili bilgileri görmek için kullanılır. 3. hostnamectl: İşletim sistemini (dağıtım adı) ve çekirdek bilgilerini gösterir. Ayrıca, /etc/os-release dosyasının içeriğini görmek de dağıtım bilgilerini almanın bir yoludur.

7-Zip, Linux'da doğrudan çalışmaz, çünkü resmi olarak Linux sürümü sunulmamaktadır. Ancak, 7-Zip'in Linux için geliştirilmiş bir sürümü olan p7zip mevcuttur ve bu sürüm, 7-Zip'in kaynak kodundan türetilmiştir. p7zip'i Linux'a kurmak için aşağıdaki komutları kullanmak yeterlidir: ``` sudo apt-get update sudo apt-get install p7zip-full ```

Hyper-V üzerinde Linux kurmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Hyper-V'yi etkinleştirmek: Windows Kontrol Paneli'nde "Programlar ve Özellikler" bölümüne girip "Windows özelliklerini aç veya kapat" seçeneğini kullanarak Hyper-V özelliğini kontrol edin ve etkinleştirin. 2. Bilgisayarın yeniden başlatılması: Etkinleştirme işlemi tamamlandıktan sonra bilgisayarı yeniden başlatın. 3. Linux ISO dosyasını indirmek: Resmi Linux dağıtımının web sitesinden ISO dosyasını indirin ve bilgisayarınızda bir yere kaydedin. 4. Hyper-V Manager'ı açmak: Windows Başlat menüsünden Hyper-V Manager'ı arayın ve açın. 5. Yeni sanal makine oluşturmak: Hyper-V Manager'da "Eylem" menüsünden "Yeni" ve ardından "Sanal Makine" seçeneğini tıklayın. 6. Sanal makineyi yapılandırmak: Yeni Sanal Makine Sihirbazı'nda gerekli ayarları yapın, bir isim ve kurulum için bir konum belirtin. 7. Bellek ve ağ ayarlarını yapmak: Sanal makineye en az 1 GB RAM ayırın ve ağ ayarlarını yapılandırın. 8. ISO dosyasını sanal makineye bağlamak: Sanal makineyi seçip sağ tıklayarak "Ayarlar" menüsünden DVD sürücüsüne ISO dosyasını atayın. 9. Sanal makineyi başlatmak: "Başlat" butonuna tıklayarak sanal makineyi çalıştırın. 10. Linux kurulumunu tamamlamak: Ekran üzerindeki talimatları izleyerek Linux kurulumunu tamamlayın.

Linux işletim sistemi, Finlandiya ülkesine aittir.

Pardus, yerli bir işletim sistemi olarak kabul edilir. Ancak, yerli bir arama motoru değildir. Pardus, açık kaynak kodlu ve Debian tabanlı bir Linux dağıtımıdır.

Google Chrome'u Linux'a eklemek için aşağıdaki adımları izleyin: 1. Paket dosyasını indirin: Chrome'un Linux için paket dosyasını Google'ın resmi web sitesinden indirin. 2. Yapılandırma dosyaları oluşturun: Şirket politikalarınızı içeren JSON formatında yapılandırma dosyalarını, tercih ettiğiniz bir düzenleyici kullanarak oluşturun. 3. Dosyaları aktarın: Chrome Tarayıcı ve yapılandırma dosyalarını, tercih ettiğiniz dağıtım aracı veya komut dosyası aracılığıyla kullanıcılarınızın Linux bilgisayarlarına aktarın. Alternatif kurulum yöntemleri: - Terminal kullanarak kurulum: Ubuntu, Debian, Linux Mint gibi dağıtımlar için terminalde gerekli komutları kullanarak kurulumu gerçekleştirebilirsiniz. - GUI üzerinden kurulum: İndirilen .deb dosyasını Gdebi Package Manager gibi bir araç kullanarak kurabilirsiniz.

Pardus, Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) Ulusal Elektronik ve Kriptoloji Araştırma Enstitüsü (UEKAE) bünyesinde yürütülen Ulusal Dağıtım projesi kapsamında geliştirilmiş, Linux temelli, ulusal işletim sistemi anlamına gelir. Ayrıca, Pardus adı, Anadolu parsının bilimsel adı olan Panthera pardus tulliana'dan gelmektedir.

Çoklu işletim sistemi kurulumu için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. İşletim Sistemlerini Seçme: Kurmak istediğiniz işletim sistemlerini belirleyin (örneğin, Windows ve Linux). 2. Disk Bölümleme: Sabit diskinizi her işletim sistemi için ayrı bölümlere ayırın. 3. İlk İşletim Sistemini Kurma: İlk işletim sistemini (genellikle Windows) kurulum medyasını kullanarak kurun. 4. İkinci İşletim Sistemini Kurma: İlk işletim sistemi kurulduktan sonra, ikinci işletim sistemi kurulumunu yapın. 5. Boot Loader Ayarları: Her iki işletim sisteminin de başlangıç ayarlarını düzenlemek için BIOS veya UEFI ayarlarına girin ve başlangıç sıralamasını ayarlayın. 6. Dosya Paylaşımı: İşletim sistemleri arasında dosya paylaşımı için her iki işletim sisteminin de erişebileceği bir ortak klasör oluşturun. Bu işlem sırasında önemli verilerinizi yedeklemeyi unutmayın, çünkü işletim sistemi kurulumu sırasında diskinizdeki veriler silinebilir.

VDS sunucusunda IPv6'yı aktif etmek için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. IPv6 Desteği Kontrolü: Sunucunuzun IPv6 desteği olup olmadığını kontrol edin. 2. IPv6 Adresi Ekleme: IPv6 adresini sunucunuza eklemek için aşağıdaki adımları izleyin: - Ubuntu/Debian: `/etc/network/interfaces` dosyasını düzenleyin ve şu satırları ekleyin: `iface eth0 inet6 static address 2001:db8::1 netmask 64 gateway 2001:db8::ff`. - CentOS/RHEL: `/etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-eth0` dosyasını düzenleyin ve `IPV6INIT=yes`, `IPV6ADDR=2001:db8::1/64`, `IPV6_DEFAULTGW=2001:db8::ff` satırlarını ekleyin. 3. Değişiklikleri Uygulama: Yapılan ayarları uygulamak için sırasıyla `systemctl restart networking` veya `systemctl restart network` komutlarını çalıştırın. 4. Test: Bağlantıyı doğrulamak için `ping6 google.com` komutunu kullanın. Ayrıca, IPv6 güvenliği için `ufw enable` veya `firewall-cmd --permanent --add-service=ssh` gibi güvenlik önlemlerini de almak gerekmektedir.

Evet, Sungate Titan uydu alıcısı internet bağlantısı destekler. Bu uydu alıcısı, harici Wi-Fi anten ile internete bağlanabilir ve Linux işletim sistemi üzerinde çalışır.

Pardus Etap 19'un kurulumu için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. ISO Dosyasını İndirme: Pardus Etap 19 imaj dosyasını indir.pardus.org.tr adresinden indirin. 2. USB Belleğe Yazma: İndirilen ISO dosyasını, en az 8GB saklama alanı olan bir USB Flash diske, Rufus programı ile yazdırın (Windows) veya terminal üzerinden (Linux). 3. Bilgisayarı Yeniden Başlatma: USB bellek veya DVD'yi boot ederek bilgisayarı yeniden başlatın. 4. Kurulum Menüsü: Önyükleme menüsünde "Grafik Arayüz ile Kur" seçeneğini seçin. 5. Dil ve Diğer Ayarlar: Dil, konum, klavye düzeni gibi gerekli ayarları yapın. 6. Bölümleme ve Kurulum: Disk bölümleme yapısını seçerek kurulumu tamamlayın ve gerekli tüm bölümleri oluşturun. 7. Onay ve Sonlandırma: Pardus önyükleyicisinin kurulumu için onay verin ve değişiklikleri kaydedin. Kurulum işlemi sırasında, Etkileşimli Tahtanıza bağlayacağınız USB klavye kullanmanız gerekmektedir.

WTMP dosyası, Linux işletim sistemlerinde tüm giriş ve çıkış işlemlerinin tarihsel bir günlüğünü tutar. Bu dosya şu amaçlarla kullanılır: - Son giriş komutu: Wtmp dosyasını okuyarak, sisteme son giriş yapan kullanıcıları ve giriş zamanlarını listelemek için "last" komutunu kullanmak. - Audit ve sorun giderme: Sistemdeki geçmiş olayları inceleyerek güvenlik açıklarını ve arızaları tespit etmek.

Netstat komutu ağ bağlantılarını görüntülemek ve ağla ilgili bilgileri teşhis etmek için kullanılır. Windows'ta netstat komutunu kullanmak için: 1. "Komut İstemi"ni arayın, en üst sonucu sağ tıklayın ve "Yönetici olarak çalıştır" seçeneğini seçin. 2. Tüm aktif TCP bağlantılarını görüntülemek için aşağıdaki komutu yazın ve Enter tuşuna basın: `netstat`. Bazı netstat komut seçenekleri: - `-a`: Tüm aktif ve inaktif bağlantıları ve cihazın dinlediği TCP ve UDP portlarını gösterir. - `-b`: Her bağlantıyla ilişkili yürütülebilir dosyaları (uygulamaları) listeler. - `-e`: Ağ arayüzü istatistikleri üretir, gönderilen ve alınan paketlerin sayısını gösterir. - `-f`: Yabancı adresler için FQDN'yi (Tam Nitelikli Alan Adı) gösterir. - `-n`: Adresleri ve port numaralarını sayısal formda gösterir. - `-o`: İşlem kimliğini (PID) de içeren aktif TCP bağlantılarını gösterir. - `-p`: `TCP`, `UDP`, `TCPv6` veya `UDPv6` gibi belirli bir protokolü belirterek bağlantıları gösterir. Linux'ta netstat komutunun kullanımı için daha fazla örnek ve detay geeksforgeeks.org sitesinde bulunabilir.

Evet, Linux komutları hakkında çeşitli kitaplar bulunmaktadır. Öne çıkan bazı kitaplar: 1. "Linux Komut Satırı - Kemal Demirez": Bu kitap, Linux işletim sistemini öğrenmek isteyenler için sade ve net bir anlatım sunmaktadır. 2. "Uygulamalı Siber Güvenlik ve Hacking": Sanal dünya ve gerçek tehditler üzerine odaklanan bu kitap, Linux komutlarını da içermektedir. 3. "Her Yönüyle Pardus": Pardus, tamamen Türkçe bir Linux dağıtımı olup, bu kitap Pardus ile ilgili temel bilgileri ve komutları kapsamaktadır. Bu kitaplara, online kitap satış sitelerinden veya ikinci el kitap platformlarından ulaşabilirsiniz.

Pardus ve Ubuntu farklı işletim sistemleridir. Pardus, Türkiye'de TÜBİTAK tarafından geliştirilen bir Linux dağıtımıdır. Ubuntu ise Linux tabanlı, özgür ve ücretsiz bir işletim sistemidir.