Yaşlı ve köylü, Çin düşünürü Lao Tzu'nun bir öyküsünün kahramanlarıdır. Öykünün konusu şu şekildedir: Bir köyde, çok fakir bir ihtiyar adam yaşarmış. Adamın, Kralın bile kıskandığı, dillere destan beyaz bir atı varmış. Kral, at için ihtiyara neredeyse hazinesinin tamamını teklif etmiş ama adam satmaya yanaşmamış. "Bu at, bir at değil benim için; bir dost, insan dostunu satar mı" dermiş hep. Bir sabah kalkmışlar ki, at yok. Köylülerin, ihtiyarın başına toplandığı ve "Seni ihtiyar bunak, bu atı sana bırakmayacakları, çalacakları belliydi. Krala satsaydın, ömrünün sonuna kadar beyler gibi yaşardın. Şimdi ne paran var, ne de atın" dedikleri duyulmuş. İhtiyarın, "Karar vermek için acele etmeyin" dediği ve "Sadece at kayıp deyin, çünkü gerçek bu. Ondan ötesi sizin yorumunuz ve verdiğiniz karar. Atımın kaybolması, bir talihsizlik mi, yoksa bir şans mı, bunu henüz bilmiyoruz" dediği işitilmiş. Öykünün devamı ve sonucu, "İhtiyar Köylü ve Yorum Farkı" başlıklı yazıda bulunabilir.