Osmanlı İmparatorluğu'nda vezir, "vezîr-i âzam" veya "sadrazam" olarak adlandırılır. Vezîr-i âzam, padişah adına devlet işlerini yöneten, bugünkü başbakanlık makamına denk gelen en yüksek derecedeki devlet adamıdır. Sadrazam ise, 16. yüzyılın ikinci yarısından itibaren kullanılmaya başlanan ve "baş, üst mevki" anlamına gelen bir terimdir. Osmanlı'nın ilk dönemlerinde vezirlerin çoğu Türk kökenli ve ulema sınıfından seçilirken, Fatih döneminden itibaren devşirme kökenli kimseler atanmaya başlanmıştır.