DavranışBilimi

Sosyal kaytarma davranışı, bireylerin bir gruba dahil olduklarında, tek başlarına çalıştıklarından daha az çaba göstermeleri durumunu ifade eder. Bu davranışın bazı nedenleri şunlardır: - Motivasyon eksikliği: Görev verildiğinde motivasyonu düşük olan insanlar, grup içinde kaytarma davranışlarını daha fazla gösterirler. - Sorumluluk dağılımı: Bireyler, gösterdikleri çabanın önemli olmadığını ve yaptıkları işten kişisel olarak sorumlu olmadıklarını düşündüklerinde, kaytarma eğilimi gösterirler. - Grup büyüklüğü: Grup büyüdükçe, bireysel performans azalır. Sosyal kaytarma, hem grubu hem de kurumu olumsuz etkiler ve verimliliğin düşmesine yol açar.

En vahşi çiftleşme davranışları, bonobolar olarak bilinen Pygmy şempanzelerinde gözlemlenmektedir.

Çakal ve köpek aynı tür değildir, ancak aynı familyaya (Canidae) aittirler. Aralarındaki bazı temel farklar: - Fiziksel görünüm: Çakallar genellikle daha ince ve uzun bir vücuda sahipken, köpeklerin vücut yapısı ırkına bağlı olarak değişir. - Davranış: Çakallar yarı sosyal hayvanlardır ve küçük gruplar halinde yaşarlar, köpekler ise insanlarla olan etkileşimleri sayesinde oldukça sosyaldir. - Beslenme: Çakallar etoburdur ve küçük memeliler, kuşlar ve meyvelerle beslenirler, köpekler ise insanların evcilleştirdiği hayvanlar olarak kuru mama, et, sebze gibi çeşitli gıdalarla beslenirler. - Yaşam alanı: Çakallar açık alanlarda, bozkır ve çöl gibi yerlerde yaşarken, köpekler insanların evlerinde ve şehirlerde yaşarlar.

İnekler, eşlerini içgüdüsel olarak ve genetik uyum arayışına dayanarak seçerler. Ayrıca, ineklerin sürü içindeki diğer bireylere karşı özel bir ilgi göstermeleri de bu bağlamda değerlendirilebilir.

Maymunlar çeşitli nedenlerle bağırırlar: 1. Tehlike Uyarısı: Maymunlar, tehlike anında diğer bireylere seslenerek uyarıda bulunurlar. 2. Grup Koordinasyonu: Grup halinde yaşayan maymunlar, birbirleriyle sürekli iletişimde kalmak için bağırışlar kullanırlar. 3. Yemek ve Beslenme: Besin kaynaklarının bulunduğu durumlarda, maymunlar birbirlerine seslenerek bu durumu bildirirler. 4. Oyun ve Sosyal Etkileşim: Genç maymunlar arasında oyun oynarken de sesler çıkararak birbirleriyle etkileşimde bulunurlar.

Şakrak kuşlar, çeşitli nedenlerle öterler: 1. Genetik ve Çevresel Faktörler: Şakrak kuşlarının ötüş yetenekleri genetik yapılarıyla ilişkilidir ve doğal akustik ortamlarda daha iyi öterler. 2. Üreme Dönemi: Erkek şakrak kuşları, dişileri çekmek için etkileyici ötüşler sergilerler. 3. Alan Savunması: Güzel ve güçlü bir öterek, diğer erkeklere karşı bölgelerini savunurlar. 4. Stres ve Korku: Korku ve heyecan durumlarında ötme davranışları gösterebilirler. 5. Can Sıkıntısı ve İlgi İhtiyacı: Yalnız kaldıklarında veya yeterince ilgi görmediklerinde ötüşle dikkat çekmeye çalışırlar.

Kurtlar, çeşitli nedenlerle evcilleştirilemez: 1. Sosyal ve Davranışsal Nedenler: Kurtlar, karmaşık sosyal yapılara ve hiyerarşik düzenlere sahiptir. 2. Genetik ve Evrimsel Faktörler: Kurtlar, evcil köpeklerin aksine, binlerce yıl süren evrimsel süreç sonucu vahşi yaşamın gerektirdiği özelliklerini korumuştur. 3. Doğal İçgüdüler: Kurtların doğuştan gelen içgüdüleri, insanlara karşı mesafeli davranmalarına ve güven duymamalarına sebep olur. 4. Güvenlik Endişeleri: Kurtların evde beslenmesi, hem insanlar hem de kurtlar için güvenlik riskleri oluşturur.

Kurtlar, genetik benzerliklerinden dolayı köpeklerle çiftleşebilirler. Ayrıca, kurtların bölgesel davranışları ve nüfus azalması gibi faktörler de çiftleşmeye yol açabilir.

Hayvanlar, çeşitli yöntemler kullanarak iletişim kurarlar: 1. Ses ile İletişim: Uzak mesafelerde etkili olup, karanlıkta ve yoğun ormanlık alanlarda avantaj sağlar. 2. Görsel İletişim: Kısa mesafelerde hızlı ve ani iletişim sağlar. 3. Koku ve Feromonlar: Kimyasal maddeler aracılığıyla yapılan bu iletişim, daha yavaş hedefe ulaşır ancak geniş alanlara yayılabilir. 4. Dokunsal İletişim: Fiziksel temas yoluyla gerçekleşen bu iletişim, kısa mesafeli etkileşimlerde etkilidir. 5. Elektriksel İletişim: Bulanık suda yaşayan hayvanlar, elektrik sinyalleri göndererek iletişim kurarlar.

Davranış ve tepki arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: - Davranış, organizmanın çevreden gelen uyarılara karşı gösterdiği tepkiler bütünüdür. - Tepki ise, uyarının etkisine bağlı olarak farklı şekillerde gerçekleşen ve bu uyarılara karşı ilgili kas ve bezlerle oluşturulan cevaptır.

Kuzgunların neden tek ayak üstünde durduklarına dair kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, bu davranışın kuşlar arasında genel olarak kabul edilen bazı nedenleri vardır: 1. Denge ve Adaptasyon: Tek ayak üstünde durmak, kuşların ağırlık merkezini orta noktaya taşıyarak dengede kalmalarını kolaylaştırır. 2. Sıcaklık Düzenlemesi: Ayaklar tüysüz ve ince olduğu için hızla ısı kaybeder, bu nedenle tüylerin arasında çekilerek vücut ısısını korumaya çalışırlar. 3. Dinlenme: Özellikle uzun süre bir yere tünediklerinde ayaklarını dinlendirirler. 4. Stres veya Rahatlık: Kendilerini güvende hissettiklerinde ve uyumaya hazırlanırken bu pozisyonu alırlar. Eğer kuzgunun sürekli aynı ayağının üzerinde durması veya diğer anormal davranışlar sergilemesi durumunda, bir veteriner hekime danışılması önerilir.

Fizyolojik psikolojinin temel ilkeleri şunlardır: 1. Sinir Sistemi ve Davranış: Sinir sistemi, beyin, omurilik ve periferik sinirlerden oluşur ve bireylerin çevreye tepkilerini şekillendirir. 2. Hormonlar ve Duygular: Hormonlar, duygusal durumlar üzerinde önemli etkiler yaratır; stres hormonları (adrenalin, kortizol) ve mutluluk hormonları (serotonin, dopamin) bu süreçte rol oynar. 3. Genetik Temaslar: Genetik yapı, bireylerin davranışları üzerinde etkili bir rol oynar ve bazı psikiyatrik hastalıkların genetik yatkınlıkla ilişkili olduğu bulunmuştur. 4. Evreler Arasındaki Etkileşim: Psikolojik süreçler, sadece biyolojik faktörler tarafından değil, aynı zamanda çevresel etmenler ve kişisel deneyimlerle de biçimlenir. Bu ilkeler, fizyolojik psikolojinin insan davranışlarını ve zihinsel süreçleri anlamak için kullandığı temel çerçeveyi oluşturur.

Çakallar ve köpekler, Canidae familyasına ait olsalar da, birçok açıdan farklılık gösterirler: 1. Fiziksel Görünüm: Çakallar genellikle daha ince ve uzun bir vücuda sahiptir, kulakları büyük ve dik konumdadır. 2. Davranış: Çakallar yarı sosyal hayvanlardır, küçük gruplar halinde yaşarlar ve bağımsız avcılar olarak da hareket edebilirler. 3. Beslenme: Çakallar etoburdur ve küçük memeliler, kuşlar ve meyvelerle beslenirler. 4. Yaşam Alanı: Çakallar, açık alanlarda, bozkır ve çöl gibi yerlerde yaşarlar. 5. Ekolojik Rol: Çakallar, ekosistemde avcı rolü üstlenirler ve popülasyon kontrolüne yardımcı olurlar.

Ölen bir yavru kedinin diğer yavruları etkilemesi, anne kedinin içgüdüsel davranışlarına bağlıdır. Anne kedi, ölü yavruyu diğer yavruların tehlikeye atılmaması için yiyebilir veya başka bir yere taşıyabilir. Ayrıca, ölü yavrunun yayabileceği koku ve çürüme süreci, diğer yavruların sağlığını tehdit edebilecek mikropları da beraberinde getirebilir.

Kurtlar, yan profilden ısırmazlar, çünkü bu davranış genellikle uyarı amaçlı ve disiplini sağlamak için yapılan bir harekettir.

Kurtlar, yüksek dağlarda avlanma ve üreme davranışlarını sürdürebilmek için yaşarlar. Ayrıca, dağlık bölgeler, diğer yırtıcı hayvanların daha az bulunduğu yerler olduğundan, kurtlar burada daha rahat bir şekilde hareket edebilirler.

Klasik ve edimsel koşullanma arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Davranış ve Uyaran İlişkisi: Klasik koşullanmada iki uyaran arasındaki ilişki önemlidir. 2. Davranış Türü: Klasik koşullanmada yanıt davranışları (otomatik, içgüdüsel tepkiler) yer alırken, edimsel koşullanmada organizmanın çevresi üzerinde etkide bulunan ve belirli sonuçlara yol açan edimsel davranışlar söz konusudur. 3. Kontrol: Klasik koşullanmada organizma pasiftir ve kontrol edemediği olaylar arasındaki ilişkileri öğrenir. 4. Öğrenme Süreci: Klasik koşullanmada öğrenme, uyaranların tekrar tekrar eşleştirilmesiyle gerçekleşir.

Maymunlar, özellikle bonobolar gibi türler, ateş yakmayı kendi istekleri doğrultusunda ve yemek pişirme gibi pratik amaçlar için yapabilirler. Bu davranış, insan atalarının ateşi nasıl kullanmaya başladıklarına dair ipuçları sunabilir.

Fogg Davranış Modeli, Stanford Üniversitesi'nden Dr. BJ Fogg tarafından geliştirilen, insan davranışlarını analiz etmek ve tasarlamak için kullanılan bir modeldir. Bu modele göre, bir davranışın gerçekleşmesi için üç temel unsurun aynı anda bir araya gelmesi gerekir: motivasyon, yetenek ve tetikleyici: 1. Motivasyon: Bireyin davranışı gerçekleştirme isteği. 2. Yetenek: Bireyin gerekli bilgi ve becerilere sahip olması. 3. Tetikleyici: Davranışı başlatan dış etkenler. Bu üç unsurun birleşimi, davranış değişikliği denklemini oluşturur: Davranış (B) = Motivasyon (M) × Yetenek (A) × Tetikleyici (T).

Kedi ve tavşan çiftleşemezler çünkü bunlar farklı türlerdir ve genetik, üreme sistemleri ve davranışsal özellikler açısından büyük farklılıklar gösterirler. - Genetik farklılıklar: Kedilerin 38, tavşanların ise 44 kromozomu vardır ve bu farklı kromozom sayısı, genetik materyalin uyuşmamasına neden olur. - Üreme sistemleri: Tavşanlar yıl boyunca birden fazla kez çiftleşebilirken, kediler belirli dönemlerde çiftleşirler. - Davranışsal özellikler: Tavşanlar sosyal hayvanlar olup sürü halinde yaşamayı tercih ederken, kediler genellikle daha bağımsız bir yaşam tarzına sahiptir.