Duyguları bastırma şeması, bireyin çocukluk veya ergenlik döneminde geliştirdiği bir başa çıkma stilidir. Bu şema genellikle şu temel inançlardan beslenir: "Duygularım önemsizdir". "Duygularımı gösterirsem zayıf görünürüm". "Kimse benim duygularımla ilgilenmez". Duyguları bastırma şemasının geliştiği bazı durumlar: duygusal ihmal; bastırılmış bir aile ortamı; ailede duyguların konuşulmaması; çocuğun ağlamasının "abartı" olarak görülmesi; çocuğun öfkesine karşılık cezalandırılması; çocuğun mutluluğunu ifade ettiğinde küçümsenmesi. Duyguları bastırma şemasının bazı sonuçları: psikosomatik belirtiler (cilt problemleri, mide-bağırsak problemleri, kas ağrıları, kronik yorgunluk); öfke patlamaları; yakın ilişki kurmakta zorlanma; uykusuzluk; depresif hissetme. Duyguları bastırma şemasının terapisindeki amaç, kişinin duygularıyla temasa geçmesi, duygularını kabul etmesi, duygularını kendine ve çevresine ifade etmeyi öğrenmesi, insanlarla duygusal iletişim kurabilmesidir.