• Buradasın

    SVM nasıl çalışır?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Support Vector Machine (SVM) algoritması, verileri sınıflara ayıran en iyi hiperdüzlemi bulmayı hedefler 235.
    SVM'nin çalışma prensibi:
    1. Veri noktalarının temsili 5. Her bir veri noktası, çok boyutlu bir uzayda bir nokta olarak temsil edilir 5.
    2. Hiperdüzlem 5. Hiperdüzlem, verileri birbirinden ayıran bir sınırdır 5. SVM, bu düzlemi, verilerin sınıfları arasında en geniş mesafeyi sağlayacak şekilde bulmaya çalışır 5.
    3. Maksimum marj 5. SVM, her iki sınıf arasındaki marjı maksimize etmeye çalışır 5.
    4. Destek vektörleri 5. Sınıfları ayıran sınırın etrafındaki veri noktalarından en uzak olanlar, destek vektörleri olarak adlandırılır 5. Bu noktalar, SVM'nin doğruluğunu belirler 5.
    5. Kernel (çekirdek fonksiyonları) 5. Veriler doğrusal olmayan bir sınırla ayrılabiliyorsa, kernel trick kullanılır 5. Bu yöntem, verileri daha yüksek boyutlu bir uzaya dönüştürerek doğrusal olarak ayrılamayan verilerin bir hiperdüzlemle ayrılmasını sağlar 5.
    SVM, doğrusal ve doğrusal olmayan veri setlerinde etkili bir şekilde kullanılabilir 5.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    SVM hangi durumlarda kullanılır?

    Destek Vektör Makinesi (SVM), genellikle sınıflandırma ve regresyon problemlerinde kullanılır. SVM'nin kullanıldığı bazı durumlar: Biyoinformatik. Görüntü sınıflandırma. Metin sınıflandırma. Yüksek boyutlu veriler. Doğrusal olmayan veriler. Ayrıca, SVM'ler ayırma marjını maksimize etme hedefi sayesinde aşırı öğrenmeye daha az eğilimlidir ve aykırı değerlere karşı dayanıklıdır.

    SVM neden iyi çalışır?

    Destek Vektör Makinesi (SVM), çeşitli nedenlerle iyi çalışır: Yüksek boyutlu uzaylarda etkinlik: Boyut sayısının örnek sayısından fazla olduğu durumlarda etkilidir. Genelleme yeteneği: Marjin maksimizasyonu yaparak aşırı öğrenme (overfitting) riskini azaltır. Etkin sınıflandırma: Özellikle iki sınıflı problemler için yüksek doğruluk oranları sunar. Destek vektörleriyle öğrenme: Sadece destek vektörlerini kullanarak öğrenme sürecini hızlandırır ve hesaplama maliyetini azaltır. Esneklik: Çekirdek fonksiyonları ile doğrusal olmayan problemleri çözebilir. Ancak, büyük veri setleri için eğitim süresi ve hafıza kullanımı yüksek olabilir ve optimum çekirdek fonksiyonunun seçimi zorlayıcı olabilir.