Barut

Fişekte kapsül, ateşli silahların ateşleme işlemini gerçekleştiren küçük bir patlayıcı kapsüldür. İşlevi, tetik çekildiğinde patlayarak barutun ateşlenmesini sağlamak ve projektilin (merminin) namludan fırlayarak hedefe ulaşmasını sağlamaktır.

Silahın ilk mucidi olarak kabul edilen kişi Çinli simyacılardır. Barutu, milattan sonra 9. yüzyılda ölümsüzlük iksirini ararken tesadüfen keşfetmişlerdir.

7.62 mm mermiler genellikle küresel barut içerir ve bu barutun ağırlığı yaklaşık 3 gram civarındadır.

Oyuncak silahlarda barut yerine dumansız barut kullanılır.

Havai fişeğin içinde genellikle barut, fitil ve çeşitli kimyasal maddeler bulunur. Barut, %75 potasyum nitrat (KNO3), %15 kömür (karbon) veya %10 sülfürden oluşur. Fitil, barutu ateşlemek için kullanılır ve patlamanın ardından havai fişeği gökyüzüne fırlatan basınçlı havayı oluşturur. Kimyasal maddeler ise yıldız adı verilen küçük parçalarda bulunur ve bu yıldızlar, yakıldıklarında farklı renkler ve şekiller oluşturur.

Dinamite barut katılmaz çünkü dinamit, baruttan daha güçlü ve güvenli bir patlayıcıdır. Dinamit, nitrogliserinin emici bir malzeme ile karıştırılmasıyla oluşturulur ve bu sayede sürtünme ve sıcaklık artışına karşı daha kararlı hale gelir.

En küçük barutlu mermi, 25 ACP gibi küçük tabanca fişeklerinde kullanılan ve 1 gran barut içeren mermidir.

Barutta kükürt ve karbon dışında bulunan madde potasyum nitrat (güherçile)dır.

Barut icat edilmeden önce, ateşli silahların atası olarak kabul edilen ve barutla çalışan ilk silah Ateş Mızrağı vardı. Bu mızrak, taş, pelet veya metallerin barut yardımıyla ateşlendiği, bambu gövdesinden oluşan ve elle ateşlenen ilkel bir silahtı.

Güherçile (potasyum nitrat), barutta oksitleyici olarak kullanılır.

Barutun hammaddesi odun kömürü tozu, kükürt ve potasyum nitrattır.

Barut, ateşli silahlarda kullanılan patlayıcı bir maddedir.

Eski silahların barutsuz çalışmasının nedeni, bu silahların barutun icadından önce geliştirilmiş olmasıdır. Baruttan önce, topçuluk basit mekanik düzenekler kullanılarak yapılırdı ve bu düzenekler ağır taşları veya tutuşabilen malzemeleri fırlatmak için kullanılırdı.

Fişek barutu üç ana çeşite ayrılır: 1. Sevk Barutu: Yanma ısısı ve hızının kontrolü için kimyasal maddeler ilave edilmiş nitroselülozdan oluşur. 2. Dumansız Barut: Yandığında is çıkarmayan ve hacmi 900 katına kadar büyüyebilen, hafif silah fişeklerinde kullanılan barut türüdür. 3. Kara Barut: Çok ince toz haline getirilmiş maddelerin karışımı ile oluşan, yandığında alev ve yoğun bir is çıkaran barut türüdür.

Modern ateşli silahlarda fişeklerde dumansız barut kullanılır.

Barut iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Barut Ağacı Kabuğu: Barut ağacı kabuğunun çeşitli faydaları vardır: - Kabızlık ve safra eksikliğine iyi gelir. - Hemoroid, dolaşım bozuklukları ve bağırsak parazitlerine karşı etkilidir. - Karaciğer hastalıkları, sarılık ve siroza karşı kullanılır. - Haricen, çıban ve yaraların iyileşmesini hızlandırır. 2. Ateşli Silahlar: Barut, ateşli silahlarda patlama ile itiş kuvveti oluşturmak için kullanılan patlayıcı bir maddedir.

Boncuk atan silahlar ve barutlu silahlar farklı amaçlar ve özellikler taşır, bu nedenle doğrudan bir güç karşılaştırması yapmak zordur. Boncuk atan silahlar, genellikle plastik boncuklar atan ve sıkıştırılmış gaz kullanan oyuncak silahlardır. Barutlu silahlar ise gerçek mühimmat kullanan, yüksek hızda metal çekirdekleri ateşleyen ve ölümcül etkiye sahip ateşli silahlardır.

Kurusıkı mermilerinde farklı barut çeşitleri bulunmaktadır, bunlar arasında: 425 bar, 475 bar, 500 bar, 550 bar ve 600 bar gibi basınç değerlerine sahip barutlar yer alır.

Barut kokusu, su kaynağından çıktıktan sonra herhangi bir koku yaymasa da barut suyundaki kükürt ve bromür kokusuna benzer.

Çinliler, barutu 904 yılında silah olarak kullanmaya başladılar.