"Sanat sanat içindir" anlayışı, sanatın herhangi bir ahlaki, faydacı veya toplumsal işlevden bağımsız olarak, sadece sanat için yapılması gerektiğini savunur. Bu yaklaşıma göre: Eserler, toplumsal konulardan ve etik değerlerden tamamen bağımsızdır. Sanatın amacı, güzellik yaratmak ve duyusal haz vermektir. Sanat, eğitici bir rol üstlenmez. Eserlerde soyut, evrensel ve bireysel temalar işlenir. Bu anlayış, 19. yüzyılda Fransız yazar Théophile Gautier'ye dayanır ve özellikle Servet-i Fünun ve Fecr-i Ati toplulukları tarafından Türk edebiyatında benimsenmiştir. Ancak günümüzde bu anlayış, bireysel estetik ile toplumsal sorumluluğu birleştiren eserlerle daha esnek bir hale gelmiştir.