"Tutam Yâr Elinden" türküsünün doğrudan bir halk hikâyesine dayanan bir hikayesi bulunmamakla birlikte, türküdeki duygulu motifler, Erzurumlu Emrah'ın "Emrah ile Selvihan" hikayesine benzerlik gösterir 1.

Türküde geçen "yâre varamamak", "dillere düşen sevda" ve "dağlara çıkma arzusu" gibi motifler, aşkın toplumsal baskılar, kader ve zamanla olan mücadelesine işaret eder 1.

"Yâr ismini desem olmaz, düşer dillere" dizesi, sevdanın sosyal alanda yaşanamayacak kadar derin ve platonik olduğunu, sevdalı yüreğin bile bu sevdayı dillendirmeye korktuğunu ifade eder 1.

Türkü, bir aşk türküsü olmanın ötesinde, insanın kendisiyle söyleştiği, sevdiğiyle dertleştiği sessiz bir iç dökmedir; hayat ve kader karşısında bir sitem veya kabulleniş olarak da yorumlanabilir 1.

"Tutam Yâr Elinden" türküsünün sözleri, halk şiirinin büyük ustalarından Erzurumlu Emrah'a aittir 13. Türkü, zaman içinde iki farklı şekilde derlenmiş ve halk müziği repertuarına kazandırılmıştır 1.

Her iki derlemenin de Erzurum yöresine ait olduğu ve sözlerinin aynı olduğu belirtilmiştir 1. Ancak ikinci derlemede, halkın yüreğine işleyen "Ağam ey, şahım ey, eyvah eyvah ey" gibi içli nakaratlar eklenmiştir 1.