DevOps

Docker ile aşağıdaki işlemler yapılabilir: 1. Uygulama Dağıtımı: Docker, yazılımları kitaplıklar, sistem araçları, kod ve çalışma zamanı dahil olmak üzere tüm bağımlılıklarıyla birlikte konteynerler halinde paketler ve bu konteynerleri farklı ortamlarda çalıştırır. 2. Verimlilik Artışı: Konteyner tabanlı mimarisi sayesinde kaynak kullanımını optimize eder, tek bir ana sistemde birden fazla izole uygulama çalıştırmaya imkan tanır. 3. Mikroservis Mimarisi: Mikroservislerin geliştirilmesi, dağıtımı ve yönetimini kolaylaştırır, her bir mikroservisin bağımsız olarak ölçeklendirilmesine ve bakımına olanak tanır. 4. Sürekli Entegrasyon ve Teslimat (CI/CD): Yazılım teslim sürecini hızlandırarak daha hızlı ve güvenilir sürümler sunulmasını sağlar. 5. Güvenlik: Docker konteynerleri, uygulamaların ve işlemlerin sıkı bir şekilde izole edilmesini sağlar, yerleşik güvenlik tarama araçları sunar. 6. Bulut Dağıtımı: Docker, uygulamaların çeşitli bulut platformlarında dağıtımını sadeleştirir, esnekliği artırır ve belirli bir tedarikçi ile sınırlı kalmayı azaltır.

Docker ve Kubernetes arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Amaç ve Kullanım Alanı: - Docker, konteyner oluşturma ve çalıştırma için kullanılır, uygulamaların tek bir konteyner içinde paketlenmesini sağlar. - Kubernetes, konteynerlerin yönetimi, ölçeklendirilmesi ve orkestrasyonu için kullanılır, birden fazla konteynerin birlikte çalışmasını koordine eder. 2. Kapsayıcı Sayısı: - Docker, küçük ve orta ölçekli projeler için uygundur, tek bir konteynerle çalışırken yeterlidir. - Kubernetes, büyük ve karmaşık sistemlerde, çok sayıda konteynerin yönetimi için tercih edilir. 3. Esneklik ve Ölçeklenebilirlik: - Kubernetes, bulut üzerinde konteynerlerin otomatik ölçeklenmesini sağlar. - Docker, ölçeklendirme konusunda daha sınırlıdır, ancak Docker Swarm gibi araçlarla basit ölçeklenebilirlik sunar. 4. Depolama Çözümleri: - Kubernetes, kalıcı depolama çözümleri ve veri yönetimi konusunda daha fazla seçenek sunar. 5. Topluluk Desteği: - Kubernetes, geniş bir topluluk desteğine ve geniş bir eklenti ekosistemine sahiptir.

CI (Continuous Integration) ve CD (Continuous Delivery) arasındaki temel fark, yazılım geliştirme sürecindeki rolleridir: - CI, kod değişikliklerinin sık sık entegre edilmesi ve test edilmesi sürecini ifade eder. - CD, CI sürecinin devamı olarak, kodun otomatik olarak üretim ortamına dağıtılmasını içerir. Özetle, CI hazırlık aşaması, CD ise gerçek dağıtım aşaması olarak düşünülebilir.

CI (Continuous Integration), yazılım geliştirme sürecinde farklı bileşenlerin sürekli olarak birleştirilip test edilmesini sağlayan bir uygulama metodolojisidir. Bu süreç, şu işlevleri yerine getirir: 1. Kod Entegrasyonu: Geliştiricilerin kodlarını sıkça birleştirmelerine ve yazılımın bütünlüğünü kontrol etmelerine olanak tanır. 2. Otomatik Testler: Kod entegre edildikten sonra otomatik testlerin çalıştırılmasını sağlar, böylece hatalar erken aşamada tespit edilir. 3. Geri Bildirim: Test sonuçları ve hata raporlarını geliştiricilere geri bildirim olarak sunar. 4. Otomatik Dağıtım: Testler başarılı olursa, yazılımın otomatik olarak bir test ortamına veya üretim ortamına dağıtılmasını sağlar. CI, yazılım geliştirme süreçlerini daha verimli, hatasız ve hızlı hale getirerek işletmelerin rekabet avantajı elde etmesine yardımcı olur.

DevOps ve yazılımcı aynı şey değildir, ancak DevOps, yazılımcıların da içinde yer aldığı bir ekip çalışmasını ifade eder. DevOps, "Development" (geliştirme) ve "Operations" (operasyonlar) kelimelerinin birleşiminden oluşur ve yazılım geliştirme ile operasyon süreçlerini bir araya getirerek işbirliğini artırmayı hedefler. Yazılımcı ise, yazılım geliştirme sürecinde kod yazma, test etme ve diğer geliştirme faaliyetlerinden sorumlu olan kişidir.

Kubernetes'in avantajları şunlardır: 1. Otomatik Ölçeklendirme: Uygulamaların trafiğine göre konteyner sayısını otomatik olarak artırabilir veya azaltabilir. 2. Kendi Kendini Onarma: Bozulmuş veya çalışmayan pod'ları otomatik olarak yeniden başlatır veya değiştirir. 3. Dağıtılmış Depolama: Çeşitli depolama sistemlerini destekler ve bunları kolayca entegre eder. 4. Yük Dengeleme: Gelen istekleri çalışan tüm konteynerler arasında dengeler. 5. Sürekli Entegrasyon ve Sürekli Dağıtım (CI/CD): Yazılım geliştirme döngülerini hızlandırır ve hataları minimize eder. 6. Platform Bağımsızlığı: Konteynerlerin taşınabilirliği sayesinde herhangi bir bulut sağlayıcısında veya yerel veri merkezlerinde çalıştırılabilir. 7. Kaynak Optimizasyonu: CPU ve bellek gibi kaynakları dinamik olarak ayırarak gereksiz kaynak kullanımını önler.

Eclit, her ölçekteki işletmenin IT ihtiyaçlarını karşılamak için hizmet veren bir yönetilen hizmetler sağlayıcısıdır. Sunduğu hizmetler arasında: - Yönetilen Hizmetler: BT operasyonlarının sorunsuz yönetimi. - Bulut ve Hosting Çözümleri: IT altyapılarının modernizasyonu ve dijital dönüşüm hızının artırılması. - DevOps, SysOps ve Otomasyon Çözümleri: Büyük ölçekli ve kritik BT operasyonları için çözümler. Ayrıca, Eclit'in EclitGO markası altında self-servise cloud ve hosting çözümleri de bulunmaktadır.

Kubernetes aşağıdaki nedenlerle kullanılır: 1. Konteyner Yönetimi: Birden fazla konteynerin otomatik olarak dağıtılmasını, yönetilmesini ve ölçeklendirilmesini sağlar. 2. Mikroservis Mimarisi: Mikroservis tabanlı uygulamaların bağımsız olarak ölçeklendirilmesi ve yönetilmesi için idealdir. 3. Otomatik Ölçeklendirme: Uygulama yüküne bağlı olarak pod’ları otomatik olarak artırabilir veya azaltabilir, bu da performansın korunmasını ve gereksiz kaynak tüketiminin önlenmesini sağlar. 4. Sürekli Entegrasyon ve Dağıtım (CI/CD): Jenkins, GitLab CI/CD gibi araçlarla entegre edilerek otomatik yazılım dağıtımları yapılabilir. 5. Hibrit ve Çoklu Bulut Ortamları: Hem yerel veri merkezlerinde hem de AWS, Google Cloud, Azure gibi bulut platformlarında çalışabilir. 6. Büyük Veri ve Makine Öğrenimi: Büyük veri işleme ve makine öğrenimi projelerinde dağıtılmış işlem gücünü etkin bir şekilde yönetmek için kullanılır. Sonuç olarak, Kubernetes, modern yazılım geliştirme süreçlerinde verimli, güvenilir ve yüksek performanslı uygulamalar oluşturmak için vazgeçilmez bir araçtır.

DevOps öğrenmek zor olabilir, çünkü bu, yazılım geliştirme (Dev) ve IT operasyonları (Ops) alanlarını kapsayan geniş ve derin bir konudur. Zorlukların bazıları şunlardır: - Çeşitli araçların ve uygulamaların öğrenilmesi: Sürüm kontrol sistemleri, CI/CD araçları, yapılandırma yönetimi araçları ve izleme çözümleri gibi. - Kültürel değişim: Sürekli öğrenme, işbirliği ve başarısızlıktan ders çıkarma gibi DevOps zihniyetinin benimsenmesi gereklidir. - Entegrasyon: Geliştiricilerin operasyonel endişeleri, IT personelinin ise kodlama ve sürekli entegrasyon süreçlerini öğrenmesi gerekmektedir. Ancak, doğru bir öğrenme stratejisi ve pratik uygulamalarla bu zorluklar aşılabilir.

CD platformu, Continuous Delivery (Sürekli Dağıtım) sürecini ifade eder ve yazılım geliştirme süreçlerinde otomasyonu ve sürekliliği artıran bir dizi uygulama ve araç setini kapsar. CD platformunun ana bileşenleri: - Kod Entegrasyonu: Kod değişikliklerinin otomatik olarak kod deposuna eklenmesi. - Otomatik Testler: Kod değişikliklerinin doğruluğunun ve uygunluğunun test edilmesi. - Dağıtım: Test edilen kodun otomatik olarak dağıtım ortamlarına gönderilmesi ve kullanıma hazır hale getirilmesi. Bazı popüler CD platformları ve araçları: - Jenkins: Açık kaynaklı bir otomasyon sunucusu. - GitLab CI/CD: GitLab tarafından sağlanan entegre bir CD aracı. - CircleCI: Bulut tabanlı bir CD platformu. - Travis CI: GitHub ile entegre çalışan bir CI hizmeti. - Azure DevOps: Microsoft'un CI/CD platformu.

DevOps'un amacı, yazılım geliştirme ve operasyon ekipleri arasında işbirliği ve entegrasyonu teşvik ederek daha hızlı, daha kaliteli ve güvenilir yazılım ürünleri sunmaktır. Bu hedefler doğrultusunda DevOps, aşağıdaki yöntemleri kullanır: - Sürekli entegrasyon (CI): Geliştiricilerin kodlarını düzenli olarak merkezi bir depoya entegre etmelerini sağlar. - Sürekli teslimat (CD): Yazılımın geliştirme aşamasından sonra hızlı ve güvenli bir şekilde kullanıcıya sunulmasını sağlar. - Otomasyon: Geliştirme, test, dağıtım ve izleme süreçlerinin otomatik hale getirilmesi, insan hatalarını minimize eder ve süreçleri hızlandırır. Ayrıca, DevOps kültürü, ekipler arasındaki iletişimi artırarak sorumlulukların paylaşılmasını ve sürekli iyileştirme yapılmasını sağlar.

Kubernetes ve Docker arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Amaç ve Kullanım Alanı: - Docker, konteyner oluşturma ve çalıştırma için bir platform sağlar, tek bir konteynerin yönetimi ile ilgilenir. - Kubernetes, birçok konteynerin yönetimini otomatikleştirir, orkestrasyon ve ölçeklendirme gibi işlemleri yapar. 2. Esneklik ve Ölçeklenebilirlik: - Docker, basit ve orta ölçekli projeler için uygundur, ölçeklendirme konusunda sınırlıdır. - Kubernetes, bulut üzerinde birçok konteynerin otomatik ölçeklenmesini sağlar. 3. Depolama Çözümleri: - Kubernetes, kalıcı depolama çözümleri ve veri yönetimi konusunda daha fazla seçenek sunar. 4. Topluluk Desteği: - Kubernetes, geniş bir topluluk desteğine ve geniş bir eklenti ekosistemine sahiptir. Özetle, Docker konteynerleri oluşturmak ve dağıtmak için kullanılırken, Kubernetes bu konteynerleri verimli bir şekilde yönetmek ve ölçeklendirmek için kullanılır.

Kubernetes kurulumu için aşağıdaki adımlar izlenmelidir: 1. Sistem gereksinimlerini kontrol edin: Minimum 2 CPU, 2 GB RAM ve 20 GB disk alanı gereklidir. 2. Paket yöneticisini güncelleyin: İşletim sisteminizin paket yöneticisini güncelleyin (örneğin, Ubuntu için `sudo apt update` komutunu kullanın). 3. Docker'ı kurun ve yapılandırın: Docker'ın sisteminizde kurulu ve yapılandırılmış olması gerekir, kurulum için `sudo apt install docker.io` komutunu kullanın. 4. Kubernetes bileşenlerini indirin ve kurun: `kubectl`, `kubeadm` ve `kubelet` gibi temel Kubernetes bileşenlerini aşağıdaki komutlarla indirin ve kurun: - `kubectl`: `sudo apt install kubectl` - `kubeadm` ve `kubelet`: `kubeadm init` komutunu kullanarak kurulumu başlatın. 5. Cluster'ı başlatın: Master ve worker nodları ayırarak `kubeadm init` komutunu çalıştırın. Ek adımlar: - Ağ eklentilerini kurun: Kubernetes cluster'ında ağ iletişimini sağlamak için Calico, Flannel veya WeaveNet gibi bir ağ eklentisi kurun. - Kaynak yönetimi ve izleme: Kubernetes'i yönetmek için `kubectl` aracını kullanarak pod, servis ve namespace gibi bileşenler üzerinde değişiklikler yapın ve izleme araçları (örneğin, Prometheus ve Grafana) ile durumu takip edin.

Kubernetes cluster'ında en az iki master node ve bir düzine kadar worker node bulunması önerilir, bu sayede iyi bir yüksek kullanılabilirlik ve redundancy sağlanır. Ancak, kesin node sayısı, organizasyonun ihtiyaçlarına ve performans gereksinimlerine göre değişebilir.

ECS (Elastic Container Service) sistemi şu şekilde çalışır: 1. Docker Entegrasyonu: ECS, Docker konteynerlerini yönetir ve her Amazon EC2 örneğinde bir Docker daemon çalıştırır. 2. Küme Yönetimi: ECS, konteyner kümelerini oluşturur, çalıştırır ve ölçeklendirir. 3. Görev Tanımlama: Her konteynerin nasıl çalışacağını belirten bir görev tanımı oluşturulur. 4. Hizmet Oluşturma: Görevler, bir hizmet olarak dağıtılır ve bu hizmet, otomatik olarak ölçeklenebilir. 5. Yük Dengeleme: ECS, AWS ELB ile entegre olarak trafik dağılımını yapar. 6. Depo Desteği: Görev Tanımlamasında belirtildiği sürece, herhangi bir erişilebilir özel Docker registry, üçüncü taraf deposu veya Docker Hub kullanılabilir. 7. Programatik Kontrol: ECS, konteynerleri başlatmak, durdurmak ve kümeleri yönetmek için API'ler aracılığıyla kontrol edilebilir.

DevOps, "Development" (Geliştirme) ve "Operations" (Operasyonlar) kelimelerinin birleşiminden oluşur ve yazılım geliştirme ve operasyon ekiplerinin işbirliğini teşvik eden bir kültür ve uygulama seti olarak tanımlanır. DevOps'un temel görevleri şunlardır: - Sürekli Entegrasyon ve Sürekli Teslimat (CI/CD): Kod değişikliklerinin sık sık entegre edilmesi ve otomatik olarak üretim ortamına teslim edilmesi. - Otomasyon: Tekrarlayan ve zaman alıcı görevleri minimize ederek süreçlerin daha verimli çalışmasını sağlamak. - İzleme ve Geri Bildirim: Sistemlerin performansını sürekli izleyerek potansiyel sorunların erken tespit edilmesi. - Güvenlik Entegrasyonu: Güvenlik testlerinin yazılım geliştirme süreçlerine dahil edilmesi. DevOps mühendisleri, bu süreçleri uygulayarak yazılım teslimatını hızlandırır, otomasyonu artırır ve süreçleri iyileştirir.

Longhorn, Kubernetes ortamlarında yüksek kullanılabilirlik, esneklik ve kolay yönetim sunarak dinamik, kalıcı depolama alanı sağlar. İşe yarar özellikleri: - Kolay kurulum ve yönetim: Kullanıcı dostu bir arayüzle hızlı entegrasyon sağlar. - Otomatik replikasyon: Veri kaybı riskini azaltır. - Snapshot ve yedekleme: Felaket kurtarma süreçlerini kolaylaştırır. - Esnek ölçeklendirme: Depolama kapasitesini dinamik olarak artırıp azaltabilir. Ayrıca, açık kaynaklı bir proje olup, geniş bir topluluk tarafından desteklenmektedir.

DevOps ile aşağıdaki içerikler yayınlanabilir: 1. Yazılım Uygulamaları: DevOps, yazılım geliştirme süreçlerini hızlandırarak yeni özelliklerin ve güncellemelerin daha hızlı yayınlanmasını sağlar. 2. Konteynerleştirilmiş Uygulamalar: Docker ve Kubernetes gibi araçlar kullanılarak konteynerleştirilmiş uygulamalar yayınlanabilir. 3. Mikro Hizmetler: Mikro hizmet mimarisi ile geliştirilen küçük servisler, DevOps süreçleri ile yönetilerek yayınlanabilir. 4. İzleme ve Loglama Raporları: Prometheus, Grafana ve ELK Stack gibi araçlarla sistemlerin performansı ve güvenliği izlenerek raporlar oluşturulabilir. 5. Otomasyon Senaryoları: Altyapının kod olarak yönetilmesi (IaC) ve otomasyon araçları ile tekrarlanabilir ve ölçeklenebilir süreçler yayınlanabilir.

TransformUs iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Teknoloji ve Yazılım Çözümleri: TransformUs, bir yazılım evi olarak, mobil uygulamalar, web uygulamaları, özel yazılım, e-ticaret ve DevOps gibi alanlarda dijital çözümler sunar. 2. Eğitim Yöntemi: TransformUs, Deakin Üniversitesi'nin Fiziksel Aktivite ve Beslenme Enstitüsü tarafından geliştirilen bir eğitim yöntemidir.

DevOps yayınlama, yazılım geliştirme ve operasyon ekiplerinin işbirliği içinde çalışarak yazılımın hızlı ve güvenilir bir şekilde yayınlanması sürecidir. Bu süreçte kullanılan bazı temel uygulamalar şunlardır: - Sürekli Entegrasyon (CI): Geliştiricilerin kod değişikliklerini düzenli aralıklarla merkezi bir depoda birleştirmesi ve ardından otomatik derleme ve test işlemlerinin gerçekleştirilmesi. - Sürekli Teslimat (CD): Kod değişikliklerinin otomatik olarak oluşturulup, test edilip üretim ortamına dağıtılması. - Mikro Hizmetler: Büyük ve karmaşık sistemlerin, her biri tek bir amacı yerine getiren küçük hizmetlere ayrılması. - Kod Olarak Altyapı: Sistem kaynaklarının ve topolojilerinin, ekiplerin kaynakları kod gibi yönetmesine olanak tanıyan bir şekilde tanımlanması. DevOps yayınlama, otomasyon ve izleme araçları sayesinde süreçlerin daha verimli, tekrarlanabilir ve denetlenebilir olmasını sağlar.