Erich Fromm'un "İnsandaki Yıkıcılığın Kökenleri" adlı eseri, insan saldırganlığı ve yıkıcılığının nedenlerini irdeler. Eserde ele alınan bazı konular: Tarih öncesi dönemde yıkıcılık: Avcı ve yiyecek toplayıcı küçük topluluklarda yıkıcılığın en alt düzeyde, iş birliği ve paylaşımın ise en yüksek düzeyde olması. Uygarlığın etkisiyle yıkıcılık: Üretim ve iş bölümündeki artışla birlikte geniş çaplı yıkıcılığın ve zalimliğin ortaya çıkması. Toplumsal ve politik etkiler: Erk sahibi kişilerin propaganda ve beyin yıkama yoluyla yıkıcılık zemini hazırlayabilmesi. Psikolojik kökenler: Güçsüzlük ve soyutlanmışlık duygularının yıkıcılığa yol açması. Fromm, yıkıcılığın doğallaştırılmasına karşı çıkarak, insanı hem özgürleştirici hem de patolojik potansiyellerle donanmış tarihsel bir varlık olarak yeniden tanımlar.