Flanş

On flanş (geçmeli flanş) takmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Hazırlık: Hem boru ucunun hem de geçmeli flanşın iç yüzeyini temizleyin, herhangi bir döküntü, pas veya kirletici maddeyi uzaklaştırın. 2. Ölçme ve Kesme: Flanşın nereye yerleştirileceğini belirlemek için boruyu doğru bir şekilde ölçün ve istenen uzunlukta kesin, kesimin temiz ve kare olduğundan emin olun. 3. Flanşın Kaydırılması: Boru hazırlandıktan sonra, geçmeli flanşı boru ucuna kaydırın, borunun flanşın yüzeyinden hafifçe dışarı uzandığından emin olun (tipik olarak yaklaşık 1/4 inç). 4. Hizalama: Flanşı, bağlanacağı bitişik flanş veya ekipmanla hizalayın ve hizalamayı doğrulamak için kelepçeler veya geçici kaynak dikişleri kullanın. 5. Kaynak: Flanş hizalandıktan sonra, flanşı boruya kaynaklayın. Flanşı yerinde tutmak için birkaç noktada kaynak yaparak başlayın, ardından dış çevresine bir köşe kaynağı uygulayın. 6. Cıvatalama: Kaynak işleminden sonra, cıvataları yerleştirin ve basıncın eşit dağılmasını sağlamak için yıldız şeklinde sıkın. Bu adımlar, sızdırmaz ve dayanıklı bir bağlantı sağlayacaktır.

Dişli ve kaynak boyunlu flanşlar, boru hatlarında ve ekipman bağlantılarında kullanılan iki farklı flanş türüdür. 1. Dişli Flanş: Bu flanş türü, iç dişlere sahip olup, eşleşen dış dişlere sahip borulara vidalanarak bağlanır. 2. Kaynak Boyunlu Flanş: Bu flanşlar, boruya kaynak yapılarak bağlanır ve uzun bir boyun kısmına sahiptir.

Flanş ölçüleri belirlenirken aşağıdaki veriler göz önünde bulundurulur: 1. Tesisatın Basıncı: Flanşın kullanılacağı sistemin basınç değeri. 2. Tesisatın Sıcaklığı: Çalışacağı ortamın sıcaklık koşulları. 3. Flanşın Malzemesi: Üretileceği malzeme türü (paslanmaz çelik, dökme demir, alüminyum vb.). 4. Tesisatın Boru Çapı: Bağlanacağı borunun çapı. Flanşın ölçüsüne etki eden ana değerler ise şunlardır: 1. İç Çap (D). 2. Dış Çap (D). 3. Cıvata Dairesi Çapı (C). 4. Et Kalınlığı (T). 5. Cıvata Sayısı. Ayrıca, flanşın standart boyutları ve toleransları da ölçümlerde dikkate alınır.

PN10 flanş ölçüleri, DIN 2501 standardına göre şu şekildedir: - ØD: Flanş çapı [mm] (örneğin, DN10 için 90 mm); - Øk: Delik eksen çapı [mm] (örneğin, DN10 için 60 mm); - b: Flanş kalınlığı [mm] (örneğin, PN10 için 4 mm); - f: Fatura yüksekliği [mm] (örneğin, PN10 için 14 mm).

EN 1092-1 ve EN 1092-2 flanşlar arasındaki temel fark, üretim malzemesidir: - EN 1092-1: Çelik flanşlar için standart olup, karbon çeliği, paslanmaz çelik veya diğer alaşımlı malzemelerden yapılır. - EN 1092-2: Dökme demir ve sfero döküm flanşlar için standarttır. Ayrıca, kapsam ve boyutlar açısından da farklılıklar vardır; EN 1092-1 daha geniş bir uygulama alanına ve daha fazla boyut seçeneğine sahiptir.

Alüminyum ve çelik flanşlar arasındaki temel farklar şunlardır: Malzeme: Alüminyum flanşlar alüminyum alaşımından, çelik flanşlar ise karbon çeliğinden yapılır. Ağırlık ve dayanıklılık: Çelik, alüminyuma göre daha yoğun ve mukavemetli bir malzemedir. Korozyon direnci: Alüminyum doğal olarak korozyona karşı dirençlidir, çelik ise paslanmaya karşı daha hassastır ve koruyucu kaplamalar veya galvanizleme gerektirir. Kullanım alanı: Alüminyum flanşlar genellikle hafif endüstriyel alanlarda düşük basınç ve sıcaklık uygulamalarında kullanılırken, çelik flanşlar petrol, kimya endüstrisi gibi orta-yüksek basınç ve sıcaklık gerektiren alanlarda tercih edilir. Maliyet: Genel olarak, çelik flanşlar daha ekonomiktir, ancak paslanmaz çelik ve özel kaplamalı çelikler daha maliyetli olabilir.

DN600 kaynak boyunlu flanş, 600 mm nominal çapa sahip ve kaynak yoluyla boru hatlarına bağlanan bir flanş türüdür. Bu flanşlar, yüksek basınç ve sıcaklık koşullarında güvenli bağlantılar sağlamak için kullanılır ve petrokimya, enerji, doğalgaz gibi endüstrilerde yaygın olarak tercih edilir.

30 mm flanş, farklı şekillerdeki hava kanalı birleşim yerlerinde kullanılan, DX51D+Z sac malzemesinden üretilen bir bağlantı elemanıdır. Özellikleri: A, B, C basınç sınıflarına uygundur. Yüksek miktarda eklenen butil mastik sayesinde C sızdırmazlık sınıfı garanti altına alınır. İhtiyaçlara uygun malzemeden, farklı kalınlık ve uzunluklarda üretilir. Montaj kolaylığı sağlar. 30 mm flanş, 20 mm ve 25 mm ölçüleriyle birlikte, flanş profili kategorisinde yer alır.

EMP çelik flanş PN10, basınç sınıfı 10 bar olan, Avrupa normlarına (EN) uygun olarak üretilmiş bir çelik boru bağlantı elemanıdır. Bu flanşlar, boru hatlarını birbirine bağlamak veya vanaları, pompaları ve diğer ekipmanları boru sistemlerine bağlamak için kullanılır.

Kaynak boyunlu flanş ve yaka flanş arasındaki temel fark, tasarım ve bağlantı şekilleridir. Kaynak boyunlu flanş, borunun flanşa kaynak yapılarak bağlandığı ve uzun bir boyun kısmı oluşturan flanş türüdür. Yaka flanş ise, kaynak boyunlu flanşın bir çeşididir ve aynı zamanda kaynaklı boyunlu flanş olarak da adlandırılır.

DN100 flanş, PN10 sınıfında olup, 10 bar basınca dayanıklıdır.

Redüktörlerde giriş ve çıkış flanşları kullanılır. Giriş flanşı, motorun redüktöre bağlanmasını sağlar. Çıkış flanşı, redüktör çıkışının makineye iletilmesini sağlar. Bu flanşlar, bağlantının güçlü ve güvenli bir şekilde yapılması için dayanıklı malzemelerden üretilmiştir.

Süper pul, basınca karşı flanş veya vida kapatılması için kullanılan, metal ve plastikten yapılmış bir rondeladır. Yaygın kullanım alanları: - Otomotiv sektörü; - Hidrolik ve pnömatik sistemler.

110'luk düz flanşın kaç kg taşıdığı bilgisine ulaşılamadı. Ancak, düz flanşların ağırlık bilgilerini içeren bazı kaynaklar şunlardır: bakiroglufittings.com; hels.com.tr; sardogan.com.tr.

Plastik ve metal flanşlar arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Malzeme: Plastik flanşlar genellikle plastik gibi daha hafif ve korozyona dayanıklı malzemelerden yapılırken, metal flanşlar çelik, alüminyum, dökme demir gibi daha dayanıklı malzemelerden üretilir. 2. Kullanım Alanı: Metal flanşlar, yüksek basınç ve sıcaklık koşullarına dayanmaları gerektiği için yüksek basınçlı endüstriyel uygulamalarda daha yaygın olarak kullanılır. 3. Maliyet: Metal flanşlar, üretim maliyetleri ve dayanıklılık nedeniyle genellikle daha yüksek maliyetlidir.

TDC524 armatürü, TD (Enine Kanal Bağlantısı) serisine ait bir kanal flanşı türüdür.

PN16 ve PN40 flanşlar arasındaki fark, dayanabilecekleri maksimum basınç seviyesidir. - PN16 flanş, 16 bar basınca kadar olan uygulamaları güvenli bir şekilde kaldırabilir. - PN40 flanş ise çok daha yüksek bir basınç olan 40 bar'a kadar olan sistemlerde kullanılır.

Flanşlı boru bağlantısı şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Flanşın Boru Üzerine Geçirilmesi: Çelik flanş, PE boru hattının üzerine geçirilir. 2. Flanş Adaptörünün Kaynağı: Boru hattının ucuna, uç kısmında çelik çemberi tutacak şekilde bir yakası olan PE flanş adaptörü, alın kaynağı ile kaynatılır. 3. Conta Yerleştirilmesi: Flanş ile birleştirilecek iki boru hattı karşı karşıya getirilir ve iki yaka arasına conta yerleştirilir. 4. Cıvata ve Somun ile Bağlantı: Cıvatalar ve somunlar ile flanşların bağlantısı yapılır. Bu işlem, boru hattının ileriki dönemlerde demonte edilmesi gerektiğinde veya vana, pompa gibi ekipmanların bağlanması için kullanılır.

Class 150 ve Class 300 flanşların farkı temel olarak basınç ve sıcaklık dayanımlarındadır. - Class 150 flanşlar: Düşük basınç ve orta sıcaklık uygulamaları için uygundur. - Class 300 flanşlar: Daha yüksek basınç ve sıcaklık ortamlarında kullanılır. Diğer farklılıklar arasında duvar kalınlığı, bolt çemberi çapı ve bolt boyutu gibi boyutsal özellikler de bulunur.

Kendinden flanşlı hava kanalı, bir hava dağıtım sisteminde kullanılan ve bir uçlarında flanş bulunan özel bir kanal türüdür. Flanş, kanalın ucundaki geniş metal yüzey olup, diğer parçaları tutmak veya montajı sağlamak için cıvata veya vida kullanılabilen deliklerle donatılmıştır. Bu tür kanallar, montaj sürecini kolaylaştırır ve sızdırmaz bir bağlantı sağlar, bu da hava dağıtımında verimliliği artırır ve enerji tasarrufuna yardımcı olur.