Ventilasyon takibi, hastanın durumuna ve kullanılan ventilasyon yöntemine göre değişiklik gösterebilir. Genel olarak şu adımları içerir: Klinik bulguların takibi: Hastanın konumu, personel eğitimi ve deneyimi, bilinç düzeyi, nörolojik durum ve deliryum riski izlenmelidir. Solunum sayısının takibi: Solunum sayısı ve kalp atım hızı sürekli izlenmelidir. Vital bulguların takibi: Elektrokardiyografi ile kalp ritmi, stabil hastalarda noninvaziv kan basıncı ölçümü, hemodinamik instabilitede ise invaziv ölçümler yapılmalıdır. Pulse oksimetre kullanımı: SpO2 seviyesinin %90 civarında tutulması hedeflenmelidir. Kan gazı takibi: Özellikle akut hastalarda pulse oksimetre ile birlikte kan gazı analizleri yapılmalıdır. Komplikasyon takibi: Abdominal distansiyon, aspirasyon, cilt nekrozu, pnömotoraks gibi komplikasyonlar izlenmelidir. Evde ventilasyon takibi için pulse oksimetre, ventilatör verileri ve transkütanöz CO2 monitörizasyonu kullanılabilir. Ventilasyon takibi, sağlık profesyonelleri tarafından yapılmalıdır.