Yavuz Sultan Selim'in taht kavgası, II. Bayezid'in saltanatının sonlarına doğru, şehzadeler arasındaki güç mücadelesi ile başlamıştır. Başlıca nedenler: Devlet işlerinin bozulması: Nikris hastalığına tutulmuş olan II. Bayezid, devlet işlerini vezirlere bırakmıştı; ancak bu vezirler doğru kararlar almıyordu, bu da halkın nefretini kazanmalarına ve devletin zayıflamasına yol açtı. Kardeşlerin farklı bölgelerde valilik yapması: Şehzade Ahmed Amasya'da, Şehzade Korkut Antalya'da, Şehzade Selim ise Trabzon'da valilik yapıyordu. Fatih Kanunnamesi: Bu kanun, padişahın kardeşlerini öldürebileceğini belirtiyordu, ancak yaş kaydı yoktu. İlk adımlar: Şehzade Selim, babasının hasta olduğunu ve devlet işlerinin kötüye gittiğini fark etti. Şehzade Ahmed, Şehzade Süleyman'ın daha yakın bir sancağa atanmasını engelleyerek, tahta geçme planlarını tehlikeye düşürdü. Bu olaylar, şehzadeler arasında gerginliğin artmasına ve sonunda sıcak çatışmalara yol açtı.