Ağaçlar

Çınar ağaçları uygun koşullar altında 500 ila 1000 yıl arasında yaşayabilirler. Dolayısıyla, 11 yıl gibi kısa bir süre yaşamaları olağan değildir. Çınar ağaçlarının yaşam süresini etkileyen faktörler arasında iklim, toprak kalitesi, hastalıklar ve zararlıların etkisi gibi çevresel koşullar yer alır.

Fidan dip kurdu (Capnodis spp.) özellikle sert çekirdekli meyve ağaçlarında görülür. Ayrıca, söğüt, çitlembik, idris, incir ve kuzu kulağı gibi bitkilerde de zarar yapar.

Mimoza ağacının ömrü düzenli bakım yapıldığında 50 yıla kadar uzayabilir.

Unlu bit en çok turunçgil ağaçlarında görülür.

Bazı ağaçlar, çeşitli nedenlerle birbirlerini sevmezler: 1. Allelopatik Etkiler: Ceviz ağacı, juglon adı verilen toksik bir madde salarak diğer bitkilerin büyümesini engeller. 2. Su ve Işık Rekabeti: Elma ve kiraz ağaçları, farklı su ve ışık ihtiyaçlarına sahip oldukları için yan yana dikilmemelidir. 3. Kök Çatışması: Erik ve şeftali ağaçları, aynı toprakta rekabet ederek birbirlerinin gelişimini olumsuz etkiler. 4. Toprak Asitliği: İğne yapraklı ağaçlar, özellikle çam, toprak asitliğini artırarak geniş yapraklı ağaçların besin maddelerine erişimini kısıtlar. Bu tür uyumsuzlukları önlemek için ağaç dikiminde dikkatli planlama yapmak önemlidir.

İstanbul'da yaprak döken ağaçlar arasında akçaağaç, huş, söğüt, meşe, ceviz, kızılcık ve erguvan bulunmaktadır.

İncir ağacı mezarlığa dikilirse, bu durum bazı inanışlara göre "ocağı mezarlığa çevirmek" anlamına gelir. Ayrıca, genel olarak mezarlığa ağaç dikmenin sevap olduğu ve dikilen ağacın ölünün ruhundan azabın hafifletilmesine sebep olabileceğine dair rivayetler de vardır. Bu nedenle, incir ağacı yerine daha uygun bitkilerin tercih edilmesi önerilir.

Mezara incir ağacı dikilmez çünkü incir ağacının kökleri çok güçlüdür ve yayıldığı yerlerde zarar verebilir. Ayrıca, incir ağacının yeraltı dünyasıyla bağlantılı olduğu ve uğursuz sayıldığı inancı da bu ağacın mezarlıklara dikilmesini engelleyen bir diğer faktördür.

Ateş yanıklığı en çok elma, armut ve ayva ağaçlarında görülür. Ayrıca, yenidünya ve muşmula ağaçlarında da ciddi enfeksiyonlara neden olur. Ateş yanıklığı, yumuşak çekirdekli meyve ağaçları dışında, dağ muşmulası, ateş dikeni, ak diken ve üvez gibi bazı süs ve orman florası bitkilerinde de görülebilir.

Dar yapraklı servi ağaçları 2000 ya da 3000 yıl yaşayabilen nadir bitkilerdendir.

Leylandi ağacının en hızlı büyümesi için aşağıdaki bakım önerilerine dikkat edilmelidir: 1. Dikim Zamanı ve Yeri: Leylandi, iyi drene edilen toprakları ve bol güneş alan yerleri sever. 2. Sulama: Yeni dikilen fidanlar, köklerin hızlı gelişmesi için düzenli sulamaya ihtiyaç duyar. 3. Gübreleme: Leylandi, ilkbahar aylarında azot açısından zengin gübre ile beslenmelidir. 4. Budama: Yılda en az iki kez, ilkbahar ve sonbahar aylarında budama yapmak ağacın sağlıklı büyümesine yardımcı olur. 5. Sabitleme: Rüzgar ve diğer dış etkenlerden korunması için fidanın sabitlenmesi önemlidir.

Ordu'da çok çeşitli ağaçlar yetişmektedir. Bu ağaçlar arasında şunlar bulunmaktadır: Geniş yapraklı ağaçlar: Kayın, kestane, gürgen, ıhlamur, akçaağaç, meşe. İğne yapraklı ağaçlar: Sarıçam, köknar, karaçam, ladin. Meyve ağaçları: Armut, ceviz, dut, elma, erik, fındık. Ayrıca, Ordu'da anıt ağaç olarak tescillenmiş 28 ağaç bulunmaktadır.

Mavi servinin en iyisi olarak değerlendirilebilecek birkaç çeşit bulunmaktadır: 1. Cupressus Arizonica: Bu tür, mavi tonlu iğne yaprakları ve zarif konik şekliyle öne çıkar. 2. Mavi Ladin: Anadolu'da yaygın olarak bulunan, susuzluğa dayanıklı ve hızlı gelişen bir türdür. 3. Mavi Servi Fidanı: 15 metreye kadar boylanabilen, her dem yeşil ve hafif bir yapıya sahip olan bu fidan, yol ağaçlandırmasında ve dekoratif amaçlarla kullanılır.

Pençe imame genellikle pelesenk ağacından yapılır.

Bodur meyve ağaçları arasında aşağıdaki türler bulunmaktadır: Elma; Armut; Kiraz; Şeftali; Kayısı; Nar; Zeytin.

Çiçeklik için kullanılabilecek bazı ağaçlar şunlardır: 1. Beyaz Kartopu (Viburnum Opulus): Bahar aylarında açan beyaz çiçekleri ve sonbaharda renk değiştiren yapraklarıyla dekoratif bir ağaçtır. 2. Kırmızı Fırça (Callistemon): Parlak kırmızı renkli çiçekleri ile dikkat çeker ve kuraklığa dayanıklıdır. 3. Melisa (Melissa Officinalis): Limon kokusuyla tanınan ve hem çay olarak tüketilebilen hem de bahçeyi süsleyen bir bitkidir. 4. Mor Salkım (Wisteria): Gösterişli ve sarkık çiçek demetleri ile romantik bir atmosfer yaratır. 5. Süs Akasyası (Robinia Pseudoacacia): Zarif beyaz çiçekleri ve azot fiksasyonu yapma özelliği ile bilinir.

Cennet Bahçesi'nde aşağıdaki ağaçlar bulunmaktadır: 1. Hurma ağacı. 2. Nar ağacı. 3. Reyhan. 4. Kiraz ağacı. 5. Muz ağacı. 6. Tûba ağacı (cennetin en büyük ağacı).

Gökkuşağı ağacı (Gökkuşağı Okaliptüsü), kabuğunu dökerken farklı renklere büründüğü için renkli olarak adlandırılır. Bu ağacın özellikleri şunlardır: - Renk değişimi: Parlak yeşil iç kabuk, zamanla mavi, mor, turuncu ve kestane rengi gibi renklere dönüşür. - Neden: Kabuğun farklı zamanlarda dökülmesi ve havayla temas etmesi, renklerin ortaya çıkmasına neden olur. - Kullanım alanı: Renkli ve desenli gövdeleri nedeniyle süs ağacı olarak da yetiştirilir.

Ağaç gövdesi çeşitli nedenlerle kesilir: 1. İnşaat ve Yapı Malzemeleri: Yeni evler ve binalar inşa etmek için yer açmak. 2. Tarımsal Kullanım: Araziyi tarımsal faaliyetler için temizlemek. 3. Odun İhtiyacı: Evlerin ısıtılması ve yemek pişirmek için odun elde etmek. 4. Ekolojik Nedenler: Hastalıklı, kuru veya zararlı ağaçlardan kurtulmak. 5. Güvenlik: Ağaçların devrilme riskini ortadan kaldırmak.

Limba ağacı, Doğu ve Orta Afrika kökenli bir ağaçtır.