Parkinson hastalığı evreleme ölçeği, hastalığın şiddetini belirlemek için Margaret Hoehn ve Melvin Yahr tarafından 1967 yılında geliştirilen Hoehn ve Yahr ölçeği ile yapılır. Bu ölçek, hastalığı 5 evrede inceler ve her evre farklı semptomlar ve ilerleme seviyeleri ile karakterizedir: 1. Evre 1: Hastalığın hafif formu, semptomlar günlük yaşamı etkilemez. 2. Evre 2: Semptomlar daha belirgin hale gelir ve vücudun her iki tarafını da etkiler. 3. Evre 3: Denge kaybı ve reflekslerde azalma olasılığı artar, hareketler genel olarak yavaşlar. 4. Evre 4: Yardım almadan ayakta durmak mümkündür, ancak hareket ve reflekslerdeki önemli azalmalar nedeniyle yalnız yaşamak zorlaşır. 5. Evre 5: Bacaklarda ileri düzeyde katılık, ayakta durmayı veya yürümeyi imkansız hale getirir, hastalar tekerlekli sandalyeye ihtiyaç duyar.