Gramer

Her Yönüyle Modern Almanca kitabı, Almanca öğrenmenin bazı zorluklarını içermekle birlikte, genel olarak yapılandırılmış ve öğrenilebilir bir dil olduğunu vurgular. Kitabın zorluk olarak belirtilen yönleri arasında şunlar yer alır: - Gramer karmaşıklığı: Almanca'nın birden çok durum, cinsiyet ve fiil çekimi içeren detaylı bir gramer sistemi vardır. - Telaffuz: Almanca'da "ch", "sch", "ö", "ü" gibi Türkçe'de bulunmayan sesler ve kelimelerin vurgusunun genellikle ilk hecede olması, telaffuzu zorlaştırır. - Uzun kelimeler: Almanca'da birleşik kelimelere sıkça yer verilir ve bu kelimeler hem anlam hem de telaffuz açısından pratiğe ihtiyaç duyar. Ancak, kitap, bu zorlukların üstesinden gelmek için sağlam bir temel oluşturma, telaffuz alıştırması yapma ve Almanca kaynaklar kullanma gibi öneriler sunar.

"Name" ve "name's" arasındaki fark, kullanım bağlamına bağlıdır: 1. "Name": Bu, bir kişinin tam adını (ilk adı, soyadı) ifade eder ve resmi veya resmi olmayan tüm durumlarda kullanılabilir. 2. "Name's": Bu, "my name is" ifadesinin kısaltmasıdır ve daha çok gündelik konuşmalarda tercih edilir.

Ask fiilinin üçüncü hali olan "asked" şu durumlarda kullanılır: Past perfect tense söz konusu ise, özne fark etmeksizin "had + asked" şeklinde kullanılır. Present perfect tense söz konusu ise, özne "I, you, we, they" ise "have + asked", "he, she, it" ise "has + asked" şeklinde kullanılır.

YDS için "Tense" konusu üzerine odaklanan birkaç kitap önerisi: 1. "YDS İngilizce Ders Notları - English Grammar" - Ahmet Akın. 2. "Grammar For All" - Pelikan Yayınları. 3. "Strategilerle YDS Okuma Parçaları" - Tercih Akademi Yayınları.

"Get" fiilinin 3. hali "gotten" şeklindedir.

"She" ve "they" arasındaki temel fark, cinsiyet ayrımı ve kullanım bağlamıdır. - "She", kadın kişileri ifade eden tekil bir zamirdir. - "They" ise hem erkek hem de kadın kişileri veya belirsiz kişileri ifade eden çoğul bir zamirdir. Özetle, "she" spesifik bir kişiyi belirtirken, "they" daha genel ve kapsayıcı bir kullanım sunar.

"Who" ve "who's" arasındaki fark, kullanım amaçlarına ve anlamlarına bağlıdır: - "Who", İngilizce'de "kim" anlamına gelir ve bir kişinin kim olduğunu sormak veya belirtmek için kullanılır. - "Who's" ise "who is" veya "who has" ifadelerinin kısaltmasıdır ve daha çok günlük konuşmada tercih edilir. Özetle, "whose" sahiplik belirtirken, "who's" bir kişinin kim olduğunu veya bir şeye sahip olduğunu ifade eder.

Türkçenin istisnalarının olmasının birkaç nedeni vardır: 1. Kültürel ve Tarihsel Etkileşim: Türkçenin diğer kültürlerle etkileşimi ve alıntı kelimeler, dil içinde istisnaların ortaya çıkmasına neden olur. 2. Ses Bilgisi Kuralları: Türkçenin ses bilgisi kuralları gereği, bazı durumlarda ünsüz yumuşaması gibi kurallar uygulanmaz ve bu da istisnaları oluşturur. 3. Gramatikal Yapı: Dilbilgisel kurallardan sapmalar, Türkçede bazı fiil çekimleri ve isim kullanımlarında istisnai durumları beraberinde getirir.

"Boy" ve "boys" arasındaki fark şu şekildedir: - "Boy" tekil bir terimdir ve tek bir erkek çocuğu ifade eder. - "Boys" ise çoğul bir terimdir ve birden fazla erkek çocuğunu ifade eder.

Nahiv ve sarf arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Sarf: Kelimelerin türlerini, hallerini ve nasıl teşkil olduklarını öğretir. 2. Nahiv: Kelimelerden ne suretle terkipler ve cümleler yapılacağını bildirir.

Relative Clauses (İlgi Cümlecikleri) Konu Anlatımı şu şekilde yapılır: 1. Relative Clauses Nedir?: Relative clauses, ana cümlenin içinde yer alarak isimleri veya zamirleri daha ayrıntılı bir şekilde tanımlayan cümlelerdir. 2. Kullanılan Bağlaçlar: Bu tür cümlelerde genellikle "who", "which", "that", "whom", "whose" gibi bağlaçlar kullanılır. 3. Kullanım Alanları: - Who: İnsanlar için kullanılır. - Which: Nesneler ve hayvanlar için kullanılır. - That: Hem kişileri hem de nesneleri tanımlamak için kullanılır. 4. Virgül Kullanımı: Relative clause ana cümleden ayrılmışsa, cümlenin anlamını ve vurgusunu belirlemek için virgül kullanımı önemlidir. 5. Defining ve Non-Defining Relative Clauses: - Defining: Cümlenin anlamını tamamlayan, gerekli bilgileri içerir. - Non-Defining: Cümledeki ismi daha fazla açıklayan, ancak cümle anlamı için kritik olmayan bilgiler içerir.

"Work" fiilinin geçmiş zaman hali "worked" olarak kullanılır. Örnek cümleler: - Past Simple: "Yesterday, I worked late into the night to complete the project on time" (Dün, projeyi zamanında tamamlamak için gece geç saatlere kadar çalıştım). - Present Perfect: "She has worked in the field of renewable energy for over a decade" (O, on yıldan fazla bir süredir yenilenebilir enerji alanında çalışıyor).

Nationalities ve nationality arasındaki fark şu şekildedir: - Nationalities: Ortak tarih, kültür veya dil gibi unsurlara sahip, belirli bir bölgede yaşayan büyük bir insan grubunu ifade eder. - Nationality: Bir bireyin belirli bir ülke ile olan yasal ilişkisini ifade eder.

"Send" fiilinin 2. hali "sent" şeklindedir.

İngilizce'de 10 ana isim türü bulunmaktadır: 1. Common Nouns (Cins İsimler). 2. Proper Nouns (Özel İsimler). 3. Abstract Nouns (Soyut İsimler). 4. Concrete Nouns (Somut İsimler). 5. Compound Nouns (Bileşik İsimler). 6. Collective Nouns (Topluluk İsimleri). 7. Countable Nouns (Sayılabilir İsimler). 8. Uncountable Nouns (Sayılamaz İsimler). 9. Singular Nouns (Tekil İsimler). 10. Plural Nouns (Çoğul İsimler).

Belirsiz zamirler (indefinite pronouns), belirli bir kişi, şey veya miktarı ifade etmeyen, genel anlamda kullanılan zamirlerdir. Belirsiz zamirleri ayırt etmek için şu özelliklere dikkat edilebilir: 1. Tekil ve çoğul olanlar: Bazı belirsiz zamirler sadece tekil (örneğin, "herkes", "kimse") veya çoğul (örneğin, "birkaç", "birçok") olarak kullanılır. 2. Hem tekil hem çoğul olanlar: "Hepsi", "bazı", "hiç" gibi bazı zamirler, bağlama göre hem tekil hem de çoğul olarak kullanılabilir. 3. Olumsuz ifadeler: Olumsuz cümlelerde genellikle "hiçbir", "hiç kimse" gibi belirsiz zamirler kullanılır. 4. Değiştirilebilirlik: Belirsiz zamirler, sıfatlar ve diğer zamirlerle değiştirilebilir ve bu değiştirmeler cümlenin sonuna yapılır (örneğin, "başka bir şey" yerine sadece "başka" demek gibi).

İspanyolca'da belirli ve belirsiz artikeller şunlardır: Belirli Artikeller: 1. Eril tekil: el (örneğin, el libro - kitap). 2. Dişil tekil: la (örneğin, la mesa - masa). 3. Çoğul eril: los (örneğin, los perros - köpekler). 4. Çoğul dişil: las (örneğin, las casas - evler). Belirsiz Artikeller: 1. Eril tekil: un (örneğin, un perro - bir köpek). 2. Dişil tekil: una (örneğin, una gata - bir kedi). 3. Çoğul eril: unos (örneğin, unos amigos - birkaç arkadaş). 4. Çoğul dişil: unas (örneğin, unas ideas - birkaç fikir).

İngilizce'de preposition (edat) bulmak için aşağıdaki yöntemleri kullanabilirsiniz: 1. Sık Kullanılan Preposition'ları Ezberlemek: İngilizce'de en sık kullanılan preposition'lar arasında "in", "on", "at", "to", "with" gibi edatlar bulunur. 2. Cümle İçinde Tanımak: Preposition'lar genellikle isim veya zamirlerden önce gelir ve cümlenin anlamını tamamlar. 3. Bağlamdan Çıkarmak: Preposition'ların kullanımı, cümlenin bağlamına göre değişir. Örneğin, "in" edatı zamanları ve mevsimleri ifade ederken de kullanılır: "in August", "in winter" gibi. Preposition'ların anlamını ve kullanımını öğrenmek için İngilizce kitaplar okumak, filmler ve diziler izlemek faydalı olabilir.

"As if" ifadesi, Türkçede "sanki", "mış gibi", "güya", "tut ki" anlamlarına gelir. Bu ifade, hayali veya ihtimal belirten durumları belirtmek için kullanılır. Ayrıca, "as if" ifadesi, bir şeyin mümkün olmadığını göstermek için de kullanılabilir.

Dativ, Almanca dilinde isim cümlelerinde dolaylı nesneyi belirtmek için kullanılan bir hâldir. Bu hâl, "kime" veya "neye" sorularına cevap verir. Örneğin: - "Ich gebe dem Mann das Buch" (Adama kitabı veriyorum) cümlesinde "dem Mann" ifadesi dativ hâlindedir ve "adama" anlamına gelir. Dativ, ayrıca belirli edatlarla birlikte kullanıldığında da kullanılır.