HTTP

404 ve 405 HTTP durum kodları arasındaki fark şudur: - 404: "Sayfa Bulunamadı" anlamına gelir ve istenen kaynağın sunucuda bulunmadığını belirtir. - 405: "Yöntem İzin Verilmedi" anlamına gelir ve istenen kaynak için kullanılan istek yönteminin desteklenmediğini ifade eder.

402 HTTP durum kodu, "Ödeme Gerekli" anlamına gelir.

HTTP protokolünde istemci ve sunucu arasındaki çalışma prensibi şu şekildedir: 1. İstemci (Client), genellikle bir web tarayıcısı olup, sunucuya bir istek gönderir. 2. Sunucu, isteği alır ve uygun yanıtı (örneğin, istenen HTML sayfasını) istemciye geri gönderir. Bu iletişim, istemci-sunucu modeli üzerine kuruludur ve her iki taraf da belirli kurallara göre veri alışverişi yapar.

429 hata kodu, HTTP Too Many Requests (Çok Fazla İstek) anlamına gelir ve bir web sunucusunun veya API'nin belirli bir süre zarfında çok fazla istek alması durumunda verilir. Bu hata, genellikle bir istemcinin (kullanıcının) belirli bir zaman diliminde sunucuya gönderdiği isteklerin sınırı aştığı anlamına gelir. 429 hata kodunun nedenleri arasında: - aşırı trafik; - API rate limiting (API için belirlenen istek sınırlarının aşılması); - DDoS saldırıları; - yanlış konfigürasyon. Çözüm önerileri: - Bekleme süresi: Sunucu, yanıt başlığında ne kadar süre beklemeniz gerektiğini belirtir. - İstek sıklığını azaltma. - API rate limiting bilgilerini inceleme ve kurallara uyma. - Sunucu sağlayıcısıyla iletişime geçme.

HTTP 429 durumu kodu, sunucuya çok fazla istek gönderildiğini ve bu nedenle daha fazla istek yapılmasının geçici olarak engellendiğini belirtir. Bu durum, aşağıdaki nedenlerden kaynaklanabilir: - sunucunun istek sınırlayıcı politikaları; - botlar veya otomatik komut dosyaları tarafından sunucuya yapılan aşırı istekler; - yanlış yapılandırılmış eklentiler veya komut dosyaları. Sorunu çözmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: - bir süre beklemek ve daha sonra tekrar denemek; - tarayıcı önbelleğini temizlemek; - web sitesi sahibiyle veya hosting şirketiyle iletişime geçip hız sınırlarını değiştirmelerini istemek; - eklentileri veya komut dosyalarını kontrol edip aşırı isteklere neden olanları devre dışı bırakmak veya güncellemek.

401 HTTP durum kodu, "Unauthorized" yani "Yetkisiz" anlamına gelir. Bu hata, kullanıcının kimlik doğrulamasının başarısız olması veya hiç yapılmaması durumunda ortaya çıkar.

SOCKS ve HTTP proxy'leri arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Çalışma Prensibi: - SOCKS proxy'leri, tüm internet trafiğini yönetir ve TCP/UDP tabanlı protokolleri destekler. - HTTP proxy'leri ise sadece web trafiğine odaklanır ve Hypertext Transfer Protocol (HTTP) üzerinden çalışır. 2. Veri Yorumlama: - SOCKS proxy'leri, veri paketlerini yorumlamaz veya değiştirmez, bu da onları daha hızlı yapar. - HTTP proxy'leri, web trafiğini anlar ve filtreler, böylece içeriği engelleyebilir veya önbelleğe alabilir. 3. Güvenlik: - SOCKS proxy'leri, daha yüksek güvenlik sunar çünkü veri incelemesi yapmazlar ve genellikle SSH tünelleme ile şifrelenirler. - HTTP proxy'leri, SSL/TLS şifreleme ekleyerek daha güvenli veri iletimi sağlar. 4. Kullanım Alanları: - SOCKS proxy'leri, torrenting, oyun ve streaming gibi görevler için uygundur. - HTTP proxy'leri ise web kazıma, reklam doğrulama ve içerik filtreleme gibi web tabanlı görevler için tercih edilir.

React'te Axios yerine kullanılabilecek bazı alternatifler şunlardır: 1. React Query: Veri fetching, caching ve güncelleme işlemlerini otomatik olarak yöneten, React için güçlü bir asenkron durum yönetim aracıdır. 2. Fetch API: Modern tarayıcılarda yerleşik olarak bulunan ve HTTP istekleri için basit bir arayüz sunan bir API'dir. 3. Superagent: Node.js ve tarayıcılarda kullanılabilen, hafif ve esnek bir AJAX API istemcisidir. 4. Request: Node.js için kullanımı kolay, çerez desteği ve form işleme gibi özelliklere sahip bir HTTP istek istemcisidir. 5. node-fetch: Fetch API'yi tarayıcılardan Node.js'ye getiren, kullanımı kolay ve yerel Promise desteği sunan bir modüldür.

HTTP 200 OK durumu, istek işleminin başarılı bir şekilde tamamlandığını ve sunucunun istenen verileri sunduğunu gösterir.

Dahili BMU hatası ifadesi, belgelerde veya kaynaklarda tanımlanmamış bir terimdir. Ancak, "dahili sunucu hatası" kavramı ile ilgili olabilir. Dahili sunucu hatası, bir web sunucusunun isteği doğru bir şekilde işleyememesi durumunda ortaya çıkan bir HTTP yanıt kodudur. Bu hata, yazılım hataları, yanlış yapılandırmalar, veritabanı sorunları veya aşırı yüklenme gibi nedenlerden kaynaklanabilir.

04 ve 07 kodları farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelir: 1. 04 Kodu: İşten çıkarılan işçiler için SGK çıkış kodu olup, "belirsiz süreli iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep bildirilmeden feshi" anlamına gelir. 2. 07 Kodu: HTTP durum kodlarından biridir ve "geçici yönlendirme" anlamına gelir. 01 kodu ise belgelerde veya sistemlerde spesifik bir anlam taşımaz ve genel bir kod değildir.

PO 203 kodu, farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir: 1. HTTP Durum Kodu: PO 203 kodu, HTTP durum kodlarından biridir ve "kaynak sunucudan 200 durum kodu alınmasına rağmen işlem sırasında kaynağın yanıtının değiştiği" anlamına gelir. 2. Otomotiv Terimi: Menzerna markasının Power Finish PO 203 ürünü, boya yüzeyindeki hafif kusurları gidermek ve parlaklığı artırmak için kullanılan bir oto cilasıdır.

GET ve POST HTTP istek yöntemlerinin farkları şunlardır: 1. Veri Görünürlüğü: GET yönteminde veriler URL'de görünür, POST yönteminde ise veriler istek gövdesinde gizlidir. 2. Güvenlik: GET yöntemi daha az güvenlidir çünkü veriler URL'de yer aldığı için kolayca erişilebilir, POST yöntemi ise daha güvenlidir. 3. Cache: GET istekleri önbelleklenebilir ve tarayıcı geçmişinde saklanabilir, POST istekleri ise önbelleklenemez ve tarayıcı geçmişinde yer almaz. 4. Veri Miktarı: GET yöntemi karakter sınırına sahiptir ve genellikle 2048 karakterle sınırlıdır, POST yöntemi ise daha büyük miktarda veri gönderebilir. 5. Kullanım Amacı: GET yöntemi veri almak için kullanılır, POST yöntemi ise veri göndermek, form doldurmak veya dosya yüklemek için kullanılır.

TCDD 404 hatası, HTTP durum yanıt kodu olup, sunucunun istenen adresi, linki veya sayfayı bulamadığını belirtir. Bu hatanın nedenleri arasında: - Yanlış yazılmış URL. - Silinmiş veya taşınmış sayfa. - Geçici sunucu sorunları. 404 hatasını çözmek için: - URL'yi kontrol edin ve yazım hatalarını düzeltin. - Sayfayı yenileyin ve F5 tuşuna basarak yeniden yükleyin. - Web sitesinin ana sayfasına gidip tekrar deneyin. - Arama motorunu kullanın ve aradığınız bilgiyi web sitesinin arama çubuğunda arayın.

406 Not Acceptable hatası, sunucunun, istemcinin (genellikle bir web tarayıcısı) istek başlıklarında belirtilen kabul edilebilir değerlerle uyumlu bir yanıt üretememesi anlamına gelir. Bu hata, genellikle şu nedenlerden kaynaklanır: - İstenen içerik türleri uyumsuzluğu: Sunulan içerik, istemcinin tercih ettiği formatlarla eşleşmez. - Desteklenmeyen karakter kümeleri veya kodlamalar: Sunucu, istemcinin talep ettiği karakter kümelerini veya kodlamaları işleyemez. - Eksik veya hatalı başlıklar: İstemcinin talebinde yanlış veya eksik başlıklar kullanılması. - Yetersiz sunucu yapılandırması: Sunucunun, istenen içerik türlerini işleyecek şekilde yapılandırılmamış olması. Bu hatayı çözmek için, istek başlıklarını değiştirmek, sunucu yapılandırmasını kontrol etmek ve içerik müzakere mekanizmalarını kullanmak önerilir.

503 Service Unavailable hatası, Koç Üniversitesi'nde veya herhangi bir yerde, sunucunun geçici olarak hizmet veremediğini belirten bir HTTP durum kodudur. Bu hata genellikle şu nedenlerden kaynaklanır: - Sunucu bakımı: Periyodik bakımlar sırasında sunucu geçici olarak çevrimdışı olabilir. - Aşırı trafik: Aniden çok fazla ziyaretçi çekerse, sunucu kaynakları tükenebilir ve isteklere yanıt veremez. - Sunucu hatası veya çökme: Sunucu yanıt vermeyi durdurduğunda veya çöktüğünde bu hata ortaya çıkar. Sorunu çözmek için, sayfayı yenilemek, başka bir zaman denemek veya hosting sağlayıcısına başvurmak gibi adımlar atılabilir.

410 Gone hatası, bir HTTP durum kodu olup, kullanıcının erişmeye çalıştığı web sayfasının kalıcı olarak silindiğini belirtir. Bu hata, aşağıdaki durumlarda ortaya çıkabilir: - Sayfalar veya kaynaklar kasıtlı olarak kaldırılmışsa: Sayfa, sunucudan tamamen çıkarılmış ve geri getirilmesi planlanmamaktadır. - URL değişiklikleri yapılmışsa: Eski URL artık geçerli değildir ve yeni URL'ye yönlendirme yapılmamıştır. - Sunucu veya hosting sorunları nedeniyle: Sunucu yanlış yapılandırılmış, aşırı yüklenmiş veya hosting sağlayıcısı ile ilgili sorunlar yaşanmış olabilir. 410 hatası, 404 Not Found hatasından farklıdır; 404 geçici bir sorunu ifade ederken, 410 sayfanın kalıcı olarak kaybolduğunu gösterir.

POST ve GET HTTP istek yöntemlerinin farkları şunlardır: 1. Veri Görünürlüğü: GET yönteminde veriler URL'de görünür, bu nedenle daha az güvenlidir. 2. Veri Türü: GET sadece string veri türlerini desteklerken, POST string, sayısal, ikili gibi çeşitli veri türlerini destekleyebilir. 3. Veri Miktarı: GET yöntemi URL uzunluğu ile sınırlıdır, bu nedenle daha az veri iletebilir. 4. Önbellekleme: GET istekleri önbelleklenebilir ve tarayıcı geçmişinde saklanabilir. 5. Sunucu Durumu: GET istekleri sunucunun durumunu değiştirmez, sadece veri alır.

E-303 hatası, HTTP durum kodlarından biri olan 303 See Other hatasıdır. Bu durum, genellikle bir form gönderiminden sonra kullanıcının başka bir sayfaya yönlendirilmesi gerektiğinde ortaya çıkar.

Laravel'de Request nesnesi, HTTP isteklerini temsil eder ve çeşitli yöntemlerle kullanılır. Request nesnesini kullanmak için: 1. Type-hint kullanarak Request nesnesini enjekte edin: `use Illuminate\Http\Request;` şeklinde bir kullanım, Laravel'in hizmet konteynerinin otomatik olarak Request nesnesini enjekte etmesini sağlar. 2. Temel yöntemler ve erişimciler: Request nesnesi, input verileri, query parametreleri, dosya işlemleri, oturum erişimi gibi birçok yöntem ve erişimci sunar. İşte bazıları: `input('name')`: Adı geçen istek anahtarının değerini döndürür. `all()`: Tüm input verilerini ilişkisel bir dizi olarak döndürür. `hasFile('photo')`: Bir dosyanın istekte mevcut olup olmadığını kontrol eder. `session()->get('key')`: Session verilerine doğrudan erişim sağlar. 3. Özel istek tipleri: Cookie, header, IP adresi gibi özel istek verilerine de erişilebilir. 4. Form doğrulama: Laravel, gelen istekleri doğrulamak için form request sınıflarını kullanır.